Factoring jest forma szczegolnego posrednictwa handlowego. Instytucje finansowe, w szczegolnosci spolki z udzialem banku, nabywaja od podmitow gospodarczych roszczenie o zaplate naleznych im kwot. Z reguly chodzi tu o kwoty nalezne im ze sprzedazy. W zamian za nabycie roszczen faktor, czyli cesjonariusz wierzytelnosci udziela podmiotowi, od ktorego nabyl wierzytelnosc pozyczki lub kredytu wzglednie prowadzi jego ksiegi handlowe itp. Umowa factoringowa jest tzw. umowa nienazwana, nie majaca odpowiednika w prawie polskim. Konwencja ottawska z 1988 reguluje factoring miedzynarodowy.