This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Translation agency/company employee or owner, Verified site user This person previously served as a ProZ.com moderator.
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Access to Blue Board comments is restricted for non-members. Click the outsourcer name to view the Blue Board record and see options for gaining access to this information.
English to Tamil: Patient ICF General field: Medical Detailed field: Medical: Pharmaceuticals
Source text - English
I confirm that the information in this booklet is accurate.
Patient’s/Subject’s Initials:
Date:
Hypoglycemia Assessment
"Low Blood Sugar
with Symptoms
without Symptoms"
"Next Visit Date (MM/DD/YY):
Doctor’s Name:
Study Coordinator’s Name:
Study Coordinator’s Telephone Number:"
For Distribution at Visit _____ and Return at Visit _____
Instructions
You must call the study nurse if you needed the assistance of others or medical attention, or if your blood sugar result is less than or equal to 3.9 mmol/L.
Low Blood Sugar (Hypoglycemia) WITH SYMPTOMS:
If you feel symptoms of low blood sugar (hypoglycemia), please answer the questions on the following pages. If you experience more than one episode of symptoms of low blood sugar, be sure to record each episode separately on the following pages.
Please try to measure your blood sugar either before or as soon as possible after treating your symptoms of low blood sugar. Try to rate the severity of your symptoms within an hour of treating symptoms.
Bottle Identifier or Medication Name
½ hour or less
more than 2 hours but less than or equal to 4 hours
more than ½ hour but less than or equal to 2 hours
more than 4 hours
unknown
Time of episode
AM PM
Episode Date (MM/DD/YY)
Answer the question below for each diabetes medication you are taking, including study medications.
How long after the last dose of diabetes medication did the episode happen?
Some symptoms of low blood sugar are:
Sweating
Shakiness
Dizziness
Hunger
Headache
Pale skin color
Difficulty concentrating
Confusion / feeling disoriented
Clumsy or jerky movements
Sudden moodiness or behavior changes
Tingling sensations around the mouth
Low Blood Sugar (Hypoglycemia) WITHOUT SYMPTOMS:
If you take your blood sugar and notice that it is low, less than or equal to 3.9 mmol/L, record the date, time and blood sugar result on the following pages and call your study nurse.
"Complete this page when you FEEL symptoms of low blood sugar (hypoglycemia)
OR
if your blood sugar is less than or equal to 3.9 mmol/L."
Date and time you took fingerstick glucose
"Date
(MM/DD/YY)"
Time
"Result
(mmol/L)"
Do you feel any of the following activities may have led to your low blood sugar or symptoms?
Skipped, delayed, or smaller meal / snack
Unusual or increased physical activity / exercise
Feeling ill
Alcohol use
Did not take my diabetes medication (please specify) _____________________ as instructed
Other (please specify)
None of these
Time of episode?
Did the episode happen while you were sleeping?
Yes No
How long after you finished your last meal/snack did the episode happen?
Do you feel any symptoms of low blood sugar?
Time you treated episode?
Please check one box below that best describes your episode.
Little or no interruption of your activities, except to treat your episode and measure your blood sugar, and you didn’t feel you needed assistance to manage your episode of low blood sugar or symptoms.
Some interruption of your activities, but you didn’t feel you needed assistance to manage your episode of low blood sugar or symptoms.
Felt that you needed the assistance of others to manage your episode of low blood sugar or symptoms, and you could not have managed on your own.
Needed medical attention (for example: called an ambulance, visited an emergency room or hospital).
Answer the questions on the following pages for each diabetes medication you are taking.
Translation - Tamil
இந்த குறிப்பில் உள்ள தகவல்கள் அனைத்தும் துல்லியமானவை என நான் உறுதிசெய்கிறேன்.
நோயாளியின்/ஆய்வுக்குட்படுநரின் சுருக்கு கையெழுத்து:
தேதி:
இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவின் மதிப்பீடு
"இரத்தத்தில் சர்க்கரைக் குறைவு
அறிகுறிகளுடன்
அறிகுறிகள் இல்லாமல்"
"அடுத்த வருகைக்கான நாள் (தேதி-மாதம்-ஆண்டு):
மருத்துவரின் பெயர்:
ஆய்வு ஒருங்கிணைப்பாளரின் பெயர்:
ஆய்வு ஒருங்கிணைப்பாளரின் தொலைபேசி எண்:"
"வருகை ______ யின்போது கொடுப்பதற்காக
வருகை ______ யின்போது திரும்பப் பெறுவதற்காக"
செயல்முறைக் குறிப்புகள்
"உங்களுக்கு மற்றவர்களுடைய உதவி அல்லது மருத்துவக்
கவனிப்பு தேவைப்பட்டால், அல்லது உங்கள் இரத்தச் சர்க்கரை
3.9 mmol/L என்ற அளவிலோ அல்லது அதற்குக் குறைந்த
அளவிலோ இருந்தால், உங்களைக் கவனிக்கவென உள்ள
நர்ஸை அழைக்கவும்."
"இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவு (ஹைப்போகிளேசிமியா)
அறிகுறிகளுடன்:"
இரத்தத்தில் சர்க்கரை குறைவாக இருப்பதற்கான (ஹைப்போகிளேசிமியா) அறிகுறிகளை உணர்ந்தால், அடுத்து வரும் பக்கங்களில் உள்ள கேள்விகளுக்குப் பதில் அளிக்கவும். ஒரு முறைக்கு மேலாக இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவின் அறிகுறிகளை நீங்கள் உணர்ந்தால், மறக்காமல், ஒவ்வொரு உணர்வையும், அடுத்து வரும் பக்கங்களில் தனித்தனியாகக் குறிப்பிட வேண்டும்.
குறைவான இரத்தச் சர்க்கரைக்கான அறிகுறிகளுக்கான வைத்தியம் பார்ப்பதற்கு முன்னரோ அல்லது வைத்தியம் பார்த்த சில கணங்களுக்குள்ளோ உங்கள் இரத்தச் சர்க்கரை அளவை அளந்திட முயற்சி செய்யவும். இந்த அறிகுறிகளின் தீவிரத்தை, அவற்றிற்கான சிகிச்சை எடுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்குள் கண்டறிய முயற்சி செய்யுங்கள்.
புட்டி அடையாளங்காட்டி அல்லது மருந்து பெயர்
½ மணி நேரம் அல்லது அதற்குக் குறைவாக
2 மணிநேரங்களுக்கு அதிகமாக ஆனால் 4 மணிநேரங்களுக்கு குறைவாக
½ மணிநேரத்திற்கு அதிகமாக ஆனால் 2 மணிநேரங்களுக்கு குறைவாக
4 மணிநேரங்களுக்கு அதிகமாக
தெரியவில்லை
நிகழ்வு நேரம்
முற்பகல் பிற்பகல்
நிகழ்வு தேதி (நாள்/மாதம்/ஆண்டு)
ஆய்வு மருந்துகள் உள்ளிட்ட நீங்கள் எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு நீரிழிவு நோய் மருந்துக்கான பின்வரும் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கவும்.
நீரிழிவு நோய் மருந்தை நீங்கள் கடைசியாக எடுத்துக்கொண்டதற்குப் பிறகு எவ்வளவு நேரம் கழித்து இந்நிகழ்வு ஏற்பட்டது?
இரத்தத்தில் சர்க்கரை அளவு குறைவாக இருப்பதற்கான சில அறிகுறிகள்:
வியர்த்தல்
உதறல் எடுத்தல்
மயக்க உணர்வு
பசி
தலைவலி
தோல் வெளிறுதல்
கவனம் செலுத்துவதில் சிரமம்
குழப்பம்/ ஒருமித்த நிலையின்மை
நிலை குலைந்த அல்லது அதிர்ந்த செயல்பாடுகள்
திடீர் திடீரென மனநிலை மற்றும் பழக்கங்கள் மாறுதல்
வாயைச் சுற்றி நம நம என ஊறும் உணர்வு
"இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவு (ஹைப்போகிளேசிமியா)
அறிகுறிகள் இல்லாமல்:"
"நீங்கள் இரத்தச் சர்க்கரை அளவு சோதனை எடுத்து, அது குறைவாக - 3.9 mmol/L க்குக்
குறைவாகவோ அல்லது 3.9 mmol/L அளவிலோ - இருப்பதாக அறிந்தால், அந்த நாள்,
நேரம் மற்றும் இரத்தச் சர்க்கரை அளவு ஆகியவற்றைப் பின்வரும் பக்கங்களில் பதிவு
செய்து அதன்பின், உங்களுடைய ஆய்வு நர்ஸை அழைக்கவும்.
"
"இரத்தச் சர்க்கரை (ஹைப்போகிளேசிமியா) குறைந்து இருப்பதற்கான அறிகுறிகளை உணரும்போது
அல்லது
உங்கள் இரத்தச் சர்க்கரை அளவு 3.9 mmol/L க்குக் குறைவாகவோ அல்லது சமமாகவோ இருந்தால் இந்தப் பக்கத்தினைப் பூர்த்தி செய்யவும்."
"விரல் முகப்பு இரத்த குளுகோஸ் எடுத்துக்
கொண்ட தேதி மற்றும் நேரம்"
"தேதி
(நாள்/மாதம்/ஆண்டு)
"
நேரம்
"முடிவு
(mmol/L)
"
"கீழ்க்காணும் செயல்களில் ஏதேனும்
ஒன்று உங்களின் இரத்தச் சர்க்கரைக்
குறைவுக்கான நிலைக்கு அல்லது அதன்
அறிகுறிகள் உருவாக வழி
வகுத்திருக்கலாம் என உணர்கிறீர்களா?"
சாப்பாடு / சிற்றுண்டியை தவிர்த்தல், நேரம் கடந்து உண்ணுதல், அல்லது குறைவாக உண்ணுதல்
வழக்கத்திற்கு மாறான அல்லது அதிகப்படியான உடல் உழைப்பு / உடற்பயிற்சி
உடல்நலக் குறைவாக உணர்தல்
மதுபானம் பயன்படுத்தல்
அறிவுறுத்தியபடி என்னுடைய நீரிழிவு மருந்து (தயவு செய்து குறிப்பிடுக) _____________________ ஐ எடுத்துக்கொள்ளவில்லை
மற்றவை (தயவு செய்து குறிப்பிடுக)
இவை எதுவுமில்லை
நிகழ்வு நேரம்?
இந்நிகழ்வு நீங்கள் தூங்கிக்கொண்டிருந்த வேளையில் நடந்ததா?
ஆம் இல்லை
சாப்பாடு/சிற்றுண்டியை முடித்து எவ்வளவுநேரம் கழித்து இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவு ஏற்பட்டது?
இரத்தத்தில் சர்க்கரைக் குறைவுக்கான அறிகுறிகள் எவற்றையாவது நீங்கள் உணர்கிறீர்களா?
இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவுக்கு நீங்கள் சிகிச்சை எடுத்துக்கொண்ட நேரம்?
"கீழேயுள்ள கட்டங்களில் உங்கள் இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவு குறித்து மிகச் சரியாக
விவரிக்கும் கட்டத்தில் குறியிடவும்
"
உங்களுடைய நிகழ்வுக்காக சிகிச்சை எடுத்துக்கொண்டது மற்றும் உங்கள் இரத்தச் சர்க்கரையை அளவிட்டது ஆகியவை தவிர உங்கள் செயல்பாட்டில் குறைந்த அளவே குறுக்கீடு இருந்தது அல்லது எந்தக் குறுக்கீடும் இல்லை, மற்றும் உங்களுடைய இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவின் நிகழ்வை அல்லது அறிகுறிகளை நிர்வகிப்பதற்கு உதவி தேவை என உணரவில்லை.
உங்கள் செயல்பாட்டில் சில குறிக்கீடு இருந்தாலும், உங்களுடைய இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவின் நிகழ்வை அல்லது அறிகுறிகளை நிர்வகிப்பதற்கு உங்களுக்கு உதவி தேவை என நீங்கள் உணரவில்லை.
உங்களுடைய இரத்தச் சர்க்கரைக் குறைவின் நிகழ்வை அல்லது அறிகுறிகளை நிர்வகிப்பதற்கு மற்றவர்களின் உதவி தேவை என நீங்கள் உணர்ந்தீர்கள், மற்றும் உங்களால் சுயமாக நிர்வகிக்க முடிந்திருக்காது.
மருத்துவ கவனிப்பு தேவைப்பட்டது (உதாரணமாக: ஆம்புலன்ஸை அழைத்தது, அவசர சிகிச்சை அறை அல்லது மருத்துவமனை ஒன்றுக்குச் சென்றது).
நீங்கள் எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு நீரிழிவு நோய் மருந்துக்கான கேள்விகளுக்கு அடுத்து வரும் பக்கங்களில் பதிலளிக்கவும்.
English to Tamil: Hindu Priest Preaching General field: Art/Literary Detailed field: Religion
Source text - English A devotee asked Swami “The Brahmin priest is collecting about one lakh rupees as fees for performing the rituals after the death. Is this justified for your caste?”
Swami replied:-- The priest is Brahmana. But every Brahmana is not priest. Of course, if a person in a caste behaves wrongly, it reflects on the entire caste. I condemn this behavior of the priest as he is looting the society through exploitation. This specific case is certainly opposed by Me. At the same time, every exploitation in the society and consequent looting everywhere in all walks of life of all the people should be equally condemned. Every job holder and every businessman is looting the society through exploitation. I am not supporting this specific case, since generally the exploitation exists everywhere in the society. I am only saying that by controlling one case, society is not liberated from the exploitation. Let us start criticizing exploitation of the society from the priest and my appeal is only not to stop here itself, by which the use will be very little. The priest is exploiting the society by creating the fear about the hell and by saying that the ritual conducted by him saves the departed soul from hell. An atheist will deal this case in the beginning itself by saying that the hell, which cannot be shown by anybody does not exist and therefore the subsequent created fear for hell need not be exploited through the ritual. Since, the hell is non-existing, the fear is false and the subsequent ritual to remove the fear also becomes false by which one can escape the hell as per the version of the priest. All this is the approach of the atheist to solve this type of looting through exploitation. But, my approach to criticize this exploitation and its solution is totally different. I say that the hell exists, the fear for hell also should exist and the ritual should be performed to remove the fear for hell certainly. The ritual is certainly capable of protecting anybody from the hell. At the same time, the priest is definitely exploiting this concept and is looting the society because the priest is not performing the ritual in the right spirit and the priest is asking fees for performing the ritual. These two points are wrong. The first wrong point is absence of the right way of performing the ritual. The second wrong point is asking fees after performing the ritual.
The right way of performing the ritual is to create knowledge and devotion about God through the ritual. The priest is reciting the prayers in Sanskrit, which is not known to the performer. Veda, the holy scripture, was in Sanskrit since it was written by sages, whose mother tongue was Sanskrit language. God knows all the languages, since He is omniscient. The priest should read the prayers in the mother tongue. At least, the priest should explain the meaning of the prayers to create divine knowledge through which devotion develops. The priest himself does not know Sanskrit and he is incapable of the explanation. He wasted all the time in reciting the prayers without seeing the book. In the old time, there was no technology of writing and therefore such recitation was essential to preserve Veda. Now, Veda is well preserved since it is printed in the form of a book. Therefore, the priest should use the book for recitation and should explain the meaning of the prayers. Other religions like Islam and Christianity are blessed since the scriptures are in their mother tongue and the priest reads the prayers with the help of book. You need not worry about the statement that one should not use the book [Likhitapaathakah..]. It is only a verse created by some scholar and the same verse also says that the priest should know the meaning of the prayers [Anarthajnah]. The priest should spend all the time in learning the Sanskrit language so that he can explain the meaning of the prayers. He should not waste the time in practicing blind recitation. If this reformation is implemented, Hinduism will be alive once again. The essence of ritual is only to propagate divine knowledge and devotion and not blind recitation of specific Sanskrit prayers. If this specific Sanskrit prayer alone can save the soul by mere recitation, it should have been made universal by the will of God. If such facility is confined to Hindus only, God becomes partial and cannot be claimed as father of the entire humanity. The essence of these Sanskrit prayers, which are divine knowledge and devotion, exists in every prayer of all religions in different languages. Thus, the essence is universal but not the language. Today in Hinduism, this essence is lost and therefore the ritual becomes ineffective and cannot save the departed soul. The devotion flowing in the prayers through the knowledge of the meaning alone can save the soul from hell.
The priest is demanding the fees for the useless performance of the ritual. He should not ask the fees even if the ritual is performed in the right way. It is a double crime. Collection of fees is not a rule as per Dharma Shastra, which says that donation of money is a rule but not the collection of fees [Adya trishuniyamah]. The priest should perform the ritual in the right way and inspire the performer with divine knowledge and devotion. He should receive the fees given by the performer as per his capacity and interest. There should not be any demand from the priest. The priest may argue about his livelihood in such case. I assuredly promise that the priest will receive thousand times more money from the society, since God is pleased with him because the duty of the priest is perfectly performed. The fees collected by demand is bad money and will not give happiness and success in his family. The bad money earned by corruption and exploitation will always give tragic end in the case of anybody. If you perform your duty in this right path, the performer will certainly reward you even beyond his capacity due to divine inspiration. The performer is paying the priest in a forced way only due to fear and not with full willingness since he is not appreciating the meaning of the ritual.
If the priest is not realizing this truth and does not change his false way, the solution is that the performer should refuse such useless ritual and conduct the ritual in the real sense. He can invite some good devotees and perform the prayers in his mother tongue for the protection of the departed soul. Certainly, such performance of ritual will save the departed soul because the real essence of the ritual is implemented. If the performer of the ritual is also foolish and is trapped by the fear, let the departed soul take Sanyasa before death and there is no need of any ritual for a Sanyasin after death. Thus, one can save one lakh rupees even if his son is foolish following the blind and wrong tradition. In fact, everybody is expected to take sanyasa in old age. The Shastra says that one should follow all the four ashramas before death and never recommends that one should die after the second asharama, which is the state of house holder.
Actually, the departed soul is said to be directed in one of the two ways called as Shukla and Krishna paths [Shukla Krishna gateehyete…Gita]. In the first Shukla path, the soul reaches God and there is no need of food for the soul in this path [Nahi tenapathaa tanutyajah….]. The second Krishna path is sub-divided into three parts. The highest part is heaven and there is no need of food and water in heaven [Ubheteertvaa Ashanaayaa….]. The next lower part is Pitruloka and here also there is no need of food because the soul exists by the energy supplied from the moonlight [ Nirvishtasaaraam pitrubhih himamshoh…]. The next lowest part is hell and here also the food and water are denied and the soul suffers with hunger and thirst [ Jaayasva mriyasva…]. Therefore, the departed soul does not require food and water after the death because the departed soul is possessing energetic body only, which does not require any materialistic food. All the food given to the priests in the ritual is only to please the priests, the deserving scholars of Vedic knowledge, so that by such deed of good donation to devotees, the departed soul gets protection from God. Then, why a lie is told that the food given here to the priests reaches the departed soul? It is only Arthavada, which means a false statement given for a good purpose. By this, even a greedy fellow performs the charity to deserving priests and devotees due to fear that the departed soul may starve with hunger. This Arthavada is exploited by the present undeserving priests to extract huge amount of money from the ignorant people. It is better to reveal the truth so that the charity can be propagated in the true sense, since it is also associated with the protection of soul through charity to deserving devotees. When the protection of departed soul is achieved through right path also, what is the need of this false path of Arthavada, which allows the possibility of exploitation? In the ritual after death, a cow is donated to the deserving priest and the Arthavada here is that the departed soul will cross the river before hell. Here the charity is encouraged and crossing the river is only a lie created for good purpose. Similarly, an young bull is released in the ritual so that it helps the growth of race of cows through fertilization. Generally, the bulls are made incapable of fertilization and are used in agriculture. For the sake of the growth of cows such charity is encouraged through Arthavada. Nobody will do such good charity because everybody is interested in his own selfish growth of agriculture. All these good deeds of charity help the departed soul and hence the charity can be also achieved through revealing truth and there is no need of Arthavada. Arthavada is exploited and the undeserving priest is benefited. This donation to undeserving receiver is a sin and in fact the departed soul will be tortured more. The deservingness of the receiver is the essence of charity to give good result. If the deserving receiver is not available, you can postpone the ritual till the deserving receiver is available. The ignorant people are not giving importance of this aspect. They are mostly bothered about performing the ritualistic charity on the date of the death of the departed soul. The place and time are not important for the charity.
Now the atheist may argue that the hell does not exist anywhere in the space and thus there is no need of these rituals. I could not show the presence of hell to the atheist and equally he did not show the absence of hell to me also, since the space is infinite. Moreover, you cannot conclude that all invisible items are non-existent. The cosmic energy is invisible to our eyes but it exists and becomes visible through powerful microscope. The microscope is the special instrument to show the existence of invisible cosmic energy. Similarly, the super power achieved by penance or God’s grace is special instrument to see the upper worlds. The hell may be near but is invisible due to lack of special instrument. The hell may be visible but may exist somewhere in the infinite space. Both of us are incapable of showing the presence and absence of the hell to each other and this results in 50-50 probability of both presence and absence. A blind person is walking and one says that fire is before him and the other says that there is no fire. If the blind person is wise enough, he will go back after analyzing the 50-50 probability. Even if he goes back, there is no harm to him assuming that the fire is absent. If he moves forward, he may be burnt, in case, fire exists. Therefore, the wise person will believe the existence of hell and will perform the rituals in the right sense for the sake of departed soul. In fact, the priest will go to hell, if the ritual is not done in proper way and if he demands the fees.
The invisible need not be permanently unimaginable. The invisible may become visible through special techniques and then may become imaginable. The invisible may remain unimaginable as long as it is not visible. The invisible may remain unimaginable for ever if it is not visible at any time. The boundary of the universe is always invisible and remains unimaginable forever. The permanently unimaginable item remains invisible always like the boundary of the space. The temporarily unimaginable item like cosmic energy may be invisible for some time, but, when it becomes visible with special technology, it becomes imaginable. You may imagine some point of space as the boundary of this universe. But, that imagined point of space is not the last spatial point because such last spatial point can never be achieved even by imagination. If you claim that you have imagined the last spatial point, the immediate question will be “What is present after that last spatial point?”. You have to say that some more spatial points exist after your imagined last spatial point. In such case your imagined spatial point is not the last point. Therefore, the boundary of space is always unimaginable. Since God is beyond space, if you have reached the boundary of the space, you have reached God. Since you cannot reach the boundary of space even by imagination, God is always unimaginable. A miracle establishes the existence of permanently unimaginable item. A miracle is the word used for a group of imaginable and visible components through which the existence of hidden unimaginable and invisible component is established. The tender boy, his tender finger, the mountain and the process of lifting are visible and imaginable. All these items indicate the absence of vision and imagination of logical process of lifting of the mountain by a tender boy. Since the logic fails in this process, the process of such lifting becomes unimaginable. Unimaginable is always invisible because an item that cannot be touched by even imagination can never be touched by eyes. Though the process of lifting a mountain by the boy is visible, the hidden logical process of such lifting becomes invisible and unimaginable. This logical process remains always invisible and always unimaginable. Therefore, the permanently unimaginable item is always invisible. Similarly, in the performer of this process, the unimaginable God is hidden and is invisible, though the boy is visible and imaginable. By seeing the boy, you can say that you have seen the unimaginable God, because you have assumed the boy as the unimaginable God, who is hidden in him only. Therefore, the Vedic statement that one blessed soul has seen God is valid [Kaschit dheerah…]. At the same time, in reality the unimaginable God is hidden in the boy and is not actually visible and therefore the Vedic statement that no eye can touch God is also valid [Natatrachakshuh…]. The existence of this unimaginable process is inferred through this miracle. You should not argue that since the inference succeeds here, the unimaginable component is resolved by inference and hence becomes imaginable. A sharp and patient analysis reveals that the inference has given only the knowledge of the existence of the unimaginable item and it did not give the knowledge of any other characteristic of the unimaginable item. When the invisible fire on the mountain is inferred through the visible smoke, not only the existence of the fire but also all the characteristics of fire like light, heat, flames etc., are inferred. Therefore, we can say that inference succeeds in giving the knowledge of all the characteristics of fire. But in the case of miracle, only the existence of the unimaginable item is known and any characteristic of the unimaginable item is not known. Therefore, the inference is also a failure in giving the characteristic knowledge of the permanently unimaginable item. If the existence is also not given here, nobody even recognizes and accepts the unimaginable item, which is God. Hence, Veda says that only the existence of God is revealed and no other characteristic knowledge of God is attained. Therefore, by knowing the existence of unimaginable God, God does not become imaginable. The only knowledge of God is about His existence as said OM TAT SAT.
Translation - Tamil 26-1-2010 அன்று சுவாமியின் தெய்வீக அருளுரை
“அந்த பிராமண குருக்கள் இறந்ததற்கு பின் செய்யப்படும் சடங்கு சம்பிரதாய பூஜைகளைச் செய்து கொடுக்க ஒரு லட்சம் ரூபாய் வரை வாங்குகிறார். உங்கள் ஜாதிப்படி இது நியாயமானதா சுவாமி, நீங்களே சொல்லுங்கள்?” என்று ஒரு பக்தர் சுவாமியிடம் கேட்டார்.
சுவாமியின் பதில்:-- அந்த குருக்கள் ஒரு பிராமணர் தான். ஆனால் பிராமணர்கள் அனைவரும் குருக்கள் இல்லை. நிச்சயமாக, ஒரு குறிப்பிட்ட ஜாதியைச் சேர்ந்த ஒரு நபர் தவறாக நடந்து கொண்டால், அது அந்த ஒட்டுமொத்த ஜாதியையே பாதிக்கும். இப்படி சமுதாயத்தை தன் சுயநலத்துக்காக சுரண்டிக் கொண்டிருக்கும் அந்த குருக்களை நான் வன்மையாக கண்டிக்கிறேன். இந்த குறிப்பிட்ட செயலை நான் முழுவதுமாக எதிர்க்கிறேன். இதே போல், சமுதாயத்தில் அனைத்து மக்களின் வாழ்விலும் ஏற்படும் தொடர்ச்சியான மோசடிகளும், ஒவ்வொரு சுயநலமான சுரண்டலும் கண்டிக்கத்தக்கவை. பணி செய்யும் நபராக இருந்தாலும், தொழில் அதிபராக இருந்தாலும் அவரவர் பங்குக்கு தனது சுயநலமான செயல்பாட்டின் மூலம் சமுதாயத்தை கொள்ளை அடித்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறார்கள். சமுதாயத்தின் எல்லா இடங்களிலும் சுரண்டல் நிலவும் சூழ்நிலையில், இந்த குறிப்பிட்ட விஷயத்தை நான் ஆதரிப்பதாக எண்ணக்கூடாது. அதாவது இந்த ஒரு விஷயத்தை நாம் கட்டுப்படுத்தி விடுவதால் சுரண்டலில் இருந்து இந்த சமுதாயத்தை விடுவித்துவிடவும் முடியாது என்பதைத் தான் நான் இங்கு வலியுறுத்துகிறேன். இந்த குருக்களில் ஆரம்பித்து இந்த சமுதாயத்தை நாம் விமர்சிக்கத் தொடங்கலாம், ஆனால் இதோடு மட்டும் நின்றுவிட்டால் இதன் பயன் மிகச்சிறியதாகவே முடிந்துவிடும் என்பது எனது கோரிக்கை. நரகத்தை பற்றிய பயத்தை ஏற்படுத்தி, இறந்த ஆத்மாக்களை நரகத்தில் இருந்து காப்பாற்றவே தாம் இந்த பூஜைகளைச் செய்வதாகக் கூறி இந்த சமுதாயத்தில் இருந்து அந்த குருக்கள் சுரண்டிக் கொண்டிருக்கிறார். இதே விஷயத்தை ஒரு நாத்திகவாதியிடம் சொல்லியிருந்தால், யாராலும் காண்பிக்க முடியாத ஒரு நரகத்தை எப்படி நம்புவது என்று கூறி, அதனால் ஏற்படுத்தப்படும் பயத்தைப் போக்க இந்த பூஜையும் தேவையில்லை என்று ஆரம்பத்திலேயே சமாளித்திருப்பார். அவரைப் பொருத்தவரை, நரகம் என்று ஒன்று நிஜமாகவே இல்லை என்கிற போது, அதைப் பற்றிய பயமும் தேவையில்லாதது. அந்த குருக்கள் சொல்வது போல், அந்த பயத்தைப் போக்கி ஒருவர் நரகத்துக்கு போவதைத் தவிர்ப்பதற்காக செய்யப்பட வேண்டிய பூஜையும் தேவையில்லாதது தான். சுரண்டலின் மூலம் சுயநலமாகக் கொள்ளை அடிப்போரைத் தவிர்ப்பதற்காகத் தான் நாத்திகவாதிகள் இது போன்ற அணுகுமுறையைக் கொண்டிருக்க்கிறார்கள். ஆனால் இந்த மோசடியை விமர்சிப்பதற்கும் இதற்கான தீர்வைப் பெறுவதற்கும் நான் கையாளும் அணுகுமுறை ஒட்டுமொத்தமாகவே வித்தியாசமானது. நரகம் உண்மையில் இருக்கிறது, நரகத்தைப் பற்றிய பயமும் இருக்க வேண்டும், நரகத்தைப் பற்றிய பயத்தைப் போக்க அந்த பூஜையும் செய்யப்பட வேண்டும், இது தான் எனது நம்பிக்கை. நிச்சயமாக ஒருவர் நரகத்துக் செல்வதில் இருந்து இந்த பூஜை பாதுகாக்கிறது. அதே சமயத்தில், அந்த குருக்கள் சரியான கருத்துணர்வுடன் அந்த பூஜையை செய்யாமல், அதனை செய்து கொடுக்க பணமும் கேட்பதால் இந்த நம்பிக்கையைப் பயன்படுத்தி சமுதாயத்தை ஏமாற்றுகிறார். இந்த இரண்டு செயல்களுமே தவறானவை. சரியான கருத்துணர்வுடன் பூஜையை செய்யாதது ஒரு தவறு. பூஜையை செய்வதற்காக பணம் கேட்பது இரண்டாவது தவறு.
பூஜையின் மூலம் இறைவனைப் பற்றிய அறிவையும் பக்தியையும் உருவாக்குவதுதான் பூஜையை செய்வதற்கான சரியான நோக்கமாக இருக்க வேண்டும். குருக்கள் மந்திரங்களை சமஸ்கிருதத்தில் ஓதினால், அது பூஜையை செய்ய வந்தவருக்கு புரியவே புரியாது. சமஸ்கிருதத்தை தாய் மொழியாகக் கொண்டிருந்த முனிவர்களால் எழுதப்பட்டதால், புனித நூல்களான வேதங்கள் சமஸ்கிருதத்தில் உள்ளன. கடவுள் எங்கும் நிறைந்தவராக இருப்பதால், அவருக்கு எல்லா மொழிகளும் தெரியும். மந்திரங்களை குருக்கள் தாய் மொழியில் ஓதினால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும். அவர் அந்த மந்திரங்களின் அர்த்தங்களையாவது கூறினால் தானே, அது பக்தியை வளர்க்கவாவது உதவும். குருக்களுக்கே சமஸ்கிருதம் சரியாகத் தெரியாது, அவர் எப்படி விளக்கம் கொடுப்பார். புத்தகத்தைப் பார்க்காமல் ஓதி ஓதியே அவருடைய பல நேரத்தை வீணாக்கிவிட்டார். அந்த காலத்தில், எழுதுவதற்கு எந்த தொழில்நுட்ப வசதியும் கிடையாது, அதனால் அவர்கள் வேதங்களை பத்திரப்படுத்தி வைத்திருந்தனர். ஆனால் இன்று அவற்றை புத்தகமாக அச்சிட்டு வேதங்களை நல்லபடியாக பாதுகாத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அதனால் குருக்கள் அந்த புத்தகத்தை வைத்துக் கொண்டே மந்திரங்களை ஓதி, ஜெபங்களின் அர்த்தத்தையும் விளக்குவதுதான் நல்லது. இஸ்லாம் கிறிஸ்தவம் போன்ற மதங்களின் புனித நூல்கள் தாய் மொழியில் இருப்பதாலும், அம்மதங்களின் மதகுருக்களும் அவற்றின் உதவியுடனே ஜெபங்கள் செய்வதாலும் அந்த மதங்கள் சிறப்பாக வளர்ந்து வருகின்றன. [லிகிதாபாதகா..] நூலைப் பயன்படுத்தக்கூடாது என்ற வாக்கியத்தைப் பற்றி நீங்கள் கவலைப்பட வேண்டாம். அது ஏதோ ஒரு மேதாவி சொல்லிச் சென்ற வாக்கியம் தான், அதே வரியில் தொடர்ந்து வாசித்தால் [அனர்த்தஜ்னா] என்று கூறப்பட்டுள்ளது, அதாவது பூஜை செய்பவர் அதன் அர்த்தத்தையும் தெரிந்திருக்க வேண்டும். மந்திரங்களின் விளக்கத்தை கூற வேண்டுமானால் ஒவ்வொரு குருக்களும் சமஸ்கிருத மொழியைக் கற்றுக் கொள்வதற்கு அதிகளவு நேரத்தை செலவளிக்க வேண்டும். குருட்டுத்தனமாக மனப்பாடம் செய்து ஒப்பித்துப் பழகுவதில் தன்னுடைய நேரத்தை வீணடிக்கக் கூடாது. இந்த சீர்திருத்தம் செயல்படுத்தப்பட்டால், இந்துத்துவம் மீண்டும் உயிர் பெரும். கடவுளைப் பற்றிய அறிவையும் பக்தியையும் ஏற்படுத்துவதற்காகத்தான் நாம் பூஜை செய்கிறோம், அது குறிப்பிட்ட சமஸ்கிருத மந்திரங்களை குருட்டுத்தனமாக ஒப்பிப்பதால் எந்த பயனும் அளிக்கப்போவதில்லை. குறிப்பிட்ட ஒரு சமஸ்கிருத மந்திரத்தை வெறுமனே ஓதினாலே ஒரு ஆத்மாவை காப்பாற்றிவிடலாம் என்றால், அதனை ஒரு சர்வதேச மொழியாக கடவுளே ஏற்படுத்தி இருப்பார். இது இந்துக்களுக்கு மட்டுமே உள்ள மொழி என்றால், கடவுள் ஒரு பாகுபாடு கொண்டவராகத்தான் இருப்பார், ஒட்டுமொத்த மனித இனத்துக்கே பகவானாக எப்படி விளங்குவார். தெய்வீக ஞானமும் பக்தியும் நிறைந்த இதே சமஸ்கிருத மந்திரங்களில் உள்ள சாராம்சம், பல்வேறு மொழிகளில் உள்ள எல்லா மதங்களின் ஒவ்வொரு ஜெபத்திலும் இருக்கிறது. எனவே சாராம்சம் தான் அனைவருக்கும் உரியது, அதைக் கொண்டிருக்கும் மொழியல்ல. ஆனால் இன்று இந்துத்துவத்தில், சாராம்சம் தொலைந்து போய்விட்டது, அதனால் பூஜைகளும் திறனற்றவையாக மாறிவிட்டன, அவற்றால் இறந்து போன ஆத்மாவை இரட்சிக்க முடியாது. அர்த்தம் நிறைந்த ஞானத்துடன் உள்ள மந்திரங்களில் பொங்கி வரும் பக்தியால் மட்டுமே நரகத்துக்கு செல்லும் ஒரு ஆத்மாவை இரட்சிக்க முடியும்.
ஒன்றுக்குமே உதவாத ஒரு பூஜைக்காக அந்த குருக்கள் பணம் கேட்கிறார். சரியான முறையில் செய்து கொடுத்தால் கூட அவர் அந்த பூஜைக்காக பணம் கேட்க்கக்கூடாது. சொல்லப்போனால், இரட்டைப் பாவம். தர்ம சாஸ்திரப்படி பணம் வசூலிப்பது ஒரு விதியல்ல, அதாவது பணத்தை நன்கொடையாகப் பெறலாம் ஆனால் கட்டணமாக வசூலிக்கக் கூடாது [ஆத்யா திரூஷூனியாமா]. அந்த குருக்கள் பூஜையை முறைப்படி செய்து கொடுத்து அதன் மூலம் பூஜை செய்ய வந்தவரை தெய்வீக ஞானத்திலும் பக்தியிலும் கவர்ந்திழுக்க வேண்டும். பூஜை செய்ய வந்தவரின் தகுதியையும் ஆர்வத்தையும் பொருத்துத் தான் கட்டணத்தைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம். குருக்கள் தானாக எந்த வேண்டுகோளும் வைக்கக் கூடாது. அந்த விஷயத்தில் தன் வாழ்க்கை நிலைமையை எடுத்துச் சொல்லலாம். தன் கடமையை மிகச்சரியாக செய்து சேவை புரிந்தால் கடவுளும் அவர் மீது மகிழ்ச்சி கொள்வார், தனக்கு தேவையானதை விட ஆயிரம் மடங்கு அதிக பணத்தை சமுதாயத்தில் இருந்து கிடைக்கும்படி அருள்புரிவார் என என்னால் நிச்சயமாகக் கூறமுடியும். கட்டணமாகவும் கட்டாயமாகவும் வசூல் செய்யப்பட்ட பணம் தவறான பணம், அது மகிழ்ச்சியும் அளிக்காது, குடும்பத்துக்கும் ஆகாது. ஊழல் மூலமாகவும் சுரண்டல் மூலமாகவும் யார் சம்பாதித்தாலும் அவருக்கு அது நல்ல முடிவைத் தேடித்தரப் போவதில்லை. சரியான வழியில் உங்கள் கடமையை நிறைவேற்றினால், பூஜை செய்யவந்தவரும் தன் சக்திக்கும் மீறிய ஒரு நல்ல தட்சணையை இறைவனின் அருளால் வழங்கிச் செல்வார். பூஜை செய்ய வந்தவருக்கு பூஜை நடப்பது புரியவில்லை என்றால், அவர் முழு மனதோடு கொடுக்காமல் பயத்தினால் தான் கொடுப்பார், அதுவும் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டு கொடுப்பார்.
இந்த யதார்த்ததை அந்த குருக்கள் உணர்ந்து, தன் போக்கை மாற்றிக் கொள்ளாவிட்டால், பூஜை செய்ய வந்த பக்தரும் இதுபோன்ற உதவாத பூஜைகளை விட்டுவிட்டு சரியான உணர்வுடனான பூஜையை நடத்திக் கொள்ள தயாராக வேண்டும். நல்ல பக்தியுள்ளவர்களையும் அழைத்து இறந்தவரின் ஆத்மா சாந்தி அடைவதற்கு தாய் மொழியிலேயே பூஜைகளை நடத்தலாம். பூஜையை நல்ல பக்தியான உணர்வோடு செயல்படுத்துவதால், நிச்சயமாக, இறந்தவரின் ஆத்மா சாந்தியடையும். பூஜையை நடத்துபவரும் முட்டாள்தனமாக, பயத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு இருந்தால், மரணத்துக்கு முன் அந்த ஆத்மா சந்நியாசம் புகுவது தான் அதற்கு தீர்வு. இறந்தவர் சந்நியாசியாக இருந்தால் எந்த பூஜையும் நடத்தத் தேவையில்லை. எனவே ஒருவரது மகன் முட்டாள்தனமாகவும் குருட்டுத்தனமான தவறான பாரம்பரியத்தை பின்பற்றுபவராகவும் இருந்தால் கூட இறப்பதற்கு முன் சந்நியாசம் போவதால் ஒரு லட்ச ரூபாயை சேமித்துக் கொடுக்கலாம். அனைவருமே அவர்களது வயதான காலத்தில் சந்நியாசம் போவது நல்லது தான். ஒருவர் தன் மரணத்துக்கு முன் நான்கு ஆசிரமங்களையும் பின்பற்ற வேண்டும் என சாஸ்திரம் கூறுகிறது. குடும்பஸ்தராக இருக்கும் இரண்டாவது ஆச்சிரமத்துடன் ஒருவர் இறந்து போகக் கூடாது என்பதையும் வலியுறுத்துகிறது.
இறந்த ஆத்மா சுக்லா மற்றும் கிருஷ்ண பாதைகள் என்றவற்றில் [சுக்லா கிருஷ்ணா காதீயதே...கீதா] ஒன்றில் வழிநடத்தப்படும் என்பதாகத்தான் கூறப்பட்டுள்ளது. முதல் சுக்லா பாதையில், ஆத்மா இறைவனை அடைகிறது, இந்தப் பாதையில் ஆத்மாவுக்கு எந்த உணவும் தேவையில்லை [நஹி தேனாபதாதனுத்யஜா....]. இரண்டாவது பாதையான கிருஷ்ண பாதை மூன்று துணைப் பகுதிகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. மேல்நிலையான பகுதி தான் சொர்க்கம், சொர்க்கத்தில் உணவோ நீரோ தேவையில்லை [உபதீர்தவா ஆஷனயா....]. அதனை அடுத்து கீழே உள்ள பகுதி பித்ருலோகா, இங்கேயும் உணவு தேவையில்லை, ஏனென்றால் ஆத்மாவுக்கு தேவையான சக்தி நிலவின் ஒளியில் இருந்து கிடைக்கிறது [நிர்விஷ்டசாரம் பித்ருபீஹ் ஹிமாம்ஷோ...]. அதனை அடுத்து கீழே உள்ள பகுதி தான் நரகம். ஆத்மாவுக்கு இங்கேயும் உணவோ தண்ணீரோ மறுக்கப்படுகிறது, அதனால் ஆத்மா பசியாலும் தாகத்தாலும் வாடுகிறது [ஜாயஸ்வா ம்ரியாஸ்வா]. எனவே இறந்த ஆத்மாவுக்கு தண்ணீரோ உணவோ தேவையில்லை. இறந்த ஆத்மாவுக்குள் இருப்பதே ஒரு அரூபியான அமைப்பு தான், அதற்கு திடமான உணவு எதுவும் தேவையில்லை. பூஜையின் போது குருக்களுக்கு வழங்கப்படும் உணவு, வேத ஞானம் பெற்ற அறிஞர்களான குருக்களை சந்தோஷப் படுத்தத்தான், அவர்களைப் போன்ற பக்திமான்களுக்கு நல்ல தட்சணை வழங்குவதால், இறந்தவரின் ஆத்மா இறைவனிடம் சரணாகதி அடையும் என்பதற்காகத் தான். பிறகு ஏன், குருக்களுக்கு வழங்கப்படும் உணவு இறந்தவரின் ஆத்மாவை சென்றடைகிறது என்கிற பொய் சொல்லப்பட்டது? அது ஒரு அர்த்தாவதா மட்டும் தான், அதாவது ஒரு நல்ல நோக்கத்திற்காக சொல்லப்பட்ட தவறான கூற்று. இதன் மூலம், ஒரு பேராசை கொண்ட ஒருவன் கூட இறந்த ஆத்மா பசியால் வாடுமே என பயந்து தன்னிடம் உள்ள உணவை தகுதியான குருக்களுக்கும் பக்தர்களுக்கும் தானமாக வழங்குவான் அல்லவா? இந்த அர்த்தாவதத்தை தகுதியற்ற இன்றைய கால குருக்கள் சாதாரண மக்களிடம் இருந்து கூட பெரியளவு பணத்தை மோசடி செய்து பெற்றுக் கொள்வதற்காக பயன்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். நேர்மையான பக்திமான்களுக்கு தான தர்மங்கள் செய்வதன் மூலம் ஆத்மாவுக்கும் சரணாகதி கிடைப்பதுடன் தொடர்புடையதாகவே இருப்பதால், சரியான உணர்வுடன் தான தர்மங்கள் செய்யப்படுவதை மட்டும் ஊக்குவிக்க உண்மையை வெளிப்படுத்தி விடுவது நல்லது. சரியான பாதையில் இறந்த ஆத்மாவும் சாந்தி அடைந்துவிட்டால், மோசடி செய்ய வழிவகுக்கும், அர்த்தாவதத்துக்கான தவறான பாதையின் தேவை தான் என்ன? இறந்ததற்கு பின் செய்யப்படும் பூஜையில், நேர்மையான ஒரு குருக்களுக்கு ஒரு பசு ஒன்று தானமாக வழங்கப்படும், இதற்காக நரகத்துக்கு முன் உள்ள ஆற்றினை அந்த ஆத்மா கடந்து செல்லும் என்று ஒரு அர்த்தாவதா சொல்லப்பட்டது. இதனால் தர்மகாரியங்கள் வளர்ச்சியடையும், ஆற்றினை கடக்கும் என்று சொல்லப்பட்ட பொய்யும் நல்ல நோக்கத்துக்காகத் தான். அதுபோல, பூஜையின் போது ஒரு இளம் காளை ஒன்று அவிழ்த்து விடப்படுவதும், இனப்பெருக்கம் மூலம் பசுக்களின் இன வளர்ச்சியும் பெருகும் என்பதற்காகத் தான். பொதுவாக, காளைகள் இனப்பெருக்கத்திற்கு தகுதி இல்லாதவைகளாகக் கருதப்பட்டு விவசாயத்திற்கு பயன்படுத்தப்படுபவையாகும். பசுக்களின் வளர்ச்சிக்காக இது போன்ற தான தர்மங்கள் அர்த்தாவதத்தின் மூலம் உற்சாகப்படுத்தப்பட்டன. அனைவரும் அவரவரது சொந்த விவசாயத்தின் வளர்ச்சியில் மட்டும் ஆர்வம் செலுத்துவதால், யாருமே நல்ல தானதர்மங்களை செய்வதில்லை. இந்த தான தர்மங்களால் ஏற்படும் நற்செயல்கள் இறந்தவரின் ஆத்மாவுக்கு உதவுவதோடு, உண்மையைச் சொல்லிவிடுவதால் தானதர்மங்களும் நல்ல முறையில் செய்யப்படும், அர்த்தாவதத்துக்கான தேவையும் இல்லை. அர்த்தாவதா தவறாக பயன்படுத்தப்படுவதால், தவறான குருக்கள் பயனடைகிறார்கள். தவறான ஒருவருக்கு தட்சணை வழங்குவது ஒரு பாவம் தான், அதனால் இறந்தவரின் ஆத்மாவுக்கு அதிகமான சங்கடங்கள் தான் போய்ச் சேரும். தானத்தைப் பெற்றுக் கொள்பவரின் தகுதிதான் செய்யப்படும் தான தர்மத்தின் பலனாகும். சரியான நல்ல குருக்கள் கிடைக்காவிட்டால் சரியானவர் கிடைக்கும் வரை பூஜையை ஒத்திப்போடுங்கள். அக்கறையற்ற மக்கள் இந்த விஷயத்துக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதே இல்லை. அவர்களுக்கு தேவையானது எல்லாம் அந்த ஆத்மா இறந்து போன அதே நாளில் பூஜைகளுடனான தான தர்ம காரியங்களை செய்து விட வேண்டும் என்பது தான். தான தர்மம் செய்ய இடமோ நேரமோ அவசியமானதல்ல.
அண்டசராசரத்தில் நரகம் என்பதே இல்லை என்பதால், இதுபோன்ற தானதர்மங்களுக்கான அவசியமும் இல்லை என்று நாத்திகவாதி வாதம் செய்யலாம். அண்டசராசரம் என்பது எல்லை அற்றது என்பதால், என்னால் எப்படி நரகம் எங்கிருக்கிறது என்பதைக் காட்ட முடியவில்லையோ அதுபோல அவராலும் நரகம் இல்லை என்பதை என்னிடம் காண்பிக்க முடியவில்லை. அதற்கும் மேல், கண்ணால் காண முடியாத எந்த விஷயத்தையும் அது இல்லவே இல்லை என்று முடிவு செய்துவிட முடியாது. காஸ்மிக் சக்தி என்பது நம் சாதாரண கண்களுக்கு தெரிவதில்லை, ஆனால் சக்திவாய்ந்த மைக்ராஸ்கோப்பின் மூலம் பார்த்தால் நன்றாகத் தெரிகிறது. காணமுடியாத காஸ்மிக் சக்தியைக் காண்பிக்க உதவும் சிறப்புக் கருவியாக மைக்ராஸ்கோப் இருக்கிறது. அதுபோல, மேல் உலகங்களைக் காண பாவசங்கீத்தனம் அல்லது கடவுளின் அருளால் பெரும் அதீத சக்தி என்னும் சிறப்புக் கருவி தேவை. நரகம் என்று ஒன்று கண்ணுக்குத் தெரியாமல் இருக்கலாம், ஆனால் எல்லையற்ற அண்டசராசரத்தில் ஏதோ ஒரு இடத்தில் இருக்கத்தான் செய்கிறது. நரகம் நம் அருகில் கூட இருக்கலாம், ஆனால் சிறப்புக் கருவி இல்லாததால் நம்மால் பார்க்க முடியவில்லை. நம் இருவராலுமே இருப்பதையும் இல்லாததையும் காண்பிக்க முடியாததால், இருப்பது இல்லாதது என்பதன் சாத்தியமும் 50-50 சாத்தியம் கொண்டதாக அமைகிறது. ஒரு குருடர் நடந்து செல்கையில் தன் முன் நெருப்பு இருப்பதாகக் கூறுகிறார், மற்றவர் அங்கு நெருப்பு இல்லை என்கிறார். குருடாக இருப்பவர் நல்ல அறிவுள்ளவர் என்றால், பின்னால் எட்டு வைத்து நகர்ந்து 50-50 சாத்தியம் உள்ளதை எண்ணிப் பார்ப்பார். பின்னோக்கி நகர்ந்தாலும் நெருப்பு இல்லை என்று எண்ணிக் கொள்வதால் அவருக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்லை. முன்னோக்கி நகர்ந்து, அங்கே உண்மையிலேயே நெருப்பு இருந்தால், எரிந்து போவார். எனவே அறிவுள்ள நபர் நரகம் இருப்பதை நம்பி, இறந்தவரின் ஆத்மா சாந்தியடைய சரியான கருத்துணர்வுடன் பூஜையை நடத்துவார். பூஜையை சரியான முறையில் செய்யாமல், கட்டணமும் வசூலித்தால் நிச்சயமாக அந்த குருக்கள் நரகத்துக்குத் தான் செல்வார்.
காணமுடியாதவை நிரந்தரமாக கற்பனை செய்யமுடியாதவையாக இருக்கலாம். காணமுடியாதவை சிறப்பு நுட்பங்கள் மூலம் காணக்கூடியதாக மாறி, பின்னர் கற்பனை செய்யக்கூடியதாகவும் மாறலாம். காணமுடியாததாக இருக்கும் வரை காணமுடியாதவை கற்பனை செய்யமுடியாதவையாகவே இருக்கும். காணமுடியாதவை எந்த நேரத்திலும் காணமுடியாததாகவே போனால் எப்போதுமே கற்பனை செய்ய முடியாததாக போகலாம். அண்டசராசரத்தின் எல்லை எப்போதுமே காணமுடியாததும் கற்பனை செய்யமுடியாததுமாக இருக்கிறது. நிரந்தரமாக கற்பனை செய்ய முடியாத விஷயம் அண்டசராசரத்தின் எல்லையைப் போல் காணமுடியாததாகவே எப்போதுமே இருக்கும். காஸ்மிக் சக்தியைப் போன்ற தற்காலிகமாக காணமுடியாத ஒரு விஷயம் குறிப்பிட்ட சில நேரத்துக்கு காணமுடியாததாக இருந்தாலும், சிறப்பான தொழில்நுட்பத்தால் காணக்கூடியதாக மாறுகையில், கற்பனை செய்யக்கூடியதாகவும் மாறுகிறது. அண்டசராசரத்தின் எல்லையைப் போன்ற ஒரு குறிப்பிட்ட வெற்றிடத்தை கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள். ஆனால் கற்பனை செய்து கொண்ட அந்த வெற்றிடம் கடைசியாக உள்ள நிஜமான ஒரு புள்ளியாக இருப்பதில்லை. அப்படிப்பட்ட ஒரு நிஜமான புள்ளியை கற்பனை செய்வதால் கூட அடைய முடியாது. கடைசியாக இருந்த நிஜமான புள்ளியை நீங்கள் கற்பனை செய்ததாகச் சொன்னால், அந்த "கடைசியாக இருந்த நிஜப் புள்ளிக்கு பின் என்ன இருக்கிறது?" என்று உடனடி கேள்வி ஒன்று வரும். அப்படி ஒரு நிலையில் நீங்கள் கற்பனை செய்த நிஜ புள்ளி கடைசி புள்ளி இல்லை. எனவே, அண்டசராசரத்தின் எல்லையை கற்பனை செய்ய முடியாது. அண்டசராசரத்தை தாண்டி கடவுள் தான் இருக்கிறார் என்பதால், அண்டசராச்சரத்தின் எல்லையை நீங்கள் அடைந்து விட்டால், கடவுளையும் அடைந்து விடுவீர்கள். கற்பனையின் மூலமாகக் கூட அண்டசராசரத்தின் எல்லையை உங்களால் அடைய முடியாததால், கடவுளையும் உங்களால் எப்போதுமே கற்பனை செய்ய முடியாது. நிரந்தரமான கற்பனை செய்ய முடியாத ஒரு பொருள் இருக்கையில் ஒரு அற்புதம் நிகழ்கிறது. அற்புதம் என்ற சொல், கற்பனை செய்யக்கூடிய மற்றும் காணக்கூடிய விஷயங்களை மறைந்திருக்கும் கற்பனை செய்யமுடியாத மற்றும் காணமுடியாத விஷயங்களின் மூலம் அடையும் போது தான் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இளம் சிறுவன், அவனது பிஞ்சு விரல், மலை, அதனை தூக்குவது, இந்த அனைத்தையுமே காணலாம், கற்பனை செய்யலாம். இந்த விஷயங்கள் அனைத்துமே ஒரு இளம் சிறுவன் மலையை தூக்குகிறான் என்கிற நடக்கக்கூடிய (லாஜிக்கான) செயல்பாட்டின் காட்சி மற்றும் கற்பனையின் ஒரு இல்லாத நிலையை உணர்த்துகின்றன. அப்படி ஒன்றை தூக்கமுடியும் என்கிற கற்பனை செய்ய முடியாத ஒன்றை எண்ணுகையில், அதில் லாஜிக் என்னும் ஒன்றே இல்லை என்பது புரிகிறது. கற்பனை செய்யமுடியாதது என்பது எப்போதும் காணமுடியாதது. ஏனென்றால், கற்பனையால் கூட தொடமுடியாத ஒரு விஷயத்தை கண்களால் ஒருபோதும் தொடவே முடியாது. ஒரு சிறுவன் மலையைத் தூக்குகிறான் என்பதை நம்மால் காணமுடிகிறது என்றாலும், அப்படி தூக்கிவிடலாம் என்பதை காணவும் முடியாது செயல்படுத்தவும் முடியாது. லாஜிக்கான இந்த செயல்பாட்டை எப்போதுமே காணமுடியாது கற்பனை செய்யவும் முடியாது. நிரந்தரமான கற்பனை செய்ய முடியாத விஷயத்தை எப்போதுமே பார்க்கவும் முடியாது. அதுபோல, பூஜை செய்ய விரும்பும் நபருக்கு, சிறுவனை பார்த்து கற்பனை செய்யமுடிந்தாலும், கற்பனை செய்ய முடியாத கடவுள் மறைந்தவராகவும் காணமுடியாதவருமாகவே இருக்கிறார். சிறுவனைப் பார்க்க முடிந்தால், கற்பனை செய்யமுடியாத கடவுளையும் பார்க்க முடியும் என சொல்ல முடியும், ஏனென்றால் அந்த சிறுவனை உங்களால் கற்பனை செய்ய முடிகிறது, அதனால் அவனுக்குள் மறைந்திருக்கும் கடவுளையும் பார்க்க முடிகிறது. எனவே ஒரு அருள்பெற்ற நல்ல உள்ளம் கடவுளைக் காண்கிறது என்ற வேதக்கூற்றும் உண்மையாகிறது [கஸ்சீட் தீரா...]. அதே நேரத்தில், நிஜத்தில் பார்த்தால், கற்பனை செய்ய முடியாத கடவுள் அந்த சிறுவனுக்குள் மறைந்திருக்கிறார், அவரை பார்க்கவும்
முடியாது, எனவே எந்த ஒரு கண்ணும் இறைவனைத் தொட முடியாது என்கிற வேதக்கூற்றும் உண்மையாகிறது [நடட்ராசக்ஷூ...]. இந்த கற்பனை செய்ய முடியாத செயல்பாடு ஒரு அற்புதத்தின் மூலம் தோற்றம் பெறுகிறது. தோற்றம் என்பது இங்கே முதன்மை பெறுவதால், கற்பனை செய்ய முடியாத பொருளுக்கு தோற்றம் அளிப்பதன் மூலம் அதனை உருவடையச் செய்யலாம் என்றும் அதனை கற்பனை செய்ய முடியும் என்றும் வாதிட வரக்கூடாது. அறிவுக்கூர்மையுடனும் பொருமையான ஆராய்ச்சி மூலமும் சிந்தித்தால், தோற்றம் பெற்றது என்பது கற்பனை செய்யமுடியாத பொருள் இருப்பதற்கான ஒரு அறிவை மட்டுமே வழங்கியுள்ளது, ஆனால் கற்பனை செய்ய முடியாத பொருளின் மற்ற பண்புகளை அதனால் வழங்கமுடியவில்லை. கண்ணால் பார்க்க முடிகின்ற புகையின் மூலம் ஒரு மலை மேல் எறியும் காணமுடியாத நெருப்பு தோற்றம் பெருகையில், அந்த நெருப்பு இருப்பதற்கான பண்புகளாக இருக்கும் நெருப்பு போன்ற வெளிச்சம், வெப்பம், நெருப்புத் தழல் போன்றவையும் தோற்றம் பெருகின்றன. எனவே, நெருப்பின் பண்புகள் அனைத்துக்கும் உரிய அறிவை தோற்றத்தால் மட்டுமே வழங்க முடியும் என்பதை நம்மால் அறிய முடிகிறது. ஆனால் அற்புதம் என்னும் விஷயத்தில், கற்பனை செய்ய முடியாத விஷயம் இருப்பது மட்டுமே நமக்குத் தெரிகிறது, கற்பனை செய்யமுடியாத விஷயத்தின் பண்புகள் எதுவும் நமக்குத் தெரிவதில்லை. எனவே, ஒரு நிரந்தரமான கற்பனை செய்யமுடியாத விஷயத்தின் பண்புகள் பற்றிய அறிவை வழங்குவதில் தோற்றம் என்பது தோல்வியையே அடைகிறது. இருப்பது என்பது வழங்கப்படாவிட்டால், கடவுள் என்னும், கற்பனை செய்யமுடியாத விஷயத்தை யாரும் உணர்வதுமில்லை ஏற்றுக் கொள்வதுமில்லை. எனவே, கடவுள் இருப்பது மட்டுமே வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, கடவுளின் பண்புகள் பற்றிய அறிவு எதுவும் அடையப்படவில்லை என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. எனவே கற்பனை செய்ய முடியாத கடவுள் இருப்பதை அறிந்தால், கடவுள் கற்பனை செய்யக்கூடியவராக இருக்க மாட்டார். கடவுள் என்பதன் ஒரே அறிவு அவர் இருக்கிறார் என்பதை அறிவதில் தான் உள்ளது. அதனைத் தான் "ஓம் தத் சத்" என்று வேதம் கூறுகிறது.
English to Tamil: Company Acquisition Terms and conditions General field: Law/Patents Detailed field: Finance (general)
Source text - English Policy Holders' surplus reserve
The statutory Auditor's report includes information specifically required by French law in such reports, whether modified or not
Change in fair value of assets and liabilities recognised directly in equity
An audit involves performing procedures, using sampling techniques or other methods of selection, to obtain audit evidence about the amounts and disclosures in the consloidated financial statements.
The deterioration in market conditions and the economic environment continues to have wide ranging ramifications for credit institutions, notably in terms of business activity, results and risks, as described in notes 4.b to the consolidated financial statements.
Goodwill
impairment related to Goodwill
BNP Paribas carried out impairment tests on Goodwill which led to the recording of imparment losses in 2009, as described in notes 1.b.4 and 5 .n to the consolidated financial statements. We examined the methods used to implement these tests as well as the main assumptions, inputs and estimates used, where applicable, to record impairment losses.
Business Combinations
In 2009, BNP Paribas acquired Fortis Bank SA and BGL SA, provisionally allocating the cost of acquisition uing the purchase method as required by IFRS 3 and as described in notes 1.a, 1.b.4, 5 n and 8.c to the consolidated financial statements. In this context, we examined the methods used for identifying and measuring assets, liabilities, contingent liabilities and badwill recorded at the acquisition date.
As required by law and in accordance with professional standards applicable in France, we have also verified the information present in the group's management report.
8 March 2010
Tier 2 regulatory deductions
Allocated Tier 3 capital
Regulatory Capital
Credit risk
Counterparty risk
Equity risk
Market risk
Operational risk
Impact of Basel I floor (*)
(*) 90% of basel I risk weighted assets in 2008 and 80% in 2009
As on 31 december 2009 this floor was below the level of the Basel II risk weighted assets, the Group calculates its solvency ratios using Basel II risk weighted assets, which amounted to EUR 621 billion
Translation - Tamil பாலிசிதாரரிடமுள்ள போதுமான இருப்பு
சட்டப்பூர்வ தணிக்கையாளரின் அறிக்கையில் பிரெஞ்சு சட்டத்தின்படி இது போன்ற அறிக்கைகளில் குறிப்பாகத் தேவைப்படும் தகவல்களை, அவை மாற்றம் செய்தாலும் செய்யாவிட்டாலும் சேர்க்கப்பட வேண்டும்.
பங்குமுதலில் நேரடியாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட சொத்துக்கள் மற்றும் உறுப்படிகளின் நியாய மதிப்பின் மாற்றம்
ஒரு தணிக்கை என்பதில் செயல்படுத்தப்பட வேண்டிய நடைமுறைகள், மாதிரிமுறை நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தல் போன்றவை அடங்கும், அதன்மூலம் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட பொருளாதார அறிக்கைகளின் தொகைகள் மற்றும் வெளியீடுகள் பற்றிய தணிக்கை ஆதாரங்களைப் பெற முடியும்.
சந்தை நிலவரங்களிலும் பொருளாதார சூழலிலும் ஏற்படும் சீரற்ற நிலை கடன் வழங்கும் நிறுவனங்கள் வரை கிளை விரித்து தொடர்ந்து பரவுவதாக இருக்கும், குறிப்பாக ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட பொருளாதார அறிக்கைகளின் 4.b இல் உள்ள குறிப்புகளில் விவரிக்கப்பட்டபடி தொழில் செயல்பாடுகள், அது தொடர்பான தீர்வுகள் மற்றும் இடர்களிலும் நீடிக்கும்.
நல்லெண்ண மதிப்பு
நல்லெண்ண மதிப்பிற்கு தொடர்புடைய மதிப்புக் குறைபாடு
BNP பரிபாஸ் நல்லெண்ண அடிப்படையில் மதிப்புக் குறைபாடு சோதனைகளை கையாண்டதில், 2009இல் ஏற்பட்ட மதிப்புக்குறைவு இழப்புகள் பதிவாகின, அவை ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட பொருளாதார அறிக்கைகளின் 1.b.4 மற்றும் 5 .n குறிப்புகளில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த சோதனைகள் மற்றும் யூகங்கள், உள்ளீடுகள் மற்றும் பயன்படுத்தப்பட்ட மதிப்பீடுகள் ஆகியவற்றை நடைமுறைப்படுத்த பயன்படுத்திய முறைகளை கணக்கிட்டோம், அவற்றின் மூலம் மதிப்புக்குறைவு இழப்புகளையும் பதிவு செய்ய அவை பயன்படுத்தப்பட்டன.
தொழில் பொருத்தங்கள்
2009 இல், BNP பரிபாஸ் நிறுவனம், போர்டிஸ் பேங்க் SA மற்றும் BGL SA ஆகியவற்றை கையகப்படுத்தியது, அக்கையகப்படுத்தல் IFRS 3 மற்றும் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட பொருளாதார அறிக்கைகளின் 1.a, 1.b.4, 5 n மற்றும் 8.c குறிப்புகளில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளபடி கொடுக்கப்பட்ட வாங்கும் முறையைப் பயன்படுத்தி கையகப்படுத்தலுக்கான விலை தனித்தனியாக நிர்ணயிக்கப்பட்டது. இந்த விஷயத்தில் கையகப்படுத்தும் தேதியன்று, சொத்துகள், உருப்படிகள், ஐயப்பாட்டுடனான உருப்படிகள் மற்றும் மாற்று எண்ணம் ஆகியவற்றைக் கண்டறிந்து அளவிடுவதற்கான முறைகளையும் பரிசோதித்தோம்.
சட்டத்தின்படியும், பிரான்சில் நடைமுறைக்கு உள்ள தொழில்சார் தரநிலைகளின்படியும், குழுமத்தின் நிர்வாக அறிக்கையில் உள்ள தகவலையும் நாங்கள் சரிபார்த்தோம்.
8 மார்ச் 2010
படி 2 ஒழுங்குநிலை கழிவுகள்
நியமிக்கப்பட்ட படி 3 மூலதனம்
ஒழுங்குநிலை மூலதனம்
கடன் ஆபத்து
எதிர்தரப்பு ஆபத்து
பங்குமுதல் ஆபத்து
சந்தை ஆபத்து
இயங்குவதில் உள்ள ஆபத்து
பேசல் I தளத்தின் பாதிப்பு(*)
(*) பேசல் I இன் ஆபத்தின்படி மதிப்பிடப்பட்ட சொத்துகள் 2008இல் 90% ஆகவும் 2009இல் 80% ஆகவும் இருந்தது
31 டிசம்பர்2009இன் படி இந்த தளம் பேசல் IIவின் ஆபத்தின்படி மதிப்பிடப்படும் சொத்துகளின் நிலையை விட குறைவாக இருந்தது, இதற்கான சமன்செய்யும் விகிதங்களை பேசல் II ஆபத்தின்படி மதிப்பிடும் சொத்துகளை பயன்படுத்தி குழுமம் கணக்கிடுகிறது, அது 621 பில்லியன் யூரோ எனக் கணக்கிடப்பட்டது.
English to Tamil: All India Bar Council Examination Preparatory material General field: Law/Patents Detailed field: Law: Patents, Trademarks, Copyright
Source text - English All India Bar Examinations Preparatory Materials
Subject 3: 5 Constitutional Law
Preamble
The Preamble to the Constitution of India 10 (“the Constitution”) sets out the ideals
and goals that the makers of the Constitution sought to achieve. A court may look
into the terms of the Preamble when a doubt arises in interpreting the language used
in a provision of the Constitution. This occurs when the language is capable of more
than one meaning. Where the language of the other provisions of the Constitution is
clear and unambiguous, the terms of the preamble cannot be used to qualify or cut
down that enactment. The objectives specified in the Preamble are part of the basic
structure of the Constitution, and may not be amended in exercise of the power in
the Constitution in violation of the basic structure. (Keshavananda Bharti v. State of
Kerala, AIR 1973 SC 1461)
Illustration: The basic feature of secularism as envisaged in the Preamble is to mean
that the state will have no religion of its own and all persons will be equally entitled
to the freedom of conscience and the right freely to profess, practice and propagate
the religion of their choice. (Indira Nehru Gandhi v. Rajnarain, AIR 1975 SC 2299)
Part I: The Union and its Territory
The Constitution provides that India is a union of states (A.1), and as such, one must
keep in mind that the essential structure of the Constitution is federal or quasifederal
in nature. (Automobile Transport (Rajasthan) Ltd. v. State of Rajasthan, AIR 1962
SC 1406)
Parliament has the authority to form new states (A.2), to alter the territory or names
of the states without their consent or concurrence, and to alter the area, boundaries,
or names of existing states by a law passed by a simple majority. (A.3)
Part II: Citizenship
Part II of the Constitution relates to citizenship, and lays down the modes of
acquiring citizenship of India at the time of commencement of the Constitution. A.11
vests Parliament with the power to regulate, by legislation, the right to citizenship. In
exercise of this power, Parliament enacted the Citizenship Act, 1955.
The Constitution clearly distinguishes between a ‘person’ and a ‘citizen’. Some
fundamental rights are available only to citizens, whereas others are available to all
persons, regardless of whether they are citizens. (Jaipur Udyog v. Union of India, AIR
1969 Raj 281)
Illustration: A newspaper publishing company seeks to file a writ petition in the
Supreme Court, claiming that its fundamental right to freedom of speech and
expression provided in A.19(1)(a) has been violated. The company will not succeed,
since a company cannot be a ‘citizen’, and the rights under A.19 are 25 provided
only to citizens.
Part III: Fundamental Rights
A.12 defines ‘State’ for the purposes of Part III of the Constitution as including the
Government and Parliament of India and the government and legislature of each of
the states, as well as all local or other authorities within the territory of India or
under the control of the Government of India.
Whether or not a body is ‘state’ will have to be considered in each case, on the basis
of the facts available, and considering whether the body is financially, functionally,
and administratively dominated by or under the control of the government. Mere
regulatory control, whether under statue or otherwise, would not make a body
‘state’. (Zee Telefilms Ltd. v. Union of India, AIR 2005 SC 2677)
Illustration: A files a writ petition, arguing that the Board for Control of Cricket in
India is ‘state’ within the meaning of A.12. The Board was not created under a
statute; no part of the share capital of the Board was held by the government;
practically no financial assistance was given by the government to meet the whole or
entire expenditure of the Board; the Board’s monopoly on cricket in the country was
not state-conferred or state-protected. The control of the government, if any, was
only regulatory, and not administrative in nature. The Board is not ‘state’ under
A.12. (Zee Telefilms Ltd. v. Union of India, AIR 2005 SC 2677)
Laws in force in the territory of Indian before the coming into force of the
Constitution, in so 15 far as they are inconsistent with the provisions of Part II, are
void to the extent of such inconsistency; furthermore, the State is barred from
making any laws that take away or abridge the rights conferred in Part III – any law
made in contravention of this rule are, to the extent of such inconsistency, void.
‘Law’ for this purpose would include any ordinance, order, bye-law, rule, regulation,
notification, custom or usage having within the territory of India the force of law.
This rule, under A.13, would not apply to any amendment of the Constitution made
under A.368. In some cases, however, the fundamental rights form part of the basic
structure of the Constitution, and as such, may not be taken away by an amendment.
(Keshavananda Bharati v. State of Kerala, AIR 1973 SC 1461) Right to Equality
A.14 provides that the state will not deny to any person equality before the law and
the equal protection of the laws in the territory of India. ‘Equality’ here means legal
equality, and not natural equality; equality before the law means that among equals
the law must be equal and must be equally administered, that like must be treated
alike. Courts have upheld legislation containing apparently discriminatory
provisions where the discrimination is based on a reasonable basis.
The requirement of ‘reasonableness’ it that the classification must not be arbitrary,
but must be rational. (Chiranjit Lal v. Union of India, [1950] SCR 869)
Illustration: A was denied appointment to the A.15 prevents the State from
discriminating against any citizen on grounds only of religion, race, caste, sex, place
of birth, or any of them. The State may, however, make special provisions for:
• Women and children (A.15(3)); • The advancement of any socially and
educationally backward classes of citizens or for the Scheduled Castes and
Scheduled Tribes (A.15(4)); or
• For the advancement of any socially and educationally backward classes of citizens
or for the Scheduled Castes and Scheduled Tribes insofar as such provisions relate to
their admission to educational institutions, including private educational
institutions, whether aided by the State or not, other than minority educational
institutions. (A. 15(5))
Illustration: The Rules of a Medical College provided that non-residents of the state
where the college was located would have to pay a capitation fee for admission,
whereas 35 residents would not. The court held that the discrimination was based
on place of residence, and not on place of birth, and therefore, it did not violate
A.15(1). (D. P. Joshi v. State of Madhya Bharat, AIR 1960 SC 1208)
A. 16 provides for equality of opportunity for all citizens in matters relating to
employment or appointment to any office under the State. Sub-clause (4), however,
provides that this would not prevent the State from making any provision for the
reservation of appointments or posts in favour of any backward class of citizens
which, in the opinion of the State, is not adequately represented in the services post
of principal at a government women’s college since he was a man. He challenged the
college’s policy of appointing only women as principals of the college. The court held
that the appointment of a lady principal in a women’s college or a lady teacher
therein would not be violative of A.14 or A.16 because the classification is
reasonable, and it has a nexus with the object sought to be achieved. (Based on Vijay
Lakshmi v. Punjab University, 10 (2003) 8 SCC 440)
Contract Act
Subject 4: 5 Contract Law, including Specific Relief,
Special Contracts, and Negotiable Instruments
The Indian Contract Act, 1872 (“the Contract Act”) is not an exhaustive code. Its
function is “...to define and amend certain parts of the law relating to contracts...”
(Preamble). Where the Contract Act deals with an issue specifically, it is exhaustive
on the subject. Where it does not, and no other authorities in Indian law are
available, the courts may refer to the judgments of English Courts. (Bhagwandas
Goverdhandas Kedia v. Girdharilal Parshottamdas and Co., [1966] 1 SCR 656)
Definition of a contract (S. 2(h)): “an agreement enforceable by law is a contract.”
The definition implies that all agreements are not contracts; an agreement must meet
certain criteria in order to be enforceable by law and qualify as a contract. These are
set out in Section 10 of the Contract Act:
• Free consent of parties; • Competence of parties to contract; • Lawful
consideration; • Lawful object; and • Not expressly declared void by law.
A contract may be bilateral or unilateral. In a bilateral contract, two parties exchange
promises, each promise forming the consideration for the other. In the case of a
unilateral contract, a promise by one is exchanged for an act of forbearance on the
part of the other.
Illustration: A offers to give a reward of Rs. 45 10,000/- to anyone who finds her
missing mobile phone. B finds the phone and returns it to A. A is bound to give B the
reward money. This is a unilateral contract, where A makes a promise in exchange
for an act of forbearance by the finder of the missing phone.
Intention to Create Legal Obligation:
Thought not expressly set out in the Contract Act, it is accepted by the courts that the
parties to an agreement must have the intention to create legal obligations in order to
give rise to a contract:
“There are agreements between parties that do not result in a contract within the meaning of
that term in our law.” (Balfour v. Balfour, [1919] 2 K.B. 571)
Illustration: In the course of a casual conversation, A stated that he was willing to
give £100 to anyone marrying his daughter with his consent. B married A’s daughter
with his consent, and asked for the money. The court observed that it was not
reasonable that 20 the defendant should be bound by such general words, and that
there existed no intention to create a legal obligation. (Weeks v. Tybald, (1605) Noy 11)
Formation of a Contract: Offer and Acceptance
Two parties may enter into an agreement by the communication of a proposal and its
acceptance. Such a proposal is called an ‘offer’, and once it is accepted, it becomes a
promise. An assent to an offer is called an ‘acceptance’. An offer must be
distinguished from an invitation to treat, or an invitation to make offers. Such a
statement does not constitute a valid offer.
Illustration: Goods were displayed in a shop, with the prices attached. This was held
to be an invitation to treat, and not an offer. It was 40 not capable of conversion into
a contract by acceptance. (Pharmaceutical Society of Great Britain v. Boots Cash Chemists
(Southern) Ltd., [1952] 2 Q.B. 795)
In an auction, each bid constitutes an offer, which may or may not be accepted. An
auction, therefore, is merely an invitation to treat. An offer may be made to a
particular individual (‘specific offer’), or to the world at large (‘general offer’).
Illustration: A company stated in an advertisement that it would pay £100 to anyone
who caught influenza after using its smoke balls thrice daily for two weeks. The
company deposited the money in a bank account to show its sincerity. A lady,
relying on the advertisement, used the smoke balls for the prescribed period. She
caught influenza and sued for the reward. The company was held liable to pay,
because there was an intention to create a legally binding obligation, and this was
made clear to all persons in general (general offer). (Carlill v. Carbolic Smoke Ball Co.,
[1893] 1 Q.B. 256)
An offer (and acceptance) must be definite and certain. If the offer or acceptance are
not clear enough to permit the conclusion of the contract, they are not considered
valid. S.29 of the Contract Act states: “Agreements, the meaning of which is not certain, or
capable of being made certain, are void.”
Illustration: The managing director of a company entered into an agreement with one
of the company’s employees, to pay a certain amount of remuneration when the
company was in a position to do so. The agreement was held to be void due to
uncertainty. (Pushpabala Ray v. L.I.C. of India, AIR 1978 Cal. 221) An offer must be
communicated to the other person in order for it to be valid. If I do not know of an
offer, I cannot possibly accept it.
Illustration: A and B are negotiating the sale of 40 A’s property to B over the
telephone. After all
the other terms have been negotiated and settled, A says “My final offer is Rs.40
lakhs. Will you buy the property for this price?” At the same time, though, the
telephone disconnects, and B does not hear this statement. There is no offer, since A’s
statement was not communicated to B.
If a particular mode or time limit is specified for the acceptance of an offer, the
acceptance will only be valid if made in that mode and within that time. If no such
mode or time is specified, the acceptance must be made in a reasonable mode, and
within a reasonable time.
Illustration: A offers to buy B’s computer for Rs.30,000/-, and tells B to respond in
writing to the offer. B tells A on the telephone that she would sell him the computer.
A is not bound by B’s statement, since the ‘acceptance’ was not communicated in the
prescribed mode. If the offeror accepts in a manner other than that prescribed, and
does not protest within a reasonable time, the offeror is bound by the acceptance.
Illustration: In the above illustration, if A tells B on the same telephone conversation
that she agrees to buy the computer, and that she would send B the money
immediately, A is bound by the acceptance, and cannot walk out of the bargain.
If, in a unilateral contract, the offer demands an action, the other party only has to
perform the action, and does not have to communicate an acceptance otherwise.
Illustration: Where A offers a reward to the finder of some lost property, and B finds
the lost property, B need not communicate the acceptance to A; merely returning the
lost property to A is enough to constitute a valid contract.
Communication of offer or acceptance must be made to the party directly, or the
person authorised to receive communication by the party; communication to a third
party or stranger will not suffice.
In case of communication by a non- instantaneous mode of communication, such as
post or email, (a) an offer is complete as against the acceptor when the offeror puts it
in a mode of transmission outside the control of the offeror, and (b) an acceptance is
complete as against the offeror when the acceptor puts it in a mode of transmission
outside the control of the acceptor.
Translation - Tamil அகில இந்திய பார் தேர்வுகள் தயார்படுத்தல் பாடப்புத்தகங்கள்
கருப்பொருள் 3: 5 அரசியலமைப்புச் சட்டம்
முன்னுரை
இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் 10 (“அரசியலமைப்பு”) அரசியலமைப்பின் மூலம் அதனை உருவாக்கியவர்கள் அடைய நினைத்த நன்னெறிகளையும் குறிக்கோள்களையும் வகுத்துக் கூறுகிறது. அரசியலைமைப்பில் உள்ள விளக்கங்களில் பயன்படுத்தப்பட்ட விஷயம் ஒன்றை விளக்கிக் கூறுவதில் சந்தேகம் ஏற்படும் போது, முன்னுரையில் உள்ள விதிகளைத் தான் நீதிமன்றம் பார்த்துத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட அர்த்தம் தோன்றும் சூழ்நிலைகளில் இது நேரிடுகிறது. அரசியலமைப்பின் உட்கூறுகளின் விஷயமானது தெளிவாகவும் குழப்பமில்லாமலும் இருக்கும் போது, முன்னுரையின் விதிகளைப் பயன்படுத்தி இயற்றப்பட்ட சட்டத்தைத் தகுதிபடுத்தவோ அல்லது வெட்டித் திருத்தவோ முடியாது. முன்னுரையில் குறிப்பிடப்பட்ட நோக்கங்கள் அரசியலமைப்பின் அடிப்படை கட்டமைப்பில் ஒரு பகுதியாக மட்டுமே இருப்பதாகும், அரசியலமைப்பின் அடிப்படை கட்டமைப்பை அத்துமீறியபடி அதிகாரத்தை செயல்படுத்துவதில் அந்த நோக்கங்களைத் திருத்தவும் முடியாது. (கேஷவனந்த பார்தி எதிர். கேரள மாநிலம், AIR 1973 SC 1461)
விளக்கம்: முன்னுரையில் கருதியபடி மதச்சார்பின்மையின் அடிப்படையாகக் கூறப்படுவது நாட்டிற்கு என்று எந்த மதமும் கிடையாது, எல்லா மக்களும் அவரவர் மனசாட்சியின்படி எந்த கட்டுப்பாடும் இல்லாமல் சமமாகக் கருதப்படுவார்கள், அவர்களின் விருப்பப்படியான மதத்தை தேர்வு செய்து அதனை உரிமையுடன் சுதந்திரமாக எடுத்துரைக்கலாம், கடைபிடிக்கலாம் மற்றும் பிரச்சாரம் செய்யலாம். (இந்திரா நேரு காந்தி எதிர். ராஜ்நாராயன, AIR 1975 SC 2299)
பாகம் 1: யூனியன் மற்றும் அதன் எல்லையமைப்பு
அரசியலமைப்பின்படி இந்தியா ஒரு மாநிலங்களாலான ஐக்கியதேசம் (A.1), அதே போல, அரசியலமைப்பின் நிச்சயமான கட்டமைப்பாக இருப்பது அதன் இயற்கையான கூட்டாட்சி தன்மை அல்லது பாதியளவு கூட்டாட்சிநிலை. (ஆட்டோமொபைல் டிரான்ஸ்போர்ட் (ராஜஸ்தான் லிட். எதிர். ராஜஸ்தான் மாநில அரசு, AIR 1962 SC 1406)
புதிய மாநிலங்களை உருவாக்கும் அதிகாரம் பாராளுமன்றத்துக்கு உண்டு (A.2), மாநிலங்களின் எல்லையமைப்பை அல்லது அவற்றின் பெயர்களை எந்த ஒப்புதலும் ஒத்துழைப்பும் இல்லாமல் மாற்றலாம், ஒரு தனி மெஜாரிட்டியின் மூலம் சட்டம் ஒன்று இயற்றப்பட்டு, இருக்கும் மாநிலங்களின் பகுதியை, எல்லைகளை அல்லது பெயர்களை மாற்றலாம். (A.3)
பாகம் 2 : குடியுரிமை
அரசியலமைப்பின் பாகம் 2இல் குடியுரிமை பற்றி பேசப்பட்டுள்ளது, அதில் அரசியலமைப்பை பிரகடனப்படுத்திய வேளையில் இந்தியக் குடியுரிமையைப் பெறுவதற்கு அளிக்கப்பட்ட வெவ்வேறு வழிமுறைகளை குறிப்பிடுகிறது. சட்டத்தின் மூலமும், குடியுரிமை உரிமையின் மூலமும் பாராளுமன்றம் கொண்டிருக்கும் அதிகாரத்தை A.11 உள்ளடக்கியுள்ளது. இந்த அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தித் தான், குடியுரிமைச் சட்டமானது, 1955இல் பாராளுமன்றத்தில் இயற்றப்பட்டது.
ஒரு ‘நபருக்கும்’, ’குடிமகனுக்கும்’ உள்ள வித்தியாசத்தை அரசியலமைப்பு தெளிவாக வேறுபடுத்துகிறது. சில அடிப்படை உரிமைகள் குடிமகன்களுக்கு மட்டுமே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன, அதேவேளை மற்றவை அவர்கள் குடிமகன்களாக இல்லாவிட்டாலும், அனைத்து நபர்களுக்கும் பொருந்துவதாக உள்ளது. (ஜெய்பூர் உத்யோக் எதிர். இந்திய அரசு, AIR
1969 ராஜ் 281)
விளக்கம்: ஒரு செய்தித்தாள் நிறுவனம் A.19(1)(a) வில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபடி அதன் பேச்சுரிமைச் சுதந்திரம் மற்றும் வெளியிடுவதற்கான அடிப்படை உரிமை பறிக்கப்பட்டதாக சுப்ரீம் கோர்ட்டில் ரிட் மனு ஒன்றை தாக்கல் செய்ய முன்வந்தது. ஆனால் அந்த நிறுவனம் ஒரு ‘குடியுரிமை’ பெற்ற நிறுவனமாக இல்லாத பட்சத்தில் அது வெற்றிபெறாது, A.19 இன் கீழ் கொடுக்கப்பட்ட உரிமைகள் குடிமகன்களுக்கு மட்டுமே.
பாகம் 3: அடிப்படை உரிமைகள்
A.12 இல் ‘ஸ்டேட்’ என்பதை அரசியலமைப்பின் பாகம் 3இல் அரசாங்கமும் இந்திய தேச பாராளுமன்றமும், அரசாங்கமும் ஒவ்வொரு மாநிலங்களின் சட்டமன்றங்களும், இந்திய எல்லைக்குள் இருக்கும் உள்ளாட்சிகள் அல்லது மற்ற அதிகாரங்கள் அல்லது இந்திய அரசின் கட்டுப்பாடின் கீழ் இருக்கும் அதிகாரங்கள் என அனைத்தையும் குறிக்கும் நோக்கத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
ஒரு அதிகார அமைப்பு ‘ஸ்டேட்’ என கருதப்பட வேண்டுமானால், அது இருக்கக்கூடிய உண்மையியல்புகளின் அடிப்படையில், அந்த அதிகார அமைப்பு பொருளாதார ரீதியாக, செயல்பாட்டு முறையாக, நிர்வாக ரீதியாக என எந்த வகையில் மேலோங்கிய அதிகாரம் பெற்றுள்ளது என்பதைப் பொறுத்து அல்லது அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் இருந்தால் அது அவ்வாறாக கருதப்படும். சாதாரண ஒழுங்குமுறைக் கட்டுப்பாட்டகமாகவோ, ஒரு நிலையான சட்ட அமைப்பாகவோ மட்டும் இருந்தால், அதனை ஒரு ‘ஸ்டேட்’ எனப்படும் அதிகார அமைப்பாகக் கருத முடியாது.
விளக்கம்: A.12 இல் உள்ள அர்த்தத்தைக் கொண்டு A என்பவர் ஒரு ரிட் மனுத்தாக்கல் செய்து, இந்திய கிரிக்கெட் வாரியம் ஒரு ‘ஸ்டேட்’ எனப்படும் அதிகாரமைப்பு என வாதிடுகிறார். அந்த வாரியம் ஒரு இயற்றப்பட்ட சட்டத்தின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்படவில்லை; வாரியத்தின் எந்த ஒரு பகுதியின் பங்கு முதலீடும் அரசுக்குரியதல்ல. வாரியத்தில் மொத்த அல்லது முழுமையான செலவுகளை சந்திக்க அரசாங்கத்திடம் இருந்து எந்த பொருளாதார உதவியும் செய்யப்படவில்லை; நாட்டில் இந்த வாரியத்தின் தனித்துவமானது அரசால்-நிர்ணயிக்கப்பட்டதாகவோ அல்லது அரசால்-பாதுகாக்கப்பட்டதாகவோ இல்லை. அரசின் கட்டுப்பாடு என ஏதாவது இருந்தால், அது ஒழுங்குபடுத்து நிலையாக மட்டுமே இருக்கும், இயற்கையாக அது நிர்வாக ரீதியானதாக இருப்பதில்லை. A 12 இன் படி இந்த வாரியம் ஒரு ‘ஸ்டேட்’ எனப்படும் அதிகார அமைப்பு இல்லை. (ஜீ டெலிபிலிம்ஸ் லிட். எதிர். இந்திய அரசு, AIR 2005 SC 2677)
அரசியலமைப்பு செயல்படுத்துவதற்கு முன்பு, இந்திய எல்லைக்குள் பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட சட்டங்கள் பாகம் 2இல் உள்ள உட்கூறுகளுக்கு பொருந்தாமல் தொடர்ச்சியற்றதாக இருந்தன, அப்படிப்பட்ட பொருந்தாநிலையைத் தவிர்க்க, பாகம் 3இல் குறிப்பிடப்படும் உரிமைகளை மீறக்கூடிய அல்லது தளர்த்தக்கூடிய எந்த சட்டங்களையும் உருவாக்குவதற்கு அரசுக்குத் தடைவிதிக்கப்பட்டுள்ளது – இந்த விதியை மீறிய எந்த சட்டமும் ஒரளவுக்கு பொருந்தாநிலையோடு அமைவதற்கு மட்டும் விலக்கு அளிக்கப்படும்.
சட்டத்திற்கு உட்பட்டு இந்திய நாட்டு எல்லைக்குள் ஏற்படுத்தப்பட்ட எந்த அவசரசட்டமானாலும், ஆணையானாலும், விதியமைப்பானாலும், ஒழுங்குமுறையானாலும் அறிவிக்கையானாலும் அது மேற்கண்ட நோக்கத்திற்கான ‘சட்டமாக’ ஏற்றுக் கொள்ளப்படும். A.13இன் கீழ் உள்ள விதியானது, A.368இன் கீழ் ஏற்படுத்தப்பட்ட எந்த சட்டத்திருத்தத்துக்கும் பொருந்தாது. சில சூழ்நிலைகளில், அடிப்படை உரிமைகள் அரசியலமைப்பின் அடிப்படை கட்டமைப்பை அமைத்தாலும், அதனை ஒரு திருத்தம் செய்து மீறிவிட முடியாது (கேஷவ்நந்த பாரதி எதிர் கேரள மாநிலம், AIR 1973 SC 1461).
சமத்துவத்துக்கான உரிமை
சட்டத்துக்கு முன் அனைவருமே சமமாகக் கருதப்படுவார்கள் என்றும் இந்திய எல்லைக்குள் சட்டங்கள் சமமாகவே பாதுகாக்கப்படும் என்றும் A.14 சொல்கிறது. ‘சமம்’ என்பது இந்த இடத்தில் சட்டப்பூர்வமான சமத்துவத்தைக் குறிக்கிறது, இயற்கை தொடர்பான சமத்துவத்தைக் குறிப்பிடவில்லை; சட்டத்துக்கு முன் சமம் என்பது சமமாகக் கருதுபவர்கள் இடையே சட்டம் சமமான நிலையில் நிர்வகிக்கப்பட வேண்டும் என்பதாகும். சட்டத்தை நீதிமன்றங்கள் சமமான நேரடியாக பாகுபாடான உட்கூறுகளுடன் கொண்டிருக்கின்றன, இதில் பாகுபாடு என்பது ஒரு அர்த்தமுள்ள நிலையின் அடிப்படையில் அமைக்கப்படும்.
‘அர்த்தமுள்ளநிலை’ என்பதற்கு பாகுபாடுகள் தன்னிச்சையாக இருக்கக்கூடாது, அது பரிசீலிக்கப்பட்ட பகுத்தறிவுமிக்கதாக இருக்க வேண்டும். ( சிரஞ்சித் லால் எதிர். இந்திய அரசு, [1950] SCR 869)
விளக்கம் : A என்பவருக்கு A.15க்கான அனுமதி மறுக்கப்பட்டது, அவருக்கு அது வாழும் குடிமக்களின் மதம், இனம், ஜாதி, பாலினம், பிறப்பிடம் ஆகிய அனைத்திலும் இருந்து பாகுபாடு கொள்வதாக தென்பட்டது, இருப்பினும் அரசாங்கமானது கீழ்வருவனவற்றுக்கு சிறப்பு உட்கூறுகளை ஏற்படுத்தியது:
பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் (A.15(3));• பிற்படுத்தப்பட்ட குடிமக்கள் அல்லது பட்டியலிடப்பட்ட சாதிகள் அல்லது பட்டியலிடப்பட்ட பழங்குடியினர்கள் (A.15(4)); சமூகரீதியான மற்றும் கல்விசார்ந்த முன்னேற்றம்; அல்லது
சமூகரீதியான மற்றும் கல்விரீதியாக பின்தங்கிய பிரிவினர் அல்லது பட்டியலிடப்பட்ட சாதிகள் மற்றும் பட்டியலிடப்பட்ட பழங்குடியினருக்கான முன்னேற்றத்துக்கான உட்கூறுகள் கல்வி நிலையங்களில் அவர்களுக்கான சேர்க்கையைப் பற்றி குறிக்கிறது, இதில் அரசால் உதவி பெறுகிற மற்றும் பெறாத தனியார் நிறுவனங்களும் அடங்கும், அவற்றில் சிறுபான்மை கல்வி நிறுவனங்கள் அடங்குவதில்லை. (A. 15(5))
விளக்கம்: மருத்துவ கல்லூரியின் விதிகளின்படி நாட்டின் குடிமக்கள்-அல்லாதவர்கள் சேர்க்கைக்கான ஒரு முதன்மை பணத்தைச் செலுத்த வேண்டும், அதேநேரம் குடிமக்களாக இருப்பவர்கள் செலுத்தத் தேவையில்லை. நீதிமனறத்துப்படி பாகுபாடானது வாழும் இடத்தைப் பொருத்ததே, பிறப்பிடத்தைப் பொருத்ததல்ல, எனவே அது A.15(1) ஐ மீறவில்லை. (டி. பி. ஜோஷி எதிர். மத்திய பாரத மாநிலம், AIR 1960 SC 1208)
A. 16 இன்படி வேலைவாய்ப்பு அல்லது அரசின் எந்த அலுவலகத்திலும் பணியமர்த்துதல் தொடர்பாக அனைத்துக் குடிமக்களுக்கும் சமத்துவம் வழங்கப்படும். துணைப் பிரிவு (4)இன்படி, எந்த பிற்படுத்தப்பட்ட பிரிவின் குடிமக்களுக்கும் ஆதரவாக பணியமர்த்தல்களின் இடஒதுக்கீடு பற்றிய சட்டப்பிரிவுகள் அரசை எந்த விதத்திலும் மட்டுப்படுத்தாது, அரசின் அபிப்ராயப்படி, ஒரு அரசு பெண்கள் கல்லூரியில் உள்ள முதல்வர் பதவிக்கு ஒரு ஆண் பணி செய்வது பற்றி போதுமான அளவு சட்டவரையறை குறிப்பிடப்படவில்லை என்பதாகும். பெண்கள் கல்லூரியில் பெண்களை மட்டும் முதல்வர்களாக நியமிக்கும் கல்லூரியின் கொள்கையை எதிர்த்து வாதிட்டார். ஒரு பெண்கள் கல்லூரியில் ஒரு பெண் முதல்வரை அல்லது பெண் ஆசிரியரை நியமிப்ப்பது A.14 அல்லது A.16 சட்டங்களை ஒருபோதும் அத்துமீறுவதாக இருக்காது, பிரிவுவகுத்தலும் அர்த்தமுள்ள நிலையில் தான் உள்ளது என்றும், இந்த விஷயத்துடனான தொடர்பு சரிசெய்யப்பட வேண்டும் என நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. (விஜய் லக்ஷ்மி எதிர். பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகம், 10 (2003) 8 SCC 440 என்பதன் அடிப்படையில்)
ஒப்பந்தச் சட்டம்
கருப்பொருள் 4: குறிப்பிட்ட வகையில் மீட்பு, சிறப்பு ஒப்பந்தங்கள், மற்றும் செலாவணி முறிகள் உள்ளடங்கிய ஒப்பந்தச் சட்டம்
இந்திய ஒப்பந்தச் சட்டம், 1872 (“ஒப்பந்தச் சட்டம்”) ஒரு முழுமைபெற்றச் சட்டம் அல்ல. “... ஒப்பந்தங்கள் தொடர்பான சட்டத்தின் குறிப்பிட்ட சில பகுதிகளை விவரிக்கவும் இணைக்கவும்...” (முன்னுரை) என்பதாக அதன் செயல்பாடு உள்ளது. ஒரு விவகாரத்தின் மீது திட்டவட்டமாக மேற்கொள்ளப்படுகையில், ஒப்பந்தச் சட்டமானது கருப்பொருளை முழுமையாக விவரிக்கிறது. அது முழுமையாக விவரிக்காத பட்சத்திலும், இந்திய சட்டத்தில் வேறு அதிகார அமைப்புகள் எதுவும் இல்லாத நிலையிலும், நீதிமன்றங்கள் ஆங்கில நீதிமன்றங்களின் தீர்ப்புகளை சரிபார்த்துக் கொள்ளலாம். (பக்வான்தாஸ்கோவர்தன்தாஸ் கேடியா வி. கிர்தரிலால் பர்ஷோத்தம்தாஸ் அன்ட் கோ., [1966] 1 SCR 656)
ஒப்பந்தம் என்பதற்கான விளக்கம்(S. 2(h)): “சட்டத்தின்படி ஏற்படுத்தப்பட்ட உடன்பாடு ஒப்பந்தம் எனப்படும்.”
விளக்கப்படி அனைத்து உடன்பாடுகளும் ஒப்பந்தங்கள் இல்லை; ஒரு உடன்பாடு என்பது குறிப்பிட்ட வகைக்கெழுவை பூர்த்தி செய்ய வேண்டும், அதன்மூலம்தான் சட்டத்தின்படி உறுதிசெய்யப்பட்டு ஒரு ஒப்பந்தமாக தகுதிபடுத்தப்படும். இவை அனைத்தும் ஒப்பந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 10 இன்படி அமைக்கப்படுகின்றன.
• அனைத்துத் தரப்பினரின் முழு ஒப்புதல்;
• ஒப்பந்தம் செய்ய அனைத்துத் தரப்பினரும் முயற்சி செய்தல்;
• சட்டப்பூர்வமான ஏற்பு
• சட்டப்பூர்வ கூறு;
• சட்டப்படி தவிர்க்கப்படும்படி விவரிக்கப்படாதிருத்தல்.
ஒப்பந்தம் என்பது இருதரப்பாகவும் ஒருதரப்பாகவும் இருக்கலாம். இருதரப்பு ஒப்பந்தத்தில், இரு தரப்பினரும் வாக்குறுதிகளைப் பரிமாற்றம் செய்து, ஒருவருக்கொருவர் கூறும் கருத்துகளை பரிசீலிக்க ஒப்புதல் அளிப்பர். ஒருதரப்பு ஒப்பந்தம் என வருகையில், ஒருவரால் செய்யப்படும் வாக்குறுதி மற்றவர் கூறுபவற்றை ஏற்றுக் கொள்வதன் அடையாளமாக செய்யப்படுவதாகும்.
விளக்கம்: தனது தொலைந்து போன மொபைல் போனை கண்டுபிடித்துத் தருபவருக்கு ரூ. 10,000/- தருவதாக A கூறுகிறார். ஃபோனை B கண்டுபிடித்து A இடம் தருகிறார். B யிடம் A பரிசுப் பணத்தைத் தரக் கடமைப்பட்டிருக்கிறார். இது தான் ஒருதரப்பு ஒப்பந்தம் எனப்படும், எனவே A தனது தொலைந்து போன ஃபோனை கண்டுபிடிப்பவருக்கு சன்மானம் அளிப்பதற்கு வாக்குறுதி அளித்து ஒப்பந்தம் ஏற்படுத்துகிறார்.
சட்டப்படியான கடமையை நிறைவேற்றுவதற்கான நோக்கம்:
ஒப்பந்தச் சட்டத்தில் முழுமையாக அமைக்கப்படாத நிலையில், உடன்பாடு ஏற்படுத்த விரும்பும் அனைத்துத் தரப்பினரும் ஒப்பந்தத்தை செய்து முடிக்கும் நோக்கத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டிய கடமைகளை உறுதி செய்ய வேண்டும் என நீதிமன்றம் குறிப்பிடுகிறது.
ஒப்பந்தம் செய்து கொள்பவர்களிடையே உடன்பாடு இருந்தாலும் அவை ஒப்பந்தம் என்கிற சட்டத்தால் கூறப்படும் அர்த்தத்தின்படி ஒப்பந்தமாக முடிவடைவதில்லை” (பால்ஃபோர் எதிர். பால்ஃபோர், [1919] 2 K.B. 571)
விளக்கம்: சாதாரண் உரையாடல் ஒன்றில் A என்பவர் தன் மகளை தன் ஒப்புதலுடன் திருமணம் செய்து கொள்பவருக்கு £100 பணமாக வழங்குவதாக குறிப்பிட்டார். Aஇன் ஒப்புதலுடன் B, A’வின் மகளை திருமணம் முடித்துவிட்டு பணத்தைக் கேட்டார். சாதாரண வார்த்தைகளை மட்டும் கருத்தில் கொண்டு பிரதிவாதி கட்டுபடத் தேவையில்லை எனவும் அது அர்த்தமில்லாதது என்றும், ஒரு சட்டப்படியான கட்டாயநிலையை ஏற்படுத்தும் நோக்கம் தென்படவில்லை என்றும் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. (வாரங்கள் எதிர். டைபால்ட், (1605) நோய் 11)
ஒரு ஒப்பந்தம் உருவாக்கம்: வழங்கலும் ஏற்புநிலையும்
ஒரு கோரிக்கையை வைப்பதிலும் ஏற்றுக் கொள்வதிலும் உரையாடல் மூலம் இரு தரப்பினர் உடன்பாடு செய்து கொள்ளலாம். அப்படிப்பட்ட கோரிக்கைதான் வழங்கல் எனப்படும், அது ஏற்றுக் கொள்ளப்படும் போது, வாக்குறுதியாகிறது. ஒரு வழங்கலை ஏற்றுக்கொள்ளல் ‘ஏற்புநிலை’ எனப்படுகிறது. ஒரு வழங்கல் என்பது செயல்படுத்துவதற்கான அழைப்பு என்பதில் இருந்து வேறுபட வேண்டும், அழைப்பும் வழங்கல்களில் இருந்து வேறுபட வேண்டும். அப்படிப்பட்ட வாக்குறுதி ஒரு செல்லுபடியான வழங்கலை ஏற்படுத்துவதில்லை.
விளக்கம்: ஒரு கடையில் விலைகள் குறிக்கப்பட்ட சரக்குகள் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டன. இது வாங்குவதற்காக வைக்கப்பட்ட அழைப்பு, ஆனால் வழங்கல் இல்லை. இதனை ஒப்பந்த அடிப்படையில் ஏற்புநிலையாக கருத முடியாது. (பிரிட்டன் தேசத்து பார்மசியூட்டிகல் சமுதாயம் எதிர். பூட்ஸ் கேஷ் சிமெண்ட்ஸ் (சதர்ன்) லிட். [1952] 2 Q.B. 795)
ஒரு ஏலத்தில், ஒவ்வொரு ஏலக்கோரலும் ஒரு வழங்கலாக கருதப்படும், அது ஏற்கப்படலாம் ஏற்கப்படாமலும் போகலாம். ஒரு ஏலம் என்பது, கருத்தில் கொள்ளுமாறு செய்யப்படும் அழைப்பு. ஒரு வழங்கல் என்பது குறிப்பிட்ட தனிநபர் முதல் (“சிறப்பு வழங்கல்”), அல்லது உலகளவில் மிகப்பெரியதான அளவு வரை கருதப்படும் (பொதுவான வழங்கல்”).
விளக்கம்: ஒரு நிறுவனம் தனது ஸ்மோக் உருண்டைகளை ஒரு நாளுக்கு மூன்று முறை பயன்படுத்திய பின் யாருக்காவது காய்ச்சல் ஏற்பட்டால், £100 பணம் வழங்குவதாக விளம்பரம் அறிவித்தது. அதன் உறுதிநிலையை காண்பிக்க அதற்கான பணத்தை வங்கிக் கணக்கு ஒன்றில் செலுத்தியது. ஒரு பெண், பரிந்துரைக்கப்பட்ட காலத்துக்கு ஸ்மோக் பால்களை வாங்கி உட்கொண்டார். அவருக்கு காய்ச்சல் வந்து சன்மானபணத்தை வாங்க முன் வந்தார். இந்த விஷயத்தில் அந்த நிறுவனம் சட்டப்பூர்வமான கட்டாயத்தை ஏற்படுத்தியதாலும், அனைத்து மக்களுக்கும் அது தெளிவாக உறுதி செய்யப்பட்டதாலும் கண்டிப்பாக பணம் செலுத்த கடமைப்பட்டுள்ளது. (பொது வழங்கல்) (கார்லில் எதிர். கார்போலிக் ஸ்மோக் பால் கம்பெனி.,
[1893] 1 Q.B. 256)
ஒரு வழங்கலும் (ஏற்றுக் கொள்ளலும்) உறுதியாகவும் நிச்சயமானதாகவும் இருக்க வேண்டும். வழங்கல் அல்லது ஏற்புநிலை ஒப்பந்தத்தின் உறுதியான அனுமதியை தெளிவுபடுத்தாவிட்டால், அவை செல்லுபடியானதாகக் கருதப்படாது. ஒப்பந்தச் சட்டத்தின் S.29 இன்படி, “உடன்பாடுகள் எனப்படுவது, நிச்சயமானவை என அர்த்தம் கொள்ள முடியாதவை, அல்லது நிச்சயமாவதற்கு உறுதி செய்யப்பட்டவை என்றும், கருதுவது தவிர்க்கப்பட வேண்டியது ஆகும்.”
விளக்கம்: ஒரு நிறுவனத்தின் நிர்வாக அதிகாரி தன் நிறுவனத்தின் பணியாளர்களுக்கு தன் நிறுவனம் ஒரு குறிப்பிட்ட நிலைக்கு வந்ததும் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு பணத்தை வழங்குவதாக ஒப்புதல் அளித்துள்ளார். இந்த விஷயத்தில் உடன்பாடு ஏற்படுத்தப்பட்டது நிச்சயமற்ற நிலையைப் பொறுத்ததாகும் (புஷ்பபாலா ராய் எதிர். L.I.C. ஆஃப் இந்தியா, AIR 1978 Cal. 221). ஒரு வழங்கல் என்பது அது செல்லுபடியானதாகக் கருதப்படும் சூழ்நிலையில் செய்யப்பட வேண்டியதாகும், வழங்கல் உறுதியாக தெரியாதபோது, அதனை நான் ஏற்றுக் கொள்ளமுடியாது.
விளக்கம்: Aயும் Bயும் Aஇன் சொத்தை Bக்கு விற்பது தொடர்பாக தொலைபேசியில் பேரம் பேசி வந்தார்கள். மற்ற எல்லா நிபந்தனைகளும் பேசி முடிவு செய்யப்பட்ட நிலையில், “இந்த சொத்துக்கான எனது விலை ரூ. 40 லட்சம், வாங்குவீர்களா?” என A கேட்கிறார். அந்த நேரத்தில் தொலைபேசி துண்டிக்கப்பட்டதால் Bஆல் இந்த வாக்கியத்தை கேட்க முடியவில்லை. Aஇன் வாக்கியம் B க்கு தெரிவிக்கப்படாததால் இது வழங்கலே இல்லை.
ஒரு குறிப்பிட்ட முறை அல்லது கால அளவில் செயல்படுத்துவதற்கு ஒரு வழங்கல் குறிப்பிடப்பட்ட பின், ஏற்புநிலையானது அதே முறையிலும் அதே காலத்துக்குள்ளும் செய்யப்பட்டால் மட்டுமே செல்லுபடியாகும். அப்படி எந்த முறையும் நேரமும் குறிப்பிடப்படாதபோது, ஏற்புநிலையானது, நியாயமான முறையில், நியாயமான நேரத்துக்குள் செய்து தரப்பட வேண்டும்.
விளக்கம்: Bஇன் கம்ப்யூட்டரை ரூ. 30,000/-க்கு வாங்கிக் கொள்வதாக A கேட்ட்டிருந்தார். அவரது இந்த வழங்கலை எழுத்துப்பூர்வமாக அளிக்கும்படி Bயிடம் A கேட்டார். B தன் கம்ப்யூட்டரை A விடம் விற்பதாக தொலைபேசியில் கூறிவிட்டார். தான் கேட்ட முறையில் B வாக்குறுதி அளிக்காததால் A இதற்கு கட்டுப்படத் தேவையில்லை. தான் கேட்டுக்கொண்ட முறைக்கு மாறாக வேறு முறையில், வழங்குவதற்கு ஒப்புக்கொண்டு, ஒரு நியாயமான குறிப்பிட்ட காலத்துக்குள் மறுக்காத நிலையில், வாங்குபவர் ஏற்றுக் கொண்டதாகவே கருதப்படும்.
விளக்கம்: மேற்கண்ட விளக்கத்தில், A அதே தொலைபேசி உரையாடலில் Bயிடம் கம்ப்யூட்டரை வாங்க ஒப்புக் கொண்டு, Bயிடம் பணத்தை உடனடியாக அனுப்பி வைப்பதாகக் கூறினால், ஏற்புநிலைக்கு A கட்டுப்பட வேண்டும். அவரால் இந்த விலைபேரத்தை விட்டு வெளியேற முடியாது. ஒரு ஒற்றைத்தரப்பு ஒப்பந்தத்தில், வழங்கலானது ஒரு செயல்பாட்டை கோரிக்கையாக வைத்தால், எதிர்தரப்புக்காரர்தான் அதனை செயல்படுத்த வேண்டும், அதற்கு பதிலாக அவர் ஏற்றுக் கொள்வதாகத் தெரிவிக்க வேண்டியதில்லை.
விளக்கம்: ஏதாவது தொலைந்து போன பொருளைத் தேடித் தந்தால் சன்மானம் வழங்குவதாக A அறிவித்து, B அதனைக் கண்டுபிடித்துக் கொடுத்து, தனது ஏற்புநிலையை Aவிற்கு B தெரியப்படுத்தாமல், தொலைந்து போன பொருளை மட்டும் Aக்கு திரும்பத் தந்துவிடுவது மட்டுமே ஒப்பந்தத்துக்கு போதுமானதாகும்.
வழங்கலை அல்லது ஏற்புநிலையை எதிர்தரப்புக்கு நேரடியாகத் தெரியப்படுத்த வேண்டும், அல்லது எதிர்தரப்பில் அங்கீகாரம் பெற்ற நபரிடமாவது தெரியப்படுத்த வேண்டும்; மூன்றாம் தரப்பினரிடமோ அல்லது புதியவரிடமோ தெரிவிப்பது போதுமானதாக இருக்காது.
தபால் அல்லது ஈமெயில் போன்ற உடனடி உரையாடல் ஏற்படுத்த முடியாத முறையாக இருக்கும் நிலையில், (a) பெற விரும்புபவரின் கட்டுப்பாட்டுக்கு அப்பாற்பட்ட பரிமாற்ற முறையின் மூலம் பெறுபவர் ஏற்பவருக்கு தெரிவித்தாலும் அந்த வழங்கல் முடிவடைந்தது தான், (b) ஏற்றுக் கொள்பவர் கட்டுப்பாட்டுக்கு அப்பாற்பட்ட பரிமாற்ற முறையின் மூலம் ஏற்பவர் பெறுபவருக்கு தெரியப்படுத்தினாலும் அந்த ஏற்புநிலை முழுமையானது தான்.
More
Less
Translation education
Master's degree - Alagappa University
Experience
Years of experience: 19. Registered at ProZ.com: Jan 2010.
With two decades of experience, Tevacraft is a leading provider of localization services. Our team of highly skilled language experts delivers accurate, culturally relevant translations and adaptations, tailored to your specific needs.
Looking for professional translation services at affordable rates? Tevacraft AI Systems is your go-to solution. With over 20 years of experience, our team of highly skilled linguists delivers accurate and culturally relevant translations in 33+ languages.
Whether you need a simple document translated or a complex website localized, we've got you covered. Our commitment to quality and customer satisfaction ensures that your message resonates with your target audience, every time.
This user has earned KudoZ points by helping other translators with PRO-level terms. Click point total(s) to see term translations provided.
positive
