Turkce ceviri neden ucuz?

Sadan Oz wrote:

Bizim de kahvehane nitelikli içerik şablonumuz budur çevirmenler olarak:
Örgütlenmek lazım!
"Ne olacak memleketin hali" sorusunun karşılığı nasıl ki "şöyle bir adam olacak, vuracak demir yumruğu" ise, bizde de klasik bir şablon yürürlüktedir:
Örgütlenmeden düzelmez bu ekonomik vaziyet ve kalite meseleleri.

Bu şablonumuz iki nedenle hep olumsuz ve umutsuz sonuçlanır:
Doğal seçme ve Suç ortaklığı
Örgütlenmek, bunu üstlenen kişilerde öncü ve devrimci kişilik gerektiren bir meseledir. Devrimci kişilik gereklidir, çünkü devrimci insan, kendi günlük geçim derdini ve kısa vadeli çıkarlarını feda edebilen insandır. Gerektiğinde herkesle ipleri koparır, kafayı gözü de kırdırır, boynuna ilmek geçirildiğinde bile inadından vazgeçmez.
Bu insanların bir özelliği de, kırılgan olsa bile kırıldığı noktadan devam edecek enerjiyi ideolojisinden almasıdır.

Bizim çevirmenlik zanaatında bu profil mevcut mudur? Hayır.
Neden? Çevirmenlerin çoğu mevcut sistemle, toplumsal yapıyla alışverişinde bir arıza bulunan insanlar olsalar da, fazlaca kırılganlardır.
Dişleri ve pençeleri çok keskin değildir biz çevirmenlerin. Kırılır, küser, umutsuzluğa kapılırız.
Küçük burjuva hayatlarımızın sığınaklarından çıkıp ideal peşinde koşamayız, isteriz ama o cesaretimizi ortam kırıverir hemen.
Ve şunu da biliriz: Örgütlenme ortamı, "dişleri ve pençeleri yeterince keskin olan yırtıcılara kalacaktır".
Yani doğal seleksiyonun bizi baştan ezeceğini biliriz.

İkinci nokta, malumunuz, Suç ortaklığı.
Mevcut durumun devamını istiyor ve hatta bunda diretiyoruz. İşverenle kalitesizlikte buluşmayı tercih ediyoruz. Aksi takdirde diploma şartlarının, sertifikasyon programlarının, sınavların vb. her nevi standartlaştırma çalışmalarının üzerimize kabus gibi çökeceğini biliyoruz.

Bunun çözümü biz serbest çevirmenlerde veya hali serbest çevirmenlerden çok çok da iyi olmayan küçük bürolarda olmayacak.
Güya çobanlığa soyunan kurtları anmıyorum bile. Allahtan, onlar bu "sürü"nün öyle kolay kolay güdülemeyeceğini anlamayacak kadar akılsızca hareket ediyor ve kendilerini hemen teşhir ediyorlar.

Bu meslek karın doyurur doyurmaz, o ayrı mesele ama sezgileri güçlendirir, satır aralarını daha iyi okumayı da öğretir zamanla.

Bu işin kahrını çeken herkese sevgilerimle (harbiden : )

Sadan Oz wrote:

İçim bir türlü rahat etmedi. Konuyu fazla ayrıntılarda boğmamak için yazmayayım dedim ama bir şeyi de belirtmeden edemeyeceğim şu "devrimci kişilik" meselesinde.

Birincisi, ben bu sıfatı burada çok genel bir anlamda aldım; Türkiye yakın dönem siyasi tarihinde ve hala bugün sıfat olarak kullanan sol veya başka bir angajmanı işaret etmedim.
Yani sizin bahsettiğiniz "ulus devlet kurucu kadrolarından" Bolşevik Devrimi, İran İslam Devrimi kadrolarına kadar, Burma'daki despot yönetime başkaldıran Budist rahiplere kadar genişletilebilecek bir şey bu:
Kendini az veya çok feda etmek.
Birincisi bu.

İkinci noktada ise bir itirazım var; yine uzatmamak amacıyla çekinerek ve kendi adıma noktayı koyarak söylüyorum:

Devrimci kişilik "bir istatistik" değildir; yani "bunlardan" her devirde bulunmaz. Evde oturan bir miktar insan değildir; sıvılaştırılmış yakıt içeren ve vakti geldiğinde alevinden nasiplenilen bir tüpe benzemez. Varsa, patlar, zorlar, ortamı değiştirir veya kendisi imha olur.

Somut olarak şöyle de sorabiliriz: İçimizden biri, kelime başı para kazandığı çeviriden başını kaldırıp toplantı üstüne toplantı yaparak, insanlarla bıkmadan usanmadan tartışarak, karnını doyurmak için harcadığı zamandan (çeviri paralarından) feragat ederek, kelle koltukta gider mi? Hiç değilse, zamanında çokça örgütlenme lafı eden ama çıkarını aslında gerçek bir mesleki örgütlenmede görmediği için baştan hatalar yapan bir arkadaşa önerdiğim gibi, başta Mütercim-Tercümanlık mezunları olmak üzere, ilgili linguistik eğitimi almış gençlerden somut ve küçük bir çalışma (araştırma-okuma) grubu örgütler mi? Mevcut olumlu-olumsuz oluşumlarda sabır tüketmeyi bir görev bilir mi?
Bunları yaparsa içimizden biri, hadi varsın "istatistik" olsun adı, o zaman işler değişir. Aksi takdirde, benim yaptığım gibi "klavye dayılığı"dır olay, başka bir şey değil.