This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Persian (Farsi): Computer News General field: Tech/Engineering Detailed field: Computers (general)
Source text - English Google’s rumored standalone VR headset may employ Movidius chips
Rumors are swirling that Google is developing a truly-standalone VR headset — one that doesn’t require either a smartphone like Cardboard and Gear VR, or a tethered PC, like Oculus and Vive. If it succeeds, the device will be more akin to Microsoft’s upcom-ing HoloLens AR headset in providing an integrated, untethered solution for enthusi-asts willing to spend the money on a separate, complete device.
Google certainly has as much or more experience as any of its competitors with all the pieces needed to make this happen. The troubled Google Glass project provided valu-able experience in what works and what doesn’t in head-mounted wearables, as well as in how to minimize power, weight, and size of a mobile computer. Google Card-board’s 5 million units shipped dwarfs the sum total of every other VR device ever — giving Google a natural advantage in getting content developers on board, and a user base that may be interested in trading up. Google’s Tango project demonstrates real-time SLAM (simultaneous location and mapping) in a mobile form factor, and it is working with Lenovo and Qualcomm to bring that to market in a consumer phone.
One of the biggest remaining issues for Google or anyone else looking to build a mobile solution for AR, VR, or vision-intensive applications is power consumption. GPUs are much better than CPUs at chewing through the computations required, but usually at the expense of consuming great amounts of power. So, for now, custom sili-con looks to be part of the solution. Google has already announced that it will be part-nering with startup Movidius to incorporate its custom vision processing and machine learning chips in future phones. So it would make perfect sense that Google would al-so use those chips in a VR headset — although so far both companies aren’t willing to comment publicly on the speculation. Microsoft is addressing this issue on its own so far, with what it calls a custom Holographic Processing Unit in its HoloLens.
One advantage that Google has over Samsung and HTC is its control of the Android operating system. As a Gear VR user, one weakness of current devices is clumsy inte-gration with the native device OS. A Google-branded, standalone device could benefit from a more-seamless integration with Android. I’d expect it to run existing Cardboard applications, but it might add a complete VR interface to Google Play — so that content and apps could be managed directly from the device, unless the user is expected to manage the headset’s applications from their smartphone.
Separately, it is likely that Google will follow-up the mass-market success of Cardboard with a slightly higher-end version, perhaps to be announced (or even given away) at its I/O conference this May. I’d expect that product to look more like a Gear VR — with lenses, sensors, and perhaps even audio — but be dependent on your smartphone for most of its processing and its display. Of course, it would also support a wider variety of smartphone models than the few the Gear VR does
AMD is supposedly planning a 32-core CPU with an eight-channel DDR4 interface
Rumors have continued to swirl around AMD’s upcoming Zen processor and its per-formance capabilities, but a new slide from a CERN presentation is going to dump more fuel on the speculation fire. During a presentation on technology and market trends for the data center, one of the CERN presenters showed the following slide:
Most of this is information we already knew or have gleaned from software patch notes and other updates, but the claim that AMD was planning a 32-core with a whopping eight-channel DDR4 memory interface is sure to raise some eyebrows. That’s twice what Intel currently offers in high-end server architectures — not to mention 2x the number of cores.
The other way to think about this, on the other hand, is that if AMD wants to offer a 32-core CPU, it better be able to keep those cores fed from main memory. From this per-spective, eight channels of DDR4 isn’t odd — it’s actually what you’d need to keep the CPU busy.
So far, the tidbits that have leaked out about Zen sound pretty reasonable. The new architecture is rumored to have a 64KB L1 cache (32d, 32i) and a 512KB L2 cache per core. The L3 cache is rumored to be 8MB and split between each group of four cores.
The high-level details look fine, but then, the high-level details and early reports on Bulldozer looked fine, too. A 32-core CPU design sounds like an amazing, Intel-destroying piece of silicon… until you recall that Bulldozer’s original plan was to com-pensate for low IPC by hurling insane amounts of cores at Intel.
Adding more cores may make more sense at 14/16nm, given that we know that these nodes are frequency and power-constrained, but Intel’s maximum clock speeds at 14nm drop off sharply as the CPU core count rises.
Intel’s Xeon E5v3 family rates a top-end quad-core with a base clock of 3.7GHz as a 140W TDP CPU (max clock is 3.8GHz). By 18 cores, the base clock has fallen to 2.3GHz. Still, that’s a 4.5x increase in parallelism for a 60% decrease in frequency — a net win, assuming your workload is parallelized enough to benefit.
Even if we assume that AMD has a superior performance curve thanks to the benefits of 14nm technology, a 32-core chip is going to be a low-clock endeavor. And given how the industry has shifted to per-core pricing for many applications and ecosystems, it may be hard to sell businesses on a giant CPU core. AMD always competed well on price when the Opteron family could keep up with its Xeon counterpart, but a 32-core CPU could never be cheap; Intel’s 18-core Xeons are 662mm sq, or roughly the size of a high-end GPU on 22nm. Since both GlobalFoundries and Samsung use a hybrid 14nm process with a 20nm BEOL, AMD’s 14nm CPUs won’t be as small as you might think. Even if the company uses dual 16-core chips and joins them on one package, the final product is going to be enormous.
AMD unveils its own CPU recommendations for Oculus VR
Earlier this week, Oculus opened pre-orders for systems and configurations that it be-lieves will deliver an acceptable VR experience. Overall, it’s probably best if consumers hold off on pre-ordering VR equipment — but since we’ve spent most of our time dis-cussing the GPU side of the equation, the CPU deserves some love as well.
Jason Evangelho of Forbes sat down with AMD to talk about its processor support for VR and whether the company’s FX and APU families can drive headsets like the Ocu-lus Rift. The good news is, they absolutely can, even if the current version of the Ocu-lus hardware tester claims otherwise.
Originally, AMD told Forbes that there were a variety of AMD FX processors that could handle VR, as well as some of the highest-clocked APU processors. The company has since walked back its APU claims, however, and is now saying that only the FX chips have been validated. If you have an eight-core or six-core AMD CPU with a base clock no lower than 3.9GHz, you should be good to go with VR.
The fact that AMD is still validating VR on its APUs doesn’t mean those chips can’t handle the technology, but it may be difficult for them to do so. Even AMD’s upcoming A10-7890K, with a supposed 4.1GHz base clock and 4.3GHz boost clock isn’t all that powerful compared to Intel’s Core family. Since AMD CPUs can’t match the single-threaded performance of Intel chips, which is why AMD positions its multi-core offer-ings against Intel processors with a lower core count. According to Oculus’ recommen-dations, the minimum Intel chip you should use is a Core i5-4590. That’s a 3.3GHz quad-core with a 3.7GHz Turbo clock, 6MB of L2 cache, and no Hyper-Threading.
AMD’s six and eight-core processors leverage multi-threading to counter Intel’s strong single-thread performance, but a quad-core APU only has four threads to work with and can’t match an i5, core-for-core.
If AMD does manage to validate its APUs, it could mean that we’ll see broader compat-ibility than Oculus is currently recommending. If a quad-core APU can handle VR, old-er CPUs ought to be able to do so as well. Heck, we may even see some Nehalem-era hardware compatible, though I don’t know how far we can push that particular enve-lope. And of course, it’ll be important to test hardware from both companies to make sure older chips can actually handle the workload. VR support for AMD could wind up depending on DX12 support, too, since DX12 relieves pressure on CPU architectures.
I suspect we will find that the Intel Core i5-4590 was a very robust minimum recom-mendation — and to be fair, that’s the kind of minimum recommendation we like. I’m sure at some point, somebody will write a demo that lets you use VR on an old AMD K6 or a TRS-80
Google finally kills Picasa desktop client, Web service
Google announced today that it’s ceasing development on Picasa, in favor of the new Google Photos. The writing has been on the wall for Picasa for a while — when Google launched its new photo service last year, it was clear that it wouldn’t make much sense for the company to keep two applications running side by side.
According to Anil Sabharwal, head of Google Photos, the phase-out is designed to give users time to migrate their photos — in fact, if you used Picasa Web Albums, you’ll apparently now find your content mirrored on Google Photos already. Google is appar-ently sensitive to the fact that people might either like some of the features formerly provided by Picasa or don’t want to lose captions or metadata. Sabharwal writes:
However, for those of you who don’t want to use Google Photos or who still want to be able to view specific content, such as tags, captions or comments, we will be creating a new place for you to access your Picasa Web Albums data. That way, you will still be able to view, download, or delete your Picasa Web Albums, you just won’t be able to create, organize or edit albums (you would now do this in Google Photos).
If you use the Picasa Web Albums feature, you’ll have until May 1, 2016 to use it as normal. The changes above and the migration to Google Photos will begin after that date.
Users who prefer the desktop application have fewer options. Google has stated that it won’t support the desktop application after March 15, 2016. It also states: “For those who have already downloaded this—or choose to do so before this date—it will contin-ue to work as it does today, but we will not be developing it further, and there will be no future updates.” This seems to imply that Google will remove the software altogether, rather than leave it online in its current state.
I haven’t installed the desktop version of Picasa in years, so I downloaded it and gave it a whirl, more out of curiosity than anything else.
I was somewhat surprised to find it looks more-or-less the same as it did 10 years ago. I’m not sure if Google ever made any substantive changes to the software, but the UI appears nearly frozen in time.
If you liked Picasa because of its desktop features, Google Photos is no replacement at all. It’s a cloud management tool for photos, not a desktop application. If you aren’t in-terested in uploading your images to Google’s servers, you’ll have to look elsewhere for photo management options.
Samsung announces new 14nm, octa-core SoC: Exynos 7 Octa 7870
Mobile World Congress is right around the corner, and that means the various SoC vendors are gearing up to talk about their next-generation hardware. Yesterday, Sam-sung announced a new Exynos processor built on its 14nm technology and aimed at midrange devices — the Exynos 7 Octa 7870.
Samsung’s verbiage implies that this new chip will tap the company’s second-generation 14nm technology (14nm LPP), rather than the 14nm LPE process that powered both the Galaxy 6’s Exynos 7 7420 and Apple’s iPhone 6. The new midrange SoC will feature eight Cortex-A53 cores clocked at up to 1.6GHz; the Korean manufac-turer claims that these chips consume 30% less power than its 28nm HKMG technolo-gy while offering identical performance. This appears to be Samsung’s first foray into eight-core Cortex-A53 processors — other companies, like MediaTek and Qualcomm, have launched a number of chips in this family, but Samsung has held off.
It’s not clear how overall performance will compare against other midrange Samsung SoCs. The company’s previous 28nm chips were typically Cortex-A15 + Cortex-A7 cores in a 4+4 big.Little configuration. Data from Anandtech suggests that the Cortex-A53 is as much as 49% faster, clock-for-clock, than the older Cortex-A7 (a direct com-parison against the Cortex-A15). Compare the SPEC and Geekbench results for the Cortex-A15 against the A53, and it’s clear that the 64-bit low-power CPU doesn’t com-pare well against the 32-bit Core-A15 in terms of absolute performance.
While I don’t expect an octa-core A53 to be a high performer, there’s a positive side to this: Samsung is clocking the Cortex-A53 at just 1.6GHz. That’s significantly lower than we saw from MediaTek at 28nm, where its CPUs often hit 1.9 – 2.1GHz — and that means these new cores should be quite power-friendly.
I’m not going to make any promises before we know if smartphones bound for the United States will use this SoC, but Samsung’s 1.6GHz octa-core might make for a great midrange smartphone with modest top-end performance but excellent battery life.
It may face some steep competition from Qualcomm when it launches. The upcoming Snapdragon 625 is also an eight-core Cortex-A53 design built on 14nm LPP at Sam-sung, but with a top speed of 2GHz. Expect to see both devices duking it out for market share between the two companies, though they may be confined to Asian markets, which have traditionally put more emphasis on CPU core counts.
FCC data suggests that the upcoming Samsung Galaxy J7 will pack a 3300 mAh bat-tery, substantially more than the 2,550 mAh battery used in devices like the Galaxy S6. Combined with the power improvements at 14nm, these new phones should have ex-cellent battery life. Samsung’s Galaxy S7 is expected to debut the company’s first cus-tom CPU core, but Samsung is leaning on ARM for its midrange products and designs.
HTC Vive VR: $800, shipping in April, and another risky bet for gamers
Today, just before Mobile World Congress, HTC announced both Vive VR’s price tag and some additional features. The headset will cost $800 at launch, pre-orders begin on February 29, and the device will include some novel functionality, including the ability to integrate with smartphones.
Vive’s official announcement states: “Enabling you to stay connected to the real world, without exiting the virtual world, Vive Phone Services demonstrates the ability to com-bine both realities without losing touch of either. By allowing you to receive and re-spond to both incoming and missed calls, get text messages and send quick replies and check upcoming calendar invites directly through the headset, it opens up a whole new world of possibilities for both consumers and businesses.”
Vive is talking about full SteamVR integration into its platform and the $800 price tag buys you two hand tracking, wand-like controllers. I experimented with these in Sono-ma at RTG’s Polaris architecture event, though I didn’t come away with a high opinion of them — they weren’t working all that well when I tested them, and one hand kept dropping out during gameplay. Assuming that issue got solved, the final controllers were comfortable enough and easy to hold for the short time I used them.
The Vive ships with two titles, at least for now — Job Simulator and Fantastic Contrap-tion, neither of which I’ve played personally.
Earlier this month, after Oculus unveiled its recommended hardware, I stated that I didn’t think people should pre-order the Rift, even though I believe VR has tremendous long-term potential and want to see it succeed in the gaming market.
All of the reasons I recommended people take a wait-and-see approach to the Rift ap-ply to the Vive as well, at least as strongly. However gobsmackingly amazing VR may prove in the future, right now, today, the technology is new, and the price of entry can be considerably more than $600 to $800 depending on what kind of PC hardware you currently own. I’ve built gaming PCs for people for less money than you’ll pay for just the HTC Vive.
There’s a lot we don’t know yet about how VR solutions will compare between compa-nies or which games will be cross-compatible on which platforms, and which will tech-nically be cross-compatible, but in reality will perform vastly better on one solution ver-sus another. Oculus has gathered most of the headlines to-date, but that doesn’t mean it’s automatically going to field the best solution.
The fact that many PC gamers who have been perfectly happy with 30-60 FPS at 1080p will need to upgrade to substantially more powerful hardware in order to experi-ence VR means that it’s all the more important to wait and see what real-world perfor-mance looks like. Do you need a GTX 970, a 980, or a 980 Ti? Is an R9 390 enough performance, or should you buy a Fury X or wait for Pascal / Polaris later this year on 14nm? These aren’t just hypothetical questions; they all carry price tags. When I rec-ommended people hold off on pre-ordering the Oculus Rift in favor of waiting for re-views and performance data, some readers commented that it was strange to see a website called ExtremeTech being so conservative with its recommendations. I’m per-fectly happy to extoll the virtues of VR or other cutting-edge technology when we’re talking about them as experiences or potential game-changers. When it comes to tell-ing you where I think you should spend your hard-earned cash, I’m a lot less willing to play fast-and-loose with my recommendations.
If $600 to $1,500 represents a huge chunk of money for you — and I suspect for most people, it does — then wait. Be excited for the possibilities, but don’t buy the hype. Wait for concrete reviews and long-term compatibility projections before you commit to back-ing any platform, and you’ll be a lot more likely to be happy with both the headset you buy and the hardware you buy to power it.
Samsung’s Galaxy S7 and S7 Edge: Honing its flagship Android devices
At Mobile World Congress in Barcelona, Samsung has finally taken the wraps off the next-generation Galaxy S7 and S7 Edge. Samsung’s not breaking much new ground with these sleek; consider these new models an evolution, not a revolution. That said, there’s plenty to be excited about, along with a few key additions that replace sorely missed features in the last-generation models, so let’s step through the changes.
The Galaxy S7 keeps its 5.1-inch quad HD display, but the S7 Edge bumps up from 5.1 to 5.5 inches, putting it within spitting distance of the Galaxy Note 5’s 5.7-inch panel. The Edge’s curved portions are now 550 pixels wide, so you can fit two rows of quick-access icons. The contoured backs and ever-so-slightly-smaller bezels make the phones easier to hold, and Samsung managed to shrink the camera lens bump a bit.
Long-time Galaxy fans may be excited about two key feature returns in particular: IP68-level water resistance, which lets you submerge the phones in five feet of water for half an hour, and more importantly on a day-to-day basis, the return of expandable storage. That means you can pop in a giant (well, tiny) 200GB microSD card and have way more room than you’ll get on an iDevice. Both models come with 32GB of internal stor-age. The S7 Edge also picks up a larger 3,600mAh battery; the standard S7 still sits at 3,000mAh.
Underneath the hood is Qualcomm’s flagship Snapdragon 820 processor and 4GB RAM on the U.S. side; European models will soldier on with Exynos processors. Both phones run Android 6.0 Marshmallow and get another level of refinement on Touch-Wiz, Samsung’s long-time UI layer; the most notable feature is the always-on display that shows notifications, a clock or calendar, or an image of your choosing, at a bare-minimum cost to battery life per hour (and if the proximity sensor detects the phone is in a bag or your pocket, it shuts off entirely).
Early hands ons around the Web, such as at our sister site PCMag, are saying the de-vices have the usual Samsung-level stunning displays and gorgeous, saturated colors. We’re also expecting even better camera performance than last time around; while the S7 and S7 Edge step down to 12 megapixels, from 16, it’s so it can use larger 1.4-micron pixels for improved low-light performance. The lens aperture is now an impres-sive f1.7; it will be nice to see if you can actually blur the background of photos a bit with this phone. Samsung also claims you can focus three times as quickly with the Galaxy S7 and S7 Edge as you could with the last-generation devices. Both phones also feature 5-megapixel front-facing cameras.
A few nits: There’s still no removable battery pack, and Samsung stuck with micro USB again, instead of moving to the reversible and all-around-better USB-C, which is frus-trating.
Overall, these are nice upgrades on what has now been a solid, dependable line of top-notch Android phones for several successive generations. We’re looking forward to getting our hands on them in real life, but early signs are encouraging. You can pre-order the phones beginning February 23 on AT&T, Sprint, T-Mobile, and Verizon, and phones should start appearing in stores (and your hands, if you pre-order one) on March 11.
Samsung’s Galaxy S7 uses heatpipe cooling, pre-orders will come with free Gear VR
Samsung’s Galaxy S7 packs a variety of new features and capabilities, as well as some returning favorites, like a microSD slot. One of the more interesting aspects of the announcement, however, was Samsung’s declaration that the S7 would use liquid cooling. Typically, liquid cooling conjures images of an external radiator block and liq-uid reservoir, or at least an integrated close-loop liquid cooler (CLLC).
What Samsung is actually using is known as a heat pipe — and while it does involve a tiny bit of liquid, it’s not “liquid cooling” as we commonly use the term. Since smartphones don’t include fans, the SoC’s cooling performance is limited to how much heat its passive cooler can dissipate. Tablets often have ventilation holes, even if they lack fans, but phones typically lack them. Apple uses layers of graphite applied to its processors and modem, as shown in the image below.
There comes a point, however, when a material layer alone isn’t sufficient. Microsoft also used a liquid cooler for the Lumia 950 and 950XL when it launched those devic-es, and we aren’t surprised to see Samsung following suit.
How a heat pipe works
Heat pipes use evaporative cooling and a tiny amount of fluid — typically water — to offer superior cooling performance compared with using an equivalent amount of solid copper. A tiny amount of fluid is sealed within a pipe, with part of the pipe positioned over the components to be cooled.
As the temperature within the pipe rises, the water inside the pipe vaporizes. Since the vapor can’t escape the system, it travels into the “cool” side of the heat pipe, transitions back into a liquid, and flows down to the “warm” side again.
Heat pipes don’t just outperform a solid block of copper; they also weigh less, since the pipe itself is hollow. Websites that refer to this as “liquid” cooling are playing a bit with the truth — it’s a technology we’ve used in CPU coolers for over a decade — but it does rely on a tiny drop of fluid inside the copper core.
Smartphone companies are moving to adopt heat pipes because the technology should allow for more sustained boost clocking and steadier overall performance. Smartphone workloads are typically modeled as short cycles with long intervals of rest between them (“short and “long” are both relative to machine cycles, not human per-ceptions of time). The VR applications and advanced functionality that companies like Samsung and Microsoft are targeting for next-generation devices make this approach a smart one, and I suspect the heat pipe exists partly because Samsung has more ag-gressive plans for VR content than it did a year ago. That’s also why pre-orders in the US and UK will receive a free Gear VR.
The other advantage of a heat pipe is that Samsung can position it to cool particular hot spots on the SoC die. While the entire system would still benefit from integrating a heat sink, even a heat pipe alone can improve performance compared to the graphite method Apple uses, whereas a copper plate would be too heavy. There are similarities to this approach and Intel’s use of Turbo Boost — the smartphone cooler can deliver increased performance until the heat pipe becomes too hot to allow it. Turbo Boost is designed to give x86 CPUs a similar advantage by allowing the CPU to hit higher-than-normal clocks for short periods until it exceeds a pre-programmed TDP or thermal trip point.
Expect to see more techniques like this used on SoCs as high-performance demand continues to grow. Large phones bought the industry a temporary breather, since big-ger devices have more thermal dissipation space and allow for larger batteries, but the three-way fight between device thickness, performance, and battery life can’t have three winners.
Oculus has announced that anyone who pre-orders a Galaxy S7 and receives their free Gear VR will also be eligible to download six VR games with an estimated value of $50. Bundles will vary by carrier; specific information is not available at this time.
Sony’s new Xperia smartphones arrive with a range of odd connected devices in tow
Sony has launched two new smartphones today in the form of the Xperia X and Xperia XA at Mobile World Congress 2016 in Barcelona today.
The two new X series are the first of the ‘new-look’ Xperia brand. Both are available in a range of colors, as well as being offered in a gold version. The XA model has a larg-er, edge-to-edge display.
Sony says its efforts have largely gone into redesigning its flagship series, improving the camera performance and making sure the battery has enough oomph to get you through the day.
A new feature called ‘spontaneous capture’ promises to let you focus quickly and there’s a new hybrid autofocus borrowed from Sony’s cameras that lets you choose a subject in shot and predict their motion to eliminate blur. How well it works, we’ll have to see in our hands-on testing.
Sony says the battery will run for up to two days but didn’t say exactly how large power pack is in either device.
Due to arrive “this summer”, both the Xperia X and Xperia XA have a range of matching Style Covers and will roll be offered in: White, Graphite Black, Lime Gold and Rose Gold.
Rather than focus on the ‘speeds and feeds’ approach to smartphone launches, Sony talked up a new range of connected devices due to launch in the future.
The first of these to arrive is called the Xperia Ear and lets users voice commands to do things like check your schedule, news or weather while on-the-move. It can also per-form other smart assistant functions, like taking a message, navigating you to a desti-nation or searching the Web for specific info.
It’s not restricted to Xperia smartphones, and connects to an Android app that provides additional features, like letting you set up specific app notifications or customize a morning summary when you first connect each day.
Other upcoming Xperia connected devices currently in concept stage include the Xperia Eye (a wearable, wide-angle camera with a 360-degree lens), the Xperia Projec-tor (for interacting with devices via touch on any surface) and the Xperia Agent (a per-sonalized smart assistant that has a built-in camera and projector).
The Xperia Agent, particularly, sounds like an intriguing proposition – a little like an Amazon Echo with additional hardware and capabilities. The wearable camera experi-ment didn’t end so well for devices like the Autographer, forcing the company back to the drawing board, so whether Sony will have more success – or if it will even bring the device to market – remains to be seen.
There’s no release date or pricing for the devices as yet, but the Xperia Ear will go on sale this summer.
LG's modular G5 is its most daring flagship phone ever
LG is in a tricky position: starting with the G2, it's made consistently lovely flagship smartphones, but it can't even crack the top five top-selling mobile brands. The time has come for something seriously off the wall, and, well, LG went for it. Say hello to the LG G5, the most ambitious smartphone the company has ever made.
As usual, we knew a lot about the phone going into MWC. Qualcomm Snapdragon 820? Check. Always-on display? Sure. The true story lays in how all of these disparate bits of news come together in a single package. This year, LG built a denser, more premium-feeling machine. And here's what those leaks couldn't tell you: It feels pretty damned fantastic to use. Part of that is because of how much better it fits in hands thanks to a slightly smaller 5.3-inch IPS Quantum display. Like the G4, LG was shoot-ing for accuracy over color saturation, and the result is a brighter, attractive screen with great viewing angles and a protective glass panel that curves enticingly away from you at the top of the phone. When the screen's off, part of it will remain lit to offer you the time and your notifications; LG says that always-on stuff drains the battery by only 0.8 percent an hour.
The phone's back is simultaneously more and less interesting -- aside from a tiny G5 logo at the bottom, it's bereft of the textured style we got in the G4. That's not all the G5 lacks, either. Its all-metal body (finally!) doesn't have the telltale antenna seams, thanks to a finishing process LG calls "micro-dazing," which shouldn't impact the phone's connectivity at all. Meanwhile, the sleep/wake button on the phone's back returns yet again, and this time it doubles as a fingerprint reader.
And just above that is one curious-looking camera hump -- there's an 8-megapixel camera sensor on one side of the LED flash and a 16-megapixel sensor on the other. LG admits that smartphone cameras from big players are all competent shooters, and was a little hard-pressed to figure out the way forward. Their approach -- this time, any-way -- was to use those cameras to snap photos that capture more of the world around you. Our eyes usually take in 120 to 124 degrees of whatever vista is in front of us, while rival smartphone cameras have a field of vision of only about 75 degrees. The secondary 8-megapixel camera on the G5 can capture ultra-wide-angle shots -- think 135 degrees, or slightly more than we'd notice with our eyes. At last, a smartphone shooting experience that really tries sticking to the "what you see is what you get" phi-losophy. I can't comment much on picture quality without pulling photos off the phone (an LG no-no, apparently), but shots looked crisp, bright and expansive on that Quad HD screen.
Everything runs really nicely, too, as you'd expect from a Snapdragon 820 and 4GB of LPDDR4 RAM. Jumping between apps and trying to stymie the thing didn't work. This thing is oozing with power. LG has used a relatively light touch with Android over the past year or so, and that's mostly the case here. The biggest visual difference is the tra-ditional Android app launcher -- while the G5 ships with Marshmallow, the launcher is gone completely so all apps live on your homescreens. Company reps say it's because people complained about the complexity of having multiple places to launch apps from, but man, that's not for me. Then again, such screen setups are common in Asia -- maybe this is a little pandering to pick up traction in other markets.
And now for the really off-the-wall bit. Press a tiny button on the G5's edge and the bot-tom and battery easily separate from the phone. (My fingernails are already thankful.) More practical types will be glad to know that makes it incredibly easy -- not to mention badass -- to swap out a depleted battery for a fresh one. More important, though, LG has cooked up some slide-in modules to amplify what the G5 is capable of. Need to lis-ten to up-sampled, 32-bit audio? You're crazy, but you could pop in LG's Hi-Fi Plus DAC module, co-designed by Bang & Olufsen. And if you prefer a little extra control over those cameras, there's the Cam Plus, a chunky grip with a two-stage shutter but-ton, a 4,000mAh battery and a jog dial for precision zooming. We pressed for more info on whether LG would specifically partner up with other companies or just license the connection interface out to anyone and were met with a halfhearted "We're not an-nouncing that." Great.
Alas, the phone's biggest blessing might also be its foulest curse. See, when you swap out modules -- the stock battery bottom for the Cam Plus camera grip, for example -- the phone goes dead and then restarts. In this case, if you were looking to get some more granular control over your photos, the minute or two needed to swap modules could mean losing a shot. This maybe isn't the best example, but this feels like modularity without continuity. I can't help but wish LG had packed a tiny, secondary battery inside the G5 to keep things running while we swap modules. It would have made all the dif-ference.
It's honestly been a little frustrating to see LG -- a quality smartphone player -- slip in and out of vogue so frequently. The G5 might change that; emphasis on might. When chatting with product design folks and even PR types, there's a palpable sense of ex-citement around what they've managed to build. And frankly, they have plenty to be proud of: The G5's first impression has been an almost entirely positive one, internal battery griping notwithstanding. Of course, without that modular angle, the G5 is yet another handsome, well-made flagship Android phone with a good camera. There's no way to tell whether the notion of swapping modules for added functionality is some-thing regular phone shoppers will actually go gaga over. Still, LG shot for the moon with the G5, and we can't wait to dig in further once the review units start flowing.
.
Translation - Persian (Farsi) هدست مستقل VR گوگل ممکن است از چیپهای Movidius استفاده نماید
شایعاتی دهان به دهان ذکر میشود که براساس آن گوگل در حال توسعهی یک هدست واقعا مستقل است- چیزی که مثل Cardboard و Gear VR نیازی به یک گوشی هوشمند ندارد یا مثل Oculus و Vive احتیاجی به یک tethered PC ندارد. اگر این دیوایس موفق شود از منظر فراهم نمودن یک راهحل یکپارچه و untethered برای افراد حرفهای که قصد دارند پول خود را صَرف یک دیوایس کامل و مجزا نمایند بیشتر شبیه هدست HoloLens AR مایکروسافت خواهد بود. گوگل با در اختیار داشتن تمام قطعاتی که چنین چیزی را امکانپذیر میْسازد مسلما بیشتر از رقبای خود در این زمینه تجربه دارد. پروژه Google Glass تجربهي ارزشمندی در زمینهي باید و نبایدهای ابزار پوشیدنی که برروی سر جای میگیرند و همچنین در چگونگی به حداقل رساندن پاور، وزن و سایر یک کامپیوتر موبایل فراهم نمود. 5 میلیون Google Cardboard ارائه شده بر تعداد کل هر دیوایس VRی که تا به حال عرضه شده است پیشی گرفت و یک مزیت طبیعی در به کارگیری و جلب علاقهي توسعهدهندهها و یک مبنای کاربری که ممکن است بتواند تجارت و کسب و کار در این حوزه را رونق ببخشد برای این کمپانی فراهم نمود. پروژهی Google Tango نشاندهندهی SLAM(simultaneous location and mapping) زمان واقعی در یک فرمفاکتور موبایل است و برای وارد کردن آن به بازار مصرفی، گوگل در حال همکاری با Lenovo و Qualcomm است. یکی از بزرگترین مسائل و مشکلات باقی مانده برای گوگل یا هر کمپانی دیگری که به دنبال ساخت یک راهحل موبایل برای AR, VR یا اپلیکیشنهای vision-intensive است مصرف پاور خواهد بود. GPUها در مقایسه با پردازندهها کارآیی بیشتری در انجام محاسبات کامپیوتری سنگین دارند اما این کار را به قیمت مصرف مقادیر زیادی پاور به انجام میرسانند. بنابراین برای الان، به نظر میرسد سیلیکون بخشی از این راهحل باشد. گوگل از قبل اعلام کرده بود که به منظور یکپارچهسازی چیپهای custom vision processing and machine learning در تلفنهای آینده با کمپانی تازهکار Movidius همکاری خواهد کرد. بدین ترتیب این که گوگل در عین حال از آن چیپها در یک هدست VR بهره بگیرد کاملا منطقی خواهد بود- اگرچه هر دو کمپانی علاقهای به اعلام عمومی این مسئله ندارند. مایکروسافت نیز با چیزی که به آن یک Holographic Processing Unit در HoloLens خود میگوید در حال کار برروی این مشکل است. یکی از مزایایی که گوگل بر سامسونگ و HTC دارد کنترل آن بر سیستم عامل اندروید است. به عنوان یک کاربر Gear VR، یکی از نقاط ضعف دیوایسهای فعلی یکپارچگی احمقانهي آن با سیستمعامل محلی دیوایس است. یک دیوایس مستقل با برند گوگل میتواند از نوعی یکپارچگی بهتر با اندروید برخوردار شود. من انتظار دارم اپلیکیشنهای فعلی Cardboard را اجرا کند اما ممکن است یک اینترفیس کامل VR را به Google Play اضافه کند و بنابراین آن محتوا و اپلیکیشنها میتوانند مستقیما از طریق خود دیوایس مدیریت شوند، مگر این که کاربر انتظار داشته باشد اپلیکیشنهای هدست را از گوشی هوشمند خود مدیریت و کنترل نماید. جدا از این، احتمالا گوگل موفقیت عظیم Cardboard در بازار را با یک نسخهي higher-end دنبال خواهد کرد و شاید آن را در کنفرانس I/O خود در ماه می امسال اعلام کند. من انتظار دارم این محصول بیشتر شبیه یک Gear VR – با لنزها، سنسورها، و شاید حتی صدا باشد- اما مستقل از گوشی هوشمند شما برای انجام اکثر پردازشها و نمایشگر خود. البته در مقایسه با Gear VR از گسترهی وسیعتری از مدلهای گوشیهای هوشمند پشتیبانی خواهد کرد.
AMD قصد دارد یک پردازندهي 32 هستهای با یک اینترفیس DDR4 هشت کاناله تولید کند
شایعات دربارهي پردازندهي Zen آتی AMD و قابلیتهای کارآیی آن کماکان ادامه دارند اما یک اسلاید جدید از یک ارائهی CERN به این آتش دامن زده است. طی یک ارائه برروی گرایشهای تکنولوژی و بازار برای دیتاسنتر، یکی از ارائهکنندههای CERN اسلاید زیر را نمایش داد. بخش اعظم این اطلاعاتی است که ما قبلا از آن آگاهی داشتیم و یا از طریق وصلهها یا سایر updateها به دست آورده بودیم اما این ادعا که AMD قصد داشته پردازندهای با 32 هسته با اینترفیس حافظهی DDR4 8 کاناله را تولید نماید مسلما باعث تعجب و حیرت ما است. این دو برابر بیشتر از چیزی است که اینتل در ساختارهای high-end سرور خود ارائه میکند و این در حالی است که نخواهیم به 2 برابر هستهي بیشتر اشاره کنیم. از سوی دیگر روش دیگری که میتوانیم آن را در نظر بگیریم این است که اگر AMD بخواهد یک پردازندهي 32 هستهای عرضه کند بهتر است بتواند آن هستهها را از حافظهي اصلی تغذیه نماید. از این منظر، 8 کانال DDR4 عجیب نخواهد بود- درواقع چیزی است که برای گرفتار کردن پردازنده به شکلی که وقت سر خاراندن نداشته باشد به آن نیاز خواهید داشت. علاوه بر این شایعاتی که دربارهی Zen به بیرون درز کرده است کاملا منطقی به نظر میرسند. شایع است که ساختار جدید آن یک 64KB L1 (cache(32d, 32i) و یک 512KB L2 cache برای هر هسته دارد. براساس همین شایعات L3 cache قرار است 8MB بوده و بین هر گروه متشکل از چهار هسته تقسیم شود. جزئیات سطح بالای آن خیلی خوب به نظر میرسند اما جزئیات سطح بالا و گزارشهای اولیه برروی Bulldozer نیز خیلی خوب به نظر میآیند. یک پردازندهي 32 هستهای چیز خوبی به نظر میرسد که میتواند قطعهي سیلیکونی اینتل را نابود نماید. البته تا زمانی که به یاد بیاورید طرح اولیهي Bulldozer قرار بود IPC پائین را جبران کند. اضافه کردن هستههای بیشتر با در نظر گرفتن این که ما میدانیم این nodeها براساس فرکانس و پاور محدود میشوند ممکن است در 14/13nm منطقیتر باشد اما حداکثر سرعتهای اینتل در 14 نانومتر با افزایش تعداد هستههای پردازنده به شدت کاهش پیدا میکند. خانوادهي Xeon E5v3 اینتل با یک سرعت ساعت 3.7GHz به عنوان یک پردازندهي 140W TDP یک پردازندهي چهارهستهای سطح بالا است. با 18 هسته، سرعت ساعت به 2.3GHz سقوط میکند. هنوز هم این یک افزایش 4.5 برابری در موازیسازی و یک کاهش 60 درصدی در فرکانس به شمار میرود. حتی اگر ما فرض کنیم که AMD به واسطهي مزایای استفاده از تکنولوژی 14 نانومتری یک منحنی کارآیی برتر دارد یک چیپ 32 هستهای از سرعت ساعت پائینی برخوردار خواهد بود. و با در نظر گرفتن این که صنعت به چه ترتیب در اکوسیستمها و کاربردهای متعدد به روش قیمتگذاری برای هر هسته روی آورده است فروش یک پردازنده با این تعداد هسته به فعالیتهای تجاری دشوار مینماید.
AMD از توصیههای خود برای پردازندهی Oculus VR پردهبرداری کرد
اوایل این هفته، Oculus پیشفروش سیستمها و پیکرهبندیهایی که باور دارد یک تجربهي VR قابل قبول را ارائه خواهد کرد آغاز نمود. به طور کلی اگر مشتریان تجهیزات VR را از قبل سفارش دهند کار خیلی بهتر پیش میرود ولی ما مدت زیادی را صرف بحث دربارهی سَمتِ GPU این معادله نمودهایم، البته پردازنده نیز به همین اندازه اهمیت دارد. Jason Evangello از Forbes روبروی AMD نشست تا دربارهي پشتیبانی پردازندهاش از VR و این که آیا FX و خانوادهي FPUهای آن میتوانند برروی هدستهایی مثل Oculus Rift قرار گیرند یا نه با آنها صحبت کرد. خبرهای خوب این است که این کار کاملا امکانپذیر است، حتی اگر نسخهی فعلی تستر سختافزاری Oculus ادعای دیگری داشته باشد. AMD در ابتدا به Forbes گفته بود که گسترهای از پردازندههای AMD FX وجود دارد که میتواند VR را اجرا کند و در عین حال تعدادی پردازندهی APU با سرعت ساعت بالا نیز ار چنین قابلیتی برخوردار هستند. این کمپانی از آن زمان به بعد از ادعاهای خود دربارهي APUهایش پشتیبانی کرده است و حالا میگوید تنها چیپهای FX در این زمینه قابل استفاده هستند. اگر ما یک پردازندهی 8 یا 6 هستهای AMD با سرعت ساعتی که کمتر از 3.9GHz است داشته باشیم باید بتوانیم به خوبی از VR استفاده کنیم. این واقعیت که AMD هنوز هم VR را برروی APUهای خود ارزیابی میکند بدین معنا نیست که آن چیپها نمیتوانند این تکنولوژی را اداره کنند اما ممکن است این کار را با سختی انجام دهند. حتی A10-7890K آتی AMD با یک سرعت ساعت 4.1GHz و سرعت تقویتشدهی 4.3GHz در مقایسه با خانوادهی Core از اینتل قدرتمند نیست. از آنجایی که پردازندههای AMD نمیتوانند با کارآیی single thread چیپهای اینتل رقابت کرده و به آن دست پیدا کنند به همین علت است که AMD پیشنهادهای چندهستهای خود را در برابر پردازندههایی از اینتل با تعداد هستههای کمتر قرار میدهد. براساس توصیههای Oculus، حداقل چیپ اینتل که باید از آن استفاده کنید یک Core i5-4590 است. این یک پردازندهی 3.3GHz چهارهستهای با سرعت ساعت 3.7GHz Turbo, 6MB L2 Cache و فاقد Hyper-Threading است. پردازندههای 8 هستهای AMD برای برابری با کارآیی قدرتمند single-threaded اینتل، multi-threading را افزایش میدهند اما یک APU چهارهستهای فقط چهار thread برای کار دارد و نمیتواند هسته به هسته با یک i5 برابری نماید. اگر AMD بتواند APUهای خود را ارزیابی نماید این بدان معنا است که ما شاهد سازگاری گستردهتری از چیزی که Oculus در حال حاضر توصیه میکند خواهیم بود. اگر یک APU چهارهستهای بتواند VR را اجرا نماید پردازندههای قدیمیتر نیز باید بتوانند این کار را انجام دهند . ممکن است در آینده شاهد سختافزارهای سازگار بیشتری باشیم.
Google درنهایت کلاینت دسکتاپ Picasa را متوقف کرد
گوگل امروز اعلام کرد توسعهي Picasa را به نفع Google Photos جدید متوقف کرده است. وقتی که گوگل پارسال سرویس جدید خود را راهاندازی کرد مدتی بود Picasa انتظار چنین چیزی روزی را میکشید و روشن بود که این کمپانی قادر نیست هر دوی این سرویسها را با هم نگه دارد. براساس اعلام Anil Sabharwal، سرپرست Google Photos، فاز انتقالی آن به گونهای طراحی شده که به کاربران اجازه میدهد عکسهای خود را به این سرویس جدید منتقل نمایند. درواقع اگر شما از Picasa Web Albums استفاده میکنید حالا متوجه میشوید که محتوای شما از قبل با Google Photos میرور شده است. گوگل به شکلی روشن و واضح به این واقعیت که ممکن است مردم برخی از ویژگیهایی که قبلا توسط Picasa عرضه میشد دوست داشته باشند یا نخواهند captions و فوقدادهها را از دست بدهند حساس است. اگر شما از ویژگی Picasa Web Albums استفاده میکنید تا اول ماه می 2016 میتوانید از آن به عنوان به طور نرمال بهره بگیرید. تغییرات و انتقال به Google Photos که به آن اشاره کردیم از بعد از این تاریخ شروع خواهند شد. کاربرانی که ترجیح میدهند از اپلیکیشن دسکتاپ استفاده کنند گزینههای کمتری خواهند داشت. گوگل اعلام کرده که بعد از پانزدهم مارس 2016 از اپلیکیشن دسکتاپ پشتیبانی نخواهد کرد و همچنین اعلام نموده :"برای کسانی که از قبل آن را دانلود کردهاند- یا قبل از این تاریخ چنین کاری انجام میدهند- مثل قبل کار میکند ولی ما دیگر آن را توسعه نخواهیم داد و روزآمدسازی برای آن ارائه نخواهد شد". به نظر میرسد به جای این که آن را در وضعیت فعلی به شکل آنلاین رها کند گوگل قصد دارد به طور کلی این نرمافزار را حذف نماید. من نسخهي دسکتاپ Picasa را نصب نکردهام بنابراین آن را دانلود کردم و برای ارضای حس کنجکاوی خود مدتی از آن استفاده نمودم. من اطمینان ندارم که آیا گوگل تا به حال تغییری برروی این نرمافزار اِعمال کرده باشد اما به نظر میرسد اینترفیس کاربری آن در زمان منجمد شده است. اگر Picasa را به علت ویژگیهای دسکتاپ آن دوست داشتهاید Google Photos اصلا جایگزینی برای آن محسوب نمیشود. این یک ابزار مدیریت اَبری برای عکسها است نه یک اپلیکیشن دسکتاپ. اگر به آپلود عکسهای خود به سرورهای Google علاقهای ندارید برای بهرهبرداری از مدیریت عکسها باید دنبال چیز دیگری بگردید
سامسونگ SoC 8 هستهای و 14 نانومتری جدید Exynos 7 Octa 7870 را معرفی کرد
کنگرهي جهانی موبایل در راه است و این یعنی وندورهای مختلف SoC(System on a Chip) دربارهي نسل بعدی سختافزار خود به بحث و تبادل نظر میپردازند. سامسونگ دیروز یک پردازندهی جدید Exynos به نام Exynos 7 Octa 7870 را که براساس تکنولوژی 14 نانومتری خود ساخته و هدف آن دیوایسهای متوسط است معرفی نمود. براساس اعلام سامسونگ، این چیپ جدید به جای فرآیند 14 نانومتری LPE که برروی Galaxy 6 Exynos 7 7420 و Apple iPhone 6 وجود دارد از نسل دوم تکنولوژی 14 نانومتری (14nm LPP) بهره میگیرد. SoC متوسط جدید از 8 هستهی Cortex-A53 با سرعت ساعت تا حداکثر 1.6GHz استفاده میکند. این کمپانی کُرهای مدعی است که این چیپها در مقایسه با تکنولوژی 28nm HKMG 30 درصد انرژی کمتری مصرف میکند و در عین حال کارآیی مشابهی ارائه مینماید. این اولین ورود سامسونگ به حوزهي پردازندههای Cortex-A53 هشت هستهای است- سایر کمپانیها مثل MediaTek و Qualcomm تعدادی چیپ در این خانواده معرفی کردهاند اما سامسونگ در این زمینه عقب مانده بود. روشن نیست که کارآیی کلی آن چگونه با سایر SoCهای متوسط سامسونگ قابل مقایسه است. چیپهای 28 نانوموتری قبلی این کمپانی نوعا هستههای Cortex-A15 + Cortex-A7 در یک پیکرهبندی 4+4 big.little بودهاند. دادههای به دست آمده از Anandtech میگویند Cortex-A53 در مقایسه با Cortex-A7 قدیمیتر (یک مقایسهی مستقیم با Cortex-A15) به شکل clock-for-clock 49 درصد سریعتر خواهند بود. نتایج SPEC و Geekbench برای Cortex-A15 را با A53 مقایسه کنید تا روشن شود از منظر کارآیی کامل، پردازندهي 64 بیتی کممصرف به خوبی با Core-A15 32 بیتی قابل مقایسه نیست. در حالی که من انتظار ندارم A53 8 هستهای کارآیی بهتری داشته باشد، این موضوع نکتهی مثبتی در خود دارد: سامسونگ سرعت ساعت 1.6GHz را برای Cortex-A53 در نظر گرفته است. این بسیار کمتر از چیزی است که ما از MediaTek در 28 نانومتر دیده بودیم زیرا پردازندهها اغلب به 1.9 تا 2.1GHz میرسند و این بدان معنا است که این هستههای جدید باید از منظر پاور سازگاری بهتری داشته باشند. قبل از این که بفهمیم آیا گوشیهای هوشمندی که در ایالات متحده ارائه میشوند از SoC بهره میگیرند یا نه من قصد ندارم هیچ تعهدی بیان کنم اما 1.6GHz 8 هستهای سامسونگ ممکن است در یک گوشی هوشمند متوسط عالی با کارآیی top-end متوسط و دوام باتری فوقالعاده مورد استفاده قرار گیرد. وقتی عرضه شود شاید بتواند رقابتی عالی با Qualcomm داشته باشد. Snapdragon 625 آتی نیز از طراحی Cortex-A53 هشت هستهای برخوردار خواهد بود که برروی 14nm LPP در سامسونگ تولید میشود اما با سرعت 2GHz . میتوانید انتظار دیدن هر دوی این دیوایسها را از این دو کمپانی داشته باشید که در بازار با هم رقابت میکنند اگرچه ممکن است آنها در بازارهای آسیایی که به شکل سنتی تاکید بیشتری بر تعداد هستههای پردازنده دارند عرضه شوند. دادههای به دست آمده از FCC نشان میدهد که Galaxy7 آتی سامسونگ از یک باتری 3300 mAh برخوردار خواهد بود که به شکلی واضح بهتر از باتری 2550 mAh به کار رفته در گوشیهایی نظیر Galaxy S6 خواهد بود. این تلفنهای جدید در تلفیق با پیشرفتهای به عمل آمده در 14nm، باید عمر باتری فوقالعادهای داشته باشند. Galaxy S7 قرار است اولین هستهي سفارشی پردازنده را به نمایش بگذارد اما سامسونگ برای محصولات متوسط خود به ARM متکی است.
HTC Vive VR: 800 دلار، در آوریل ارائه خواهد شد و برای گِیمرها یک گزینهي پرمخاطره خواهد بود
امروز، و دُرُست قبل از شروع کنفرانس جهانی موبایل HTC قیمت و ویژگیهای بیشتری از Vive VR را اعلام نمود. این هدست در زمان عرضه 800 دلار قیمت خواهد داشت و پیشسفارشها از 29 فوریه آغاز خواهند شد و این دیوایس شامل عملکردهای جدیدی نظیر یکپارچهسازی با گوشیهای هوشمند خواهد بود. اعلامیهي رسمی Vive میگوید:" سرویسهای Vive Phone با قابلیت اتصال شما به جهان واقعی بدون خروج از جهان مَجازی قابلیت و توانایی تلفیق هر دوی این واقعتها را بدون از دست دادن ارتباط با هر دو فراهم میسازد. با فراهم نمودن امکان پاسخگویی به تماسهای دریافتی و تماسهای بیپاسخ، دریافت پیامهای متنی و ارسال سریع پاسخ و چک کردن رویدادهای تقویمی پیشِرو مستقیما از طریق هدست، این دنیای جدیدی از امکانات و احتمالات را برای مشتریان و فعالیتهای تجاری باز میکند". Vive دربارهی یکپارچهسازی کامل درون پلتفرم خود و برچسب قیمت 800 دلاری برای کنترولرهای دستی و آنهایی که شبیه wand هستند صحبت میکند. من در رویداد RTG Polaris اینها را تجربه کرده بودم، اگرچه نظر ویژهای دربارهي آنها ندارم وقتی تستشان کردم به خوبی کار میکردند. با فرض حل شدن مشکل اینها، کنترولرهای نهایی برای استفادهي کوتاه مدت به اندازهی کافی راحت و استفاده از آنها ساده بود. Vive با دو عنوان عرضه خواهد شد: Job Simulator و fantastic Contraption که شخصا هیچکدام از آنها را امتحان نکردهام. در اوایل ماه جاری، پس از این که Oculus از سختافزار پیشنهادی خود پردهبرداری کرد من اعلام نمودم فکر نمیکنم مردم باید Rift را سفارش دهند اگرچه باور دارم که VR از پتانسیل بالایی در درازمدت برخوردار است و دوست دارم شاهد موفقیت آن در بازار باشم. تمام دلایلی که برای به کارگیری روش "منتظر باشید تا ببینید چه اتفاقی رخ میدهد" برای Rift اِقامه کردم در مورد Vive نیز صادق است. هرچند که ممکن است واقعیت مجازی در آینده بسیار موفق شود در حال حاضر و امروز این تکنولوژی جدیدی به شمار میرود و قیمت ورود به آن براساس نوع سختافزاری که در حال حاضر در اختیار دارید میتواند بسیار بیشتر از 600 تا 800 دلار باشد. من PCهای بازی را با قیمتی بسیار کمتر از چیزی که باید برای HTC Vive بپردازید برای مردم جمع کردهام. چیزهای زیادی وجود دارد که ما هنوز دربارهي چگونگی مقایسهی راهحلهای واقعیت مجازی با کمپانیها یا این که کدم بازیها برروی کدام پلتفرمها سازگار خواهند بود و این که کدامیک از نظر فنی سازگار خواهند بود نمیدانیم. Oculus تا به امروز اخبار بسیار زیادی را به خود اختصاص داده است اما این بدان معنا نیست که به شکل اتوماتیک بهترین راهحل را فراهم خواهد کرد. این واقعیت که بسیاری از گِیمرهای بازیهای کامپیوتری که کاملا از 30 تا 60 fps در 1080p راضی بودهاند نیاز به ارتقا به سختافزار بسیار قدرتمندتر دارند تا واقعیت مجازی را تجربه کنند بدین معنا نیست که این مسئله بسیار مهمتر از انتظار و دیدن این که کارآیی آن در جهانواقعی چگونه خواهد بود است. آیا به یک GTX 970، یک 980 یا یک 980 Ti نیاز خواهید داشت؟ آیا یک R9 390 از کارآیی کافی برخوردار خواهد بود یا باید یک Fury X بخرید یا منتظر رسیدن Pascal / Polaris برروی 14nm در سال جاری بمانید؟ اینها سوالات فرضی نیستند؛ همهی آنها قیمتهای خودشان را به همراه دارند. وقتی من به مردم توصیه کردم در پیشسفارش Oculus Rift دست نگه دارند و منتظر ریویوها بمانند بعضی از خوانندهها کامنت گذاشتند که دیدن این که سایتی مثل ExtremeTech در این زمینه بسیار محافظهکارانه عمل کرده بسیار عجیب است. من کاملا از توصیهی خود راضی هستم. وقتی موضوع گفتن این موضوع به میان میآید که باید در صَرف پولی که به سختی به دست آوردهاید هوشیارانه عمل کنید من از توصیههای خود بسیار راضی هستم. چنانچه 600 تا 1500 دلار مبلغ بسیار زیادی برای شما به شمار میرود- و من اطمینان دارم این موضوع برای اکثر افراد صادق است- بنابراین منتظر بمانید. از امکانات آن هیجانزده شوید اما از این سرو صداها پیروی نکنید. قبل از این که از هر پلتفرمی پشتیبانی کنید منتظر ریویوها و کامنتها بمانید تا بدین ترتیب از خرید هر هدست و هر سختافزاری که از آن پشتیبانی میکند راضی و خوشحال به خانه بروید.
Galaxy S7 و S7 Edge: دیوایسهای پرچمدار سامسونگ
در کنفرانس جهانی موبایل در بارسلون، سامسونگ بالاخره از نسل بعدی Galaxy S7 و S7 Edge پردهبرداری نمود. سامسونگ با این گوشیهای شیک و تر و تمیز چیز جدیدی ارائه نکرده و این دیوایسهای به جای انقلاب، نشانگر تحول و تکامل هستند. البته در کنار چند افزودنی کلیدی و جدید که جای خالی ویژگیهای جا افتاده در نسل قدیمیتر را پُر میکند چیزهای زیادی وجود دارد که میتوان از آنها هیجانزده شد بنابراین بیایید نگاهی به این تغییرات بیندازیم. Galaxy 7، نمایشگر 5.1 اینچی HD خود را حفظ کرده اما S7 Edge آن را از 5.1 به 5.5 اینچ افزایش داده که آن را از پانل 5.7 اینچی Galaxy Note 5 جدا میکند. بخشهای منحنی Edge حالا عرضی معادل 550 پیکسل دارند بنابراین شما میتوانید دو ردیف آیکون سریعالدسترسی را برروی آن جای دهید. bezelهایی که همواره اندکی کوچکتر میشوند نگه داشتن تلفن را سادهتر میکنند و سامسونگ لنز دوربین را اندکی کوچکتر کرده است. هواداران درازمدت Galaxy ممکن است از بازگشت دو ویژگی اصلی هیجانزده شوند: مقاومت در برابر آب در سطح IP68، که به شما اجازه میدهد تلفنها را برای مدت نیم ساعت 5 فوت در آب فرو ببرید و مهمتر از آن، بازگشت ذخیرهسازی قابل توسعه. این بدان معنا است که شما میتوانید یک کارت micro SD غولآسای 200 گیگابایتی را درون آن قرار دهید و فضای بسیار بیشتری در مقایسه با یک iDevice داشته باشید. هر دو مدل به همراه 32 گیگابایت فضای ذخیرهسازی داخلی ارائه میشوند. S7 Edge یک باتری بزرگتر 3600MAh دارد و S7 استاندارد کماکان از باتری 3000mAh بهره میگیرد. در زیر آنها پردازندهی پرچمدار Snapdragon 820 و 4 گیگابایت RAM برای تلفنهایی که در ایالات متحده عرضه میشوند وجود دارد؛ مدلهای اروپایی از پردازندههای Exynos استفاده میکنند. هر دو تلفن Android 6.0 Marshmallow را اجرا میکنند و با استفاده از TouchWiz، لایهي UI درازمدت سامسونگ از یک سطح پالایش بیشتر بهرهمند میشوند، قابل توجهترین ویژگی آن نمایشگر همواره روشنی است که نوتیفیکیشنها، یک ساعت یا تقویم یا تصویر انتخابی شما را به قیمت هزینهي بسیار اندک باتری در هر ساعت نمایش میدهد. بررسیهایی که برروی وب دربارهي آن انجام شده؛ منجمله سایت همکار ما PCMag میگویند که این دیوایسها از نمایشگرهای فوقالعادهی سامسونگ با رنگهای بینظر و زنده برخوردار هستند. ما در عین حال انتظار دوربین بهتری در مقایسه با گذاشته را داریم؛ در حالی که S7 و S7 Edge از 16 پیکسل به 12 پیکسل سقوط کردهاند میتوانند از 1.4-micron pixels برای کارآیی ارتقایافته در نور کم بهره بگیرند. lens aperture حالا به f1.7 دست پیدا کرده و اگر با این تلفن بتوانید پسزمینهی عکسها را تار (blur) کنید بسیار عالی خواهد بود. سامسونگ در عین حال ادعا میکند قادر است با Galaxy S7 و Galaxy S7 Edge سه برابر سریعتر از نسل قبلی فوکوس کند. هر دو تلفن از ویژگی دوربین 5 مگاپیکسلی جلویی برخوردار هستند. هنوز هم کیت باتری قابل تعویض در این تلفنها وجود ندارد و سامسونگ به جای این که از USB-C بسیار بهتر استفاده کند دوباره به همان micro USB چسبیده که بسیار آزاردهنده است. Galaxy 7 گسترهی وسیعی از قابلیتها و ویژگیهایی جدید را در خود گرد آورده اما در عین حال چیزهای تکرارشوندهای مثل شکاف microSD هم دارد. یکی از جالبترین جنبههای اعلام شده برای این تلفنها این بودکه سامسونگ رسما اعلام کرد S7 از خنککنندگی مایع بهره میگیرد. خنککنندگی با استفاده از مایع عموما تصویری از یک بلوک رادیاتور بیرونی یا حداقل یک integrated close-loop liquid cooler(CLLC) را به ذهن متبادر میکند. کاری که سامسونگ درواقع انجام داده استفاده از یک heat pipe است و در حالی که این روش نیز به استفاده از اندکی مایع مربوط میشود اما یک "خنککنندهی مایع" به آن شکلی که ما عموما از آن نام میبریم نیست. از آنجایی که تلفنهای هوشمند فاقد فن هستند، کارآیی خنککنندگی SoC به مقدار گرمایی که خنککنندهي passive آن میتواند به بیرون هدایت کند محدود میشود. تبلتها اغلب حفرههای جریان هوا دارند، حتی اگر فاقد فن باشند اما تلفنها نوعا فاقد آنها هستند. همانگونه که در شکل زیر نشان داده شده است Apple از لایههایی از گرافیت که به پردازندهها و مودمهای خود اِعمال میکند بهره میگیرد. هرچند نقطهای میرسد که یک لایه به تنهایی کافی نیست. مایکروسافت نیز از یک خنککنندهی مایع برای Lumia 950 و 950XL خود در زمان عرضهي آنها بهره گرفته بود و ما از این که سامسونگ نیز همین مسیر را طی کرده است متعجب نیستیم. اما Heat Pipes چگونه کار میکنند؟ heat Pipes (یا لولههای گرمایی) از خنککنندگی بخارشونده و مقدار بسیار کمی سیال-نوعا آب- به منظور ارائهي خنککنندگی برتر درمقایسه با استفاده از مقدار مشابهی مس بهره میگیرند. مقدار بسیار کمی از سیال درون یک لوله جای میگیرد و بخشی از این لوله بر فراز قطعاتی که باید خنک شوند قرار میگیرد. با افزایش دمای درون لوله، آب داخل آن لوله بخار میشود. از آنجایی که بخار نمیتواند از سیستم بیرون برود داخل سَمتِ "خنک" heat pipe حرکت میکند و دوباره به مایع تبدیل میشود و دوباره به سَمتِ "داغ" درونی هدایت میشود. لولههای حرارتی صِرفا از بلاکهای مسی بهتر نیستند بلکه سبکتر نیز هستند زیرا خود لوله توخالی است. وبسایتهایی که از این روش با عنوان "خنککنندگی از طریق مایع" نام میبرند اندکی با حقیقت بازی میکنند زیرا این نوعی تکنولوژی است که ما بیشتر از یک دهه است از آنها در خنککنندههای پردازندهها استفاده کردهایم ما این یکی به قطرهي کوچکی از مایع درون هستهي مسی متکی است. کمپانیهای ساندهی گوشی هوشمند به دنبال تطبیق با heat pipes هستند زیرا این تکنولوژی باید امکان تقویت سرعت ساعت و کارآیی پایدارتری را فراهم نماید. مدل بارهای کاری که برروی گوشیهای هوشمند اِعمال میشود نوعا به شکل سیکلهای کوتاه با فواصل زمانی طولانی مدت بین آنها شکل میگیرد. اپلیکیشنهای واقعیت مجازی و عملکرد پیشرفتهای که کمپانیهایی نظیر سامسونگ و مایکروسافت برای دیوایسهای نسل آتی در نظر گرفتهاند این روش را به روشی هوشمندانه بدل میسازد و من شک دارم که heat pipes فقط به این علت که سامسونگ طرحهای تهاجمیتری برای محتوای VR در مقایسه با سال قبل دارد به وجود آمده باشد. در عین حال به همین علت است که پیشسفارشها در ایالات متحده و بریتانیا شامل یک Gear VR مجازی هم خواهد بود. مزیت دیگر یک heat pipe این است که سامسونگ میتواند از این تکنولوژی برای خنک کردن بخشهای داغ خاص برروی SoC die استفاده نماید. در حالی که کل سیستم هنوز هم میتواند از یکپارچه شدن با یک heat sink بهرهمند گردد، حتی یک heat pipe نیز به تنهایی میتواند کارآیی را در مقایسه با روش گرافیتی مورد استفادهی Apple ارتقا دهد در حالی که پلیت مسی میتواند بسیار سنگینتر باشد. این روش مشابهتهایی با استفادهي اینتل از Turbo Boost دارد- خنککنندهی گوشی هوشمند تا زمانی که heat pipe به اندازهای داغ شود تا امکان خنک کردن را فراهم نماید میتواند کارآیی پیشرفتهتری ارائه کند. Turbo Boost به گونهای طراحی شده تا با فراهم نمودن امکان دستیابی پردازنده به سرعتهای ساعت بالاتر از معمول در فواصل زمانی کوتاه و تا زمانی که بتواند یک TDP از پیش برنامهریزی شده را افزایش دهد مزیت مشابهی در اختیار پردازندههای x86 قرار دهد. با ادامهی رشد روز افزاون تقاضا برای کارآیی بیشتر باید انتظار داشته باشید تکنیکهایی شبیه این بیشتر برروی SoCها مورد استفاده قرار گیرد. از آنجایی که دیوایسهای بزرگتر فضای بیشتری برای انتشار گرما دارند و در عین حال امکان استفاده از باتریهای بزرگتر را فراهم میسازند تلفنهای بزرگتر شانس بیشتری در بازار خواهند داشت اما نبرد سهجانبه بین ضخامت، کارآیی و دوام باتری دیوایسها نمیتواند سه بَرَنده داشته باشد. Oculus اعلام کرده هر کسی که یک Galaxy S7 را پیشسفارش دهد و Gear VR رایگان را دریافت نماید میتواند 6 بازی VR را به ارزش تخمینی 50 دلار دانلود نماید. تا الان هنوز اطلاعات خاصی در این زمینه در دسترس نیست. به طور کلی اینها ارتقاهای خوبی به شمار میروند. ما به دنبال استفاده از آنها در جهان واقعی هستیم اما اینها سیگنالهای خوبی به شمار میروند. شما میتوانید از بیست و سوم فوریه این تلفنها را برروی AT&T, Sprint, T-Mobile و Verizon سفارش دهید و آنها باید از یازدهم مارس در فروشگاهها عرضه شوند.
گوشیهای هوشمند جدید Xperia با گسترهی وسیعی از دیوایسهای عجیبِ متصل در راه هستند
سونی امروز دو گوشی هوشمند جدید را به شکل Xperia X و Xperia XA در کنفرانس جهانی موبایل 2016 در بارسلون عرضه نمود. این دو سری جدید X اولین برند Xperia "با ظاهری جدید" محسوب میشوند. هر دو در رنگهای مختلف در دسترس قرار دارند و در عین حال به شکل نسخهی طلایی نیز عرضه میشوند. مدل XA یک نمایشگر بزرگتر و لبه-به-لبه دارد. سونی میگوید تلاشهایش تا حد بسیار زیادی صَرف بازطراحی سری پرچمدارش شده و کارآیی دوربین را افزایش داده و برای این که به شما اطمینان دهد باتری آن تمام روز با شما همراهی میکند کوشش زیادی به خرج داده است. یک ویژگی جدید به نام spontaneous capture به شما اجازه میدهد سریعا فوکوس کنید و یک autofocus هیبریدی جدید هم وجود دارد که از دوربینهای سونی به عاریت گرفته شده و به شما اجازه میدهد سوژهای را در یک نما انتخاب کنید و برای حذف blur، حرکت آن را پیشبینی نمائید. این که چنین ویژگی چقدر خوب کار میکند باید در تستهای واقعی مشخص شود. سونی میگوید باتری آن تا 2 روز جواب میدهد اما دقیقا نگفته بزرگی power pack آن چقدر است. این دو دیوایس که در تابستان سال جاری وارد بازار میشوند دامنهی متعددی از کاور دارند و در رنگهای سفید، graphite Black, Lime Gold و Rose Gold عرضه میشوند. به جای تمرکز بر روش "سرعت و فید" برای عرضهی گوشیهای هوشمند، سونی دربارهي دامنهای از دیوایسهای متصل صحبت کرده که در آینده عرضه خواهند شد. اولین دیوایسهایی که بدین شکل عرضه میشوند Xperia Ear خواهند بود و به کاربران اجازه میدهند از فرمانهای صوتی برای انجام کارهایی مثل آگاهی از برنامهی زمانبندی، اخبار و آب و هوا استفاده نمایند. این تلفن در عین حال قادر به اجرای سایر عملکردهای دستیار هوشمند نظیر پیامرسانی، هدایت شما به یک مقصد یا جستوجو برای اطلاعات خاص برروی وب است. این قابلیتها به گوشیهای هوشمند Xperai محدود نمیشوند و به یک اپلیکیشن اندرویدی متصل میگردد که ویژگیهای بیشتری نظیر امکان ستآپ نوتیفیکیشنهای خاص یا سفارشیسازی یک خلاصهي صبحگاهی در زمانی که هر روز برای اولین بار از تلفن استفاده میکنید فراهم میکند. سایر دیوایسهای Xperia متصل که در آینده عرضه میشوند در حال حاضر در مرحلهی مفهمومی بوده و شامل Xperia Eye(یک دوربین پوشیدنی با زاویهي باز به همراه لنز 360 درجه)، Xperia Projector (برای تعامل با دیوایسها از طریق لمس برروی هر سطحی) و Xperia Agent (یک دستیار هوشمند که از یک دوربین و پروژکتور توکار برخوردار است) میشود. Xperia Agent مثل موقعیتی فریبانگیز به نظر میرسد و اندکی شبیه Amazon Echo با نرمافزار و قابلیتهای بیشتر است. تجربهی دوربین پوشیدنی نتیجهی خوبی برای دیوایسهایی مثل Autographer نداشته و این که آیا سونی بتواند موفقیتی در این زمینه کسب کند و محصول خود را به بازار عرضه نماید هنوز روشن نیست. تاریخ یا قیمت این دیوایسها هنوز اعلام نشده اما Xperia Ear در تابستان سال جاری عرضه خواهد شد.
G5 ماژولار LG، جسورانهترین تلفن پرچمدار این کمپانی تا به حال است
LG در موقعیت دشواری قرار دارد: با ورود به میدان از طریق G2، به طور دائم و پیوسته گوشیهای هوشمند پرچمدار دوست داشتنی ارائه کرد اما نتوانست به 5 برند پُرفروش برتر دست پیدا کند. حالا زمان آن رسیده تا چیزی جدی وارد بازار شود و خوب، LG این کار را انجام داده است. به LG G5، وسوسهکنندهترین گوشی هوشمندی که این کمپانی تا به حال تولید کرده است سلام کنید. به طور معمول، ما چیزهای زیادی دربارهي تلفنی که در کنفرانس جهانی موبایل عرضه میشود میدانیم. Qualcomm Snapdragon 820? بله. نمایشگر همواره روشن؟ مطمئنا.داستان اصلی در جایی نهفته که همهي این اطلاعات پراکنده در یک بستهي واحد گرد هم جمع میشوند. امسال LG یک ماشین فشردهتر و چیزی که بیشتر یک محصول برتر به نظر میرسد ساخته است. و در اینجا به اطلاعاتی که دربارهی آن درز کرده اشاره میکنیم: استفاده از آن بسیار شکوهمند است. بخشی از این مسئله به واسطهی این است که بسیار بهتر در دستها جای میگیرد زیرا از یک نمایشگر کوچکتر 5.3 Inch IPS Quantum برخوردار است. مثل G4، LG به دنبال عکسبرداری دقیقتر با رنگهای زندهتر بوده است و نتیجه یک نمایشگر شفافتر و جذابتر با نماهای بزرگتر و یک پانل protective glass است که به سمت قسمت بالای تلفن منحنی میشود. وقتی نمایشگر آن خاموش است بخشی از آن کماکان روشن میماند تا زمان و نوتیفیکیشنها را به شما اطلاع دهد؛ LG میگوید این نمایشگر همواره روشن فقط هشت دهم درصد از باتری را در یک ساعت مصرف میکند. قسمت پُشت این دیوایس کمابیش جذابیت دارد- گذشته از یک لوگوی کوچک G5 در انتها، از بافتی مشابه G4 برخوردار است. بدنهی تمام فلزی آن به واسطهي فرآیند پرداختکاری که LG به آن micro-dazing میگوید و نباید بر قابلیت اتصال تلفن تاثیر بگذارد فاقد seams آنتن است. درضمن، دکمهی sleep/awake دوباره بهقسمت عقب تلفن بازگشته و این بار با یک اثر انگشتخوان دو برابر شده است. و دُرُست بالای آن، یک دوربین با ظاهری هوشمند قرار گرفته- این یک سنسور دوربین 8 مگاپیکسلی در یک سمت LED flash و یک سنسور 16 مگاپیکسلی در سمت دیگر است. LG میگوید دوربینهای گوشی هوشمند نقشآفرینان بزرگ همهگی دوربینهای لایق و خوبی هستند. روش آنها این بار استفاده از آن دوربینها برای عکسهایی است که بخش بیشتری از جهان اطراف شما را در خود جای میدهند. چشمان ما معمولا بین 120 تا 140 درجه از چیزی را که روبروی ما قرار دارد میبینند در حالی که دوربینهای رقیبی که برروی گوشیهای هوشمند قرار دارند فقط از میدان دید 75 درجهای برخوردار هستند. دوربین 8 مگاپیکسلی ثانویه برروی G5 میتواند نماهای فوق گسترده-به 135 درجه ،یا اندکی بیشتر از چیزی که چشم ما متوجه آن میشود فکر کنید- بگیرد. درنهایت یک تجربهي عکاسی با گوشی هوشمند که حقیقتا تلاش میکند فلسفهی WHYSIWIG(what you see is what you get) یا "چیزی که میبینید همان چیزی است که هست" را فراهم کند . من نمیتوانم بدون بیرون کشیدن عکسها از تلفن خود چیزی دربارهی کیفیت عکسها بگویم اما نماها بسیار شفاف، روشن و برروی نمایشگر Quad HD قابل توسعه به نظر میرسند. همانگونه که میتوانید از یک Snapdragon 820 و 4GB LPDDR4 RAM انتظار داشته باشید همه چیز واقعا به خوبی اجرا میشود. بزرگترین تفاوت قابل مشاهده Android app launcher سنتی است- در حالی که G5 به همراه Marshmallow عرضه میشود این launcher کاملا از بین رفته و بنابراین همهي اپلیکیشنها برروی homescreen شما زندگی میکنند. پاسخ که کمپانی در این خصوص ارائه کرده میگوید این به واسطهی اعتراض مردم به پیچیدگی در اختیار داشتن چندین مکان برای اجرای اپلیکیشنها بوده اما این پاسخ به درد من نمیخورد. چنین نمایشگری در آسیا رواج دارد و شاید این حیلهای برای جذب سایر بازارها باشد. و حالا به چیزهای خوب میرسیم. یک دکمهی کوچک را بر لبهي G5 فشار دهید تا قسمت زیرین و باتری به راحتی از تلفن جدا شوند و این کار امکان تعویض باتری را به شکلی راحت در اختیار کاربر قرار میدهد. البته از این مهمتر این است که LG برای تقویت کارهایی که G5 قادر به انجام آن است تلاش زیادی به خرج داده. آیا نیاز به گوش دادن به موسیقی و صدای تا 32 بیتی دارید؟ شما دیوانهاید اما میتوانید از ماژول LG Hi-Fi Plus DAC که با همکاری Bang & Olufsen طراحی شده استفاده کنید. و اگر اندکی کنترل بیشتر بر آن دوربینها را ترجیح میدهید، Cam Plus در اختیار شما است، یک grip با یک دکمهی شاتر دو مرحلهای، یک باتری 4000mAh و یک jog dial برای زوم دقیقتر. بدبختانه بزرگترین نقطهی قوت آن میتواند به بزرگترین نقطه ضعف این تلفن تبدیل شود. وقتی ماژولها را تعویض و جابجا میکنید- به عنوان مثال باتری زیرcamera grip Cam Plus- تلفن خاموش و دوباره از نو راهاندازی میشود. در این مورد اگر به دنبال کنترل بیشتر بر عکسهای خود باشید یک یا دو دقیقه انتظار برای جایگزین کردن ماژولها میتواند به معنای از دست رفتن یک نما باشد. شاید این بهترین مثال ممکن نباشد اما مثل ماژولار بودن بدون پیوستگی به نظر میرسد. من نمیتوانم در این زمینه کمکی به شما بکنم اما امیدوارم LG یک باتری کوچک و ثانویه را درون G5 قرار داده بود تا در حین تعویض ماژولها همه چیز به کار خود ادامه دهد. این کار میتوانست تفاوت بسیار بزرگی ایجاد نماید. اما به رغم همهی اینها اولین عکسالعملها دربارهي G5 تقریبا به طور کامل مثبت بوده است. G5 کماکان یک تلفن اندرویدی زیبا و پرچمدار که از طراحی مناسبی برخوردار است و دوربین خوبی هم دارد به شمار میرود. هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم بگوییم ماژولهای قابل تعویض یا عملکردهای اضافه شده به آن چیزی است که خریداران عادی و معمولی تلفن به آن علاقهای نشان میدهند یا نه اما بیش از این نمیتوانیم منتظر بمانیم تا این تلفن جدید را در دستان خود مشاهده کنیم.
English to Persian (Farsi): A Feminist Analysis of Michael Antonioni's Film Blowup General field: Art/Literary Detailed field: Cinema, Film, TV, Drama
Source text - English Danielle Travali
Danielle Travali
Wed October 17th, 2007
A Feminist Analysis of Michael Antonioni's Film Blowup
By Danielle Travali
I'm sure most of you have heard about feminism all over the media and talked about it several times. Perhaps you've even made jokes about it. But before I go into my analysis of Michael Antonioni's film Blowup and try my best to help us all understand its underlying message about feminism in the 1960s, I would like to start out with a basic definition of the term "feminism."
Katherine Marie Belen, writer of the article "Feminism is for Everybody," quotes Bell Hooks, and states, "Feminism is a movement to end sexism, sexist exploitation and oppression." Belen explains that early on, Hooks wanted to stress that the movement does not regard men as the enemy. The enemy was sexism.
Throughout history, feminism has taken several different turns; i.e. a number of women's liberation movements were started. Since the film Blowup takes place in London in 1966, let's talk about the feminist movement in the 1960s:
Kathy McAfee & Myrna Wood, writers of the article, "What is the Revolutionary Potential of Women's Liberation?" first define a few terms before explaining the feminist movement in the '60s:
They define male chauvinism (or in more understandable terms, sexism, prejudice, bigotry) as "the attitude that women are the passive & inferior servants of society and men" (I will look at how the models prove that traces of this male chauvinism may have still existed in 1960's London)
This whole idea that females are passive sets them apart from the rest of the working class.
In Blowup, we can see this with the way the men (photographers like Thomas) treat the models in the studio-i.e. call them "birds" and "bitches" several times in the film-McAfee and Wood would argue that these models are the "inferior" slaves of the photographers.
McAfee & Wood define women of the 60s as "docile, helpless, inferior...they are forced into the most demeaning and mind rotting jobs-from scrubbing floors to filing cards-under the most oppressive conditions where they are treated like children or slaves"-one might argue that this is the exact way women are treated in the modeling studio:
For example, although this is not the Victorian period where women were expected to dress in clothing that covered the entire body (this is actually a time where females tend to wear what they please), one might see that this act of modeling for men (serving as their source of income) is almost equal to that of more demeaning jobs; McAfee and Wood would argue that women are still being pushed around and spoken to in an ill manner by their photographer "bosses."
Further, in his studio, Thomas tells the models, "I can't see your eyeballs anymore. They're just slits. Go on, close your eyes. Close your eyes. And stay like that. It's good for you"-here, we get the sense that Thomas, in the form of a photographer who has "control" over his models, symbolizes the domineering male who, since the beginning of time, exhibited control over the meek, gentle female.
Thomas also commands the women as if they were dogs or some other kind of animal-"put the head up," "go and fetch [my shots]"
In response, the women, for example, in the scene where the young modeling candidates wish to meet with him, speak in gentle tones of voice as he continues to answer them in a strict, often harsh tone.
In addition, as writer Megan Williams discusses in the Quarterly Review of Film and Video, the models have no names to Thomas-they are objects and animals (he calls them "Stripes" and "Birds"), and Williams remarks that "he pushes them around as if they were mannequins."
It is interesting to me that the male photographers refer to the models as "birds"-this is intriguing, because although Women's Rights intended for them to be set "free" from sexism and male dominance, the photographers' behavior almost symbolizes the fact that in this "modern" society, men still try to "cage" women.
Most of the females appear unhappy-expressionless-a dolls and obey the rude commands of the photographers. A feminist film critic like McAfee or Wood would argue that male dominance, even after women's rights movements and protests by females around the world, still lingers in the air. One might still see women at this point as meek and subservient to the male.
McAfee and Wood also point out that "All women, too, are oppressed and exploited sexually"(we need to remember that they are speaking in the 1960s)-one might see this as true, especially in the scene where Thomas (David Hemmings' character) hovers over one of his models and snaps shots of her as she poses to his command. This can be seen as symbolic. Although it's just a scene of a photographer and a model "doing their jobs"-nothing harmful here-one might suggest that it emphasizes the question of women's sexuality in the 1960s.
To support this idea, Melanie Gustafson, feminist writer of a book called We Have Come to Stay Gustafson argues, "Women had no sexual rights, let alone sexual freedom." Again-a person could argue that Thomas act of placing himself on top of the model in a seemingly sexual position symbolizes the idea that women's sexuality was often controlled or "obliterated" by men. Feminists in the 1960s "tapped into a [gush] of resentment about this"
In addition, Gustavson reveals that even in the 1960s, a time where feminism began to grow stronger and stronger and start the Second Wave of Feminism (the first one was Women's Suffrage/Votes for Women decades prior), women were "vulnerable to a sexual double standard"-They were still called names like "whore" and "slag" if they "asserted" their right to enjoy sex and act in "male" ways. Blowup seems to draw a parallel toward this idea-we can see this with the way the men (photographers like Thomas) treat the models in the studio-i.e. again, they call them "birds" and "bitches" several times in the film.
Also, we see this idea of females being "labeled" when Thomas asks one of his modeling candidates "What do they call you in bed" without knowing whether she even "sleeps around." One might suggest that Thomas symbolizes the male individual of the 1960s who, due to this stereotyping of coquettish girls as "whores," places all girls under the same classification. Feminists like McAfee and Wood would have a problem with this.
Other observations:
About 23 minutes into the film, in the antique shop, the camera zooms in on statues of female busts/other statues of females dressed in stiff, full-body-covering, Victorian style-clothes. Some of the statues have no heads (just their bust is visible). This might suggest a dehumanization of female bodies as an art form rather than focusing on the inner personality/mind of the female (because we do not often see the bust of a male on a platter).
One might argue that the statue of a woman in a bonnet in Thomas' studio-nodding and smiling coquettishly--suggests her subservience to the male and a sense of flirtatiousness. Perhaps this is an example of how women were "supposed" to behave in earlier times, and possibly an unstated ideal of how they should remain.
Another scene that I thought was symbolic of this female dehumanization is the scene where, about 32 minutes into the film, we see a bust of a woman with a solemn gray face in the window between two men, one of them Thomas, the other one, an older man. Perhaps this symbolizes the female who once felt restricted among males of her time period-perhaps Antonioni is suggesting that this piece of history is coming back to haunt the individuals in London, 1966. Maybe there are some aspects of female restriction that still exist although women are seen as glamorous idols/models, etc. more than they ever were before.
To add to the idea of the female "shackled" to certain "roles," McAfee states the following:
"All women, even including those of the ruling class, are oppressed as women in the sense that their real fulfillment is linked to their role as girlfriend, wife, or mother"
An example of this occurs at the near-end, where the one of the two candidates exclaims, "I can make an Irish coffee," and both girls giggle and run into the kitchen to brew it for him. McAfee and Wood would argue that although the girls giggle childishly in this scene, they, like are still women who are expected, by society, to cater to the needs and requests of men. In this sense, they're still "oppressed" in a sense. For that brief moment, they actually play the role of wife to him.
The girls also dress Thomas-they put on his shirt and shoes after he gets them to undress and "rumble" under the large sheet of purple paper.
To expand this idea, I quote McAfee and Wood: "This definition of women
They define the 1960s as a time where radical women began to realize the power of male supremacy. This is an "assumption of female inferiority, regulation of women to service roles, and sexual objectification."
Specifically, writer Nancy Chodorow, another writer in Gustafson's book of the section "Feminism and Psychoanalytic Theory," states that the mid-to-late 1960's was indeed a time of female material oppression by males.
At one instance in the film, as Williams states, Thomas tells his agent Ron, "I'm fed up with those bloody bitches. I wish I had tons of money. Then I'd be free." Williams believes that Thomas searches in Blowup for a freedom that can only be achieved through "commodification." Therefore, one might see the models as commodities that ultimately become Thomas' source of income (regardless of whether he's happy with this fact). Because the girls are seen as contributors to Thomas' salary, one night see that this "new" world of technology (as Williams points out) "suggests a desire for the loss and dehumanization" of certain individuals, especially female models in the mid-to-late 1960's.
On the other hand, according to Kelly Dinardo, there's the new feminist 1960's idea that the female body can "command." Dinardo quotes Rachel Shteir, author of "Striptease: The Untold History of the Girlie Show." Shteir states, "Feminism is not just about sex and sexual politics. It's more than that. But I do think a powerful female performer who's drawing on these archetypal striptease images can wield a lot of power by compelling all eyes to be on her."
One might argue that the bodies of Vanessa Redgrave's character and the two other females who "get naked" in front of Thomas emphasize the "sexy," desirable side of females rather than those who, due to the pressures society has left upon them, behave and dress according to the stereotypical "roles" of "girlfriend" or "wife."
Katherine Marie Belen, like Dinardo, defines this as a "new feminism."
Belen states, "The music thumps. The men and women in the crowd whoop and clap. And the woman on stage slowly peels off a piece of her glittering costume."
She adds, "Some scholars argue, however, that burlesque can still be interpreted as a form of exploitation of women's bodies." (those who would agree with the idea of female "dehumanization" or "loss of dignity" that I already discussed)
Some Feminist Acts:
Gretchen Ritter, writer of the Texas Journal of Women & the Law, discussed the Equal Pay Act of 1963, Title VII of 1964, Civil Rights Act
"Liberal feminists articulated their demands for economic and political rights in terms of equality"
In 1964, most women supposedly worked in low paid "pink collar" jobs such as "clerical and sales." Title VII helped to break this stereotype, yet we see that traces of it still existed in London, 1966, as portrayed in the film.
Take a look in the film and you'll notice how women are seen in the following occupations: the sisterhood/nuns in white (in the very beginning), models (an occupation requiring no education or status in society), at the antique shop at one point says, "I'm fed up with antiques"-Feminists like Ritter would argue that she's a woman shackled to her profession because of the time period-a period where women are seen as having low-paying, trivial jobs rather than jobs that require an education and produce greater salaries.
One might see this as symbolic of the different types of females in the 60's-first, the "pure" female, second, the risqué, flamboyant female, and the coquettish female that lies somewhere in between (i.e. the antique shop clerk)
A tedious observation:
One might take notice of the 2 nuns in the beginning walking together, keeping their poise and calm as a cart full of rambunctious teens whizzes by. The nuns might be seen as the "ideal" women dressed in white = symbolic of the way the ideal female was seen in the past as opposed to the "reinvention" of women in terms of the new fashion styles and personal views.
o According to Jane Meredith Adams, writer of the article "Some Sisters Taking Vow of Feminism," The Catholic nuns in the early '60s "were more likely to emphasize obedience to the church than spiritual and personal integrity.
o The Second Vatican Council of 1962 to 1965 raised their consciousness, the sisters say, by opening them to new experiences and the changing values in the late '60s.
o Obviously, these 2 nuns exemplify the few that kept their vows to the church as opposed to the many who eventually left their orders between 1966 and 1981 (many of them, according to Adams, wanted to "rise up against priests," who, because of their gender, were considered to have more power than the female nuns).
Overall, if you didn't understand anything I just said, or if you didn't agree with anything I said, I hope you can at least think about my final point:
After doing research on feminism in the 1960s, and after watching the film Blowup, which takes place in the 1960s, I think one can argue that although the feminist movement was well underway by the early '60s, and that women made several efforts to assure equality between males and females, the film suggests that there are still traces of sexism, bigotry-whatever you may call it-that still exist underneath the positively viewed "burlesque" feminism. Regardless of what one may think, I argue that the film, in a number of ways, portrays the female as often negatively viewed and still oppressed (in a sense) by males.
Works Cited
Adams, Jane M. "Some Sisters Taking Vow of Feminism." Boston Globe . 10 Nov. 1985. 33. Proquest Direct. Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY. 22 Mar. 2005 .
Belen, Katherine Marie. "Feminism is for Everybody." Women in Action 30 Sep. 2001: 55. Proquest Direct. Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY. 24 Mar. 2005 .
Dinardo, Kelly. "U.S. Women: Burlesque Comeback Tries to Dance with Feminism." Global Information Network. 9 Dec. 2004: 1. Proquest Direct. Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY. 21 Mar. 2005 .
Gustafson, Melanie S. We have Come to Stay: American Women and Political Parties, 1880-1960 Albuquerque: University of New Mexico Press, 1999. NetLibrary. Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY. 24 Mar. 2005 .
McAfee, Kathy, and Myrna Wood. "What is the Revolutionary Potential of Women's Liberation?" Women's Liberation Movement: An On-line Archival Collection. April 1997. Special Collections Library. Duke University. 23 Mar. 2005 .
Ritter, Gretchen. "Women's Citizenship and the Problem of Legal Personhood in the United States in the 1960s and 1970s." Texas Journal of Women and the Law 13.1 2003: 1-39. Proquest Direct.Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY 21 Mar. 2005 .
Williams, Megan. "A Surface of Forgetting: The Object of History in Michaelangelo Antonioni's 'Blowup'." Quarterly Review of Film & Video 17.3. Oct 2000: 245. EbscoHost. Academic Search Premier. Manhattanville Coll. Lib., Purchase, NY 21 Mar. 2005 .
Related Content
Michelangelo Antonioni's Masterpiece Blow Up Through the Eyes of Eisenstein, Bazi...
More Live Venues in Washington, DC
Must Have Clothing and Accessories for Summer 2007
Become an Actor or Director with These Film Courses at the University of Colorado...
Top 500 Songs of the 1980s (Volume 4
Translation - Persian (Farsi) تحلیل فمینیستی فیلم آگراندیسمان (Blowup) آنتونیونی
نویسنده: Danielle Travali
من اطمینان دارم شما از طریق رسانهها چیزهایی در مورد فمینیسم شنیدهاید و بارها دربارهي آن صحبت کردهاید و شاید در مورد آن جوک هم ساخته باشید. اما قبل از این که وارد تحلیل فیلم آگراندیسمان ساختهي آنتونیونی بشوم و بخواهم به شما کمک کنم پیام زیربنایی آن دربارهي جنبش فمینیسم در دههي 60 میلادی را درک کنید،تمایل دارم کار خود را با یک تعریف ابتدایی و مقدماتی در مورد واژهي "فمینیسم" آغاز کنم.
کاترین ماری بِلِن، نویسندهي مقالهی "فمینیسم برای همه است"، با نقل قول از Bell Hooks مینویسد:"فمینیسم جنبشی برای پایان دادن به تبعیض جنسی و سوءاستفاده و تعدی معتقدان به تبعیض جنسی است". بِلِن توضیح میدهد که Hooks قصد داشت بیان کند که این حرکت در اوایل از مردان به عنوان دشمن یاد نمیکرد.دشمن،خودِ تبعیض جنسی بود.
جنبش فمینیسم در طول تاریخ چرخشهای متفاوتی را پشت سر گذاشته و جنبشهای متعددی در زمینهي آزادسازی زنان به راه افتاده است.از آنجایی که ماجراهای فیلم آگراندیسمان در لندنِ 1966 رخ میدهد، اجازه دهید در مورد جنبش فمینیسم در دههی 60 میلادی صحبت کنیم:
Kathy McAfee و Myrna Wood، نویسندهگان مقالهی "پتانسیل انقلابی جنبش آزادیخواهی زنان چیست؟"،قبل از تشریح حرکت فمینیستی دههي 60،ابتدا چند واژه را تعریف میکنند. آنها از شووینیسم مردانه (یا واژههای قابل درکتری مثل تبعیض جنسی،تعصب، و پیشداوری) با عنوان "رفتاری که زنان را خدمتکار و بندههای پست و منفعل جامعه و مردان میداند" یاد میکنند (من در ادامهی این مطلب به شما خواهم گفت که مدلهای این فیلم چطور نشان میدهند که هنوز هم ردی از این شووینیسم مردانه در لندنِ دههی 60 میلادی وجود دارد).کل این ایده که زنان منفعل هستند آنان را از بقیهي طبقهي کارگر جدا میکند.
در فیلم آگراندیسمان، ما میتوانیم این نگرش را در رفتار مردان (عکاسانی مثل توماس) با مدلهای استودیو مشاهده کنیم که مثلا چندین مرتبه آنان را با واژههایی مثل "جوجو" و "بدکاره" خطاب میکنند-McAfee و Wood اعتقاد دارند که این مدلها بردههای "پست" و درجه دوم عکاسان فیلم هستند. McAfee و Wood از زنان دههي 60 با عنوان موجوداتی بیپناه،درجه دوم و رام و مطیع یاد میکنند...آنها مجبور هستند تحت بدترین شرایط و در حالی که با آنان مثل کودکان یا بردهها رفتار میشود کارهای پست و طاقتفرسایی نظیر تمیز کردن و رُفت و روب زمین را انجام دهند.با زنان استودیوی عکاسی نیز دقیقا به همین شکل رفتار میشود:
به عنوان مثال،به رغم این که لندن دههي 60 هیچ شباهتی با عهد ویکتوریا-دورانی که از زنان انتظار میرفت لباسهایی بر تن کنند که تمام اندام آنان را بپوشاند- ندارد بلکه دورانی است که زنان لباسهای مورد علاقهي خود را میپوشند؛این روش مدل شدن برای مردان (خدمت به آنان به عنوان منبع درآمد) تقریبا معادل همان کارهای پست و توهینآمیز است؛ McAfee و Wood میگویند زنان کماکان از سر باز میشوند و عکاسان یا "اربابان" به شکلی بیمارگون و غیراخلاقی با آنان حرف میزنند.
در جایی دیگر،توماس در استودیوی خود به مدلها میگوید:"دیگه نمیتونم به چشماتون نگاه کنم.اونا فقط دو تا شکاف هستن.یالا زود باشین چشماتون رو ببندین.چشماتون رو ببندین و همینجوری بمونین.براتون خوبه". در اینجا ما به این حس میرسیم که توماس،در مقام عکاسی که بر مدلهای خود "کنترل" دارد به نمادی از جنس مسلطِ مذکر که از روز ازل، نشاندهندهی تسلط بر جنس مونثِ محترم و نجیب بوده تبدیل میشود.توماس همچنین مثل سگ یا حیوان به زنان دستور میدهد:" سرتون رو بیارین بالا،به عکسای من جون بدین".در پاسخ به این رفتار، مثلا در صحنهای که زنان جوان داوطلب میخواهند با توماس ملاقات کنند، با لحنی محترمانه با او حرف میزنند در حالی که او کماکان به شکلی خشن و توهینآمیز با آنان صحبت میکند.
علاوه بر این، همانگونه که Megan Williams در Quarterly Review of Film and Video مینویسد، مدلها از نظر توماس هیچ اسمی ندارند-آنها برای او مشتی حیوان و شی هستند (او آنها را "جوجو و "بدکاره" خطاب میکند)، و Williams میگوید توماس با آنها مثل مجسمه چوبی رفتار میکند.
برای من بسیار جالب است که عکاسان مرد مدلها را "جوجو" خطاب میکنند-این بسیار دسیسهآمیز است، زیرا در حالی که قرار بود جنبش حقوق زنان آنان را از قید و بند تبعیض جنسی و تسلط مردان رهایی بخشد، رفتار عکاسها تقریبا نمادی از این واقعیت است که در این جامعهي "مدرن"،مردان هنوز هم تلاش میکنند زنان را در "قفس" حبس کنند.
اکثر زنان فیلم،عروسکهایی شوربخت و ناکام و بی اراده هستند و از دستورات گستاخانهي عکاسان تبعیت میکنند. یک منتقد فیلم فمینیست مثل McAfee یا Wood، در این مورد بحث میکنند که تسلط مردانه، حتی بعد از تظاهرات و جنبشهای حقوق زنان در سرتاسر جهان هنوز هم دوام دارد. McAfee و Woods در عین حال اشاره میکنند که "تمام زنان نیز از نظر جنسی تحت ظلم و ستم هستند و از آنها سوءاستفاده میشود" (باید به خاطر داشته باشیم که آنان دربارهي دههی 60 میلادی صحبت میکنند)-ممکن است شما نیز با این نکته موافق باشید،خصوصا در صحنهای که توماس (کاراکتر David Hemming) بر فراز بدن یکی از مدلها شناور میشود و در حالی که دختر به فرمان او ژست میگیرد دیوید به عکس گرفتن از او میپردازد. این صحنه نیز حالتی سمبولیک دارد.اگرچه این فقط صحنهای از یک عکاس و یک مدل است که "کار خود را انجام میدهند"- و نکتهی نامناسبی در آن وجود ندارد-میتوان آن را تاکیدی بر وضعیت جنسیتی زنان در دههی 60 میلادی دانست.
در جهت اثبات این مسئله،Melanie Gustafson نویسندهي فمینیست کتابی با عنوان "ما آمدهایم تا بمانیم" میگوید:"زنان هیچ حق جنسی نداشتند چه رسد به آزادی جنسی". باز هم میتوان در این زمینه بحث کرد که قرار گرفتن توماس بر فراز بدن مدل در یک وضعیت جنسی،نشاندهندهی این نکته است که جنسیت زنان اغلب توسط مردان کنترل یا "نابود" میشده است. فمینیستهای دههی 60 "به شدت از این موضوع خشمگین بودند".
علاوه بر این، Gustafson نشان میدهد که حتی در سالهای دههي 1960، زمانی که فمینسیم بیش از پیش قدرتمندتر میشد و موج دوم فمینسیم راه افتاده بود (موج اول، حق رای زنان در یک دهه قبل بود)، زنان "در معرض سختگیریهای شدید جنسی" قرار داشتند-اگر آنها میخواستند مثل مردان از حق لذت جنسی خود دفاع و در این زمینه اظهار نظر کنند با صفاتی نظیر "بدکاره" و آشغال" از آنها یاد میشد. به نظر میرسد که فیلم آگراندیسمان نیز چنین عقیدهای را به نمایش میگذارد-ما میتوانیم این موضوع را در روشی که مردان (عکاسانی مثل توماس) با مدلها در استودیو رفتار میکنند و مثلا در بخشهای مختلف فیلم که به دفعات آنها را "جوجو" و "بدکاره" خطاب میکنند مشاهده نمائیم.
در عین حال، ما ایدهي "اَنگ زدن" به زنان را زمانی که توماس از یکی از مدلها سوال میکند "اونا تو تختخواب تو رو چی صدا میکنند" مشاهده میکنیم.در اینجا میتوان گفت که توماس به سمبلی از شخصیتهای مرد دههی 1960 که به واسطهي تصور قالبی و کلیشهای دربارهي زنان و دختران به عنوان "بدکاره" تمام زنان را در یک طبقهبندی واحد قرار میدهند تبدیل میشود. فمینیستهایی مثلMcAfee و Wood با این موضوع مشکل دارند.
در حدود دقیقهي 23 فیلم، در عتیقهفروشی، دوربین برروی نیمتنهی مجسمهي یک زن زوم میکند در حالی که سایر مجسمههای زن لباسهای عهد ویکتوریا که تمام بدن آنها را میپوشاند به تن دارند. بعضی از مجسمهها سَر ندارند (فقط نیمتنهی آنها قابل مشاهده است). این موضوع ممکن است به جای تاکید و تمرکز بر هویت / ذهن زنان، نشانهی تهیسازی بدن زنان از صفات انسانی باشد (زیرا ما معمولا مجسمهي نیمتنهي مردان را هیچجا مشاهده نمیکنیم).
صحنهی دیگری که من فکر میکنم نمادی از تهی ساختن زنان از صفات انسانی باشد جایی است که در حدود دقیقهي 32 فیلم ما نیمتنهي زنی با چهرهي خاکستری و جدی را در پنجره و بین دو مرد، که یکی از آنها توماس و دیگری یک مرد مسّن است مشاهده میکنیم. شاید این صحنه نشاندهندهي زنانی باشد که در یک مقطع تاریخی بین مردان همعصر خود احساس محدودیت و تنگنا میکردهاند-شاید آنتونیونی به ما میگوید این مقطع تاریخی دوباره در حال برگشتن است تا آدمهای لندن 1966 را نیز تحت سیطرهی خود قرار دهد.
در جهت بسط و توسعهي این ایده که جنس مونث در "نقشهای" خاصی "اسیر" هستند McAfee میگوید:"شخصیت تمام زنان،حتی زنان متعلق به طبقهي حاکم، در پیوند با نقش آنها به عنوان دوست دختر،همسر یا مادر معنا پیدا میکند". مثالی از این موضوع در نزدیک به انتهای فیلم،جایی که یکی از دو داوطلب مدلینگ اعلام میکند:"من می تونم قهوهی ایرلندی درست کنم" نمود پیدا میکند، که هر دو دختر با عجله به سمت آشپزخانه میروند تا برای او قهوه درست کنند. McAfee و Wood اعتقاد دارند اگرچه در این صحنه دختران با حالتی کودکانه و بیپروا میخندند، آنها، مثل ما،کماکان زنانی هستند که جامعه از آنان انتظار دارد نیازها و خواستههای مردان را برآورده نمایند. از این منظر، آنها هنوز هم به نوعی "ستمدیده" هستند. در این لحظهی کوتاه، آنان درواقع نقش همسر را برای او ایفا میکنند.
دختران در عین حال لباسهای توماس را به تن میکنند-بعد از این که توماس با سر و صدا و غرولند در زیر یک صفحه کاغذ بزرگ ارغوانی لباس آنها را درمیآورد آنها پیراهن و کفشهای او را میپوشند. برای بسط و گسترش این ایده، من از McAfee و Wood نقل قول میکنم:"این نوع تعریف از زنان، دههي 1960 را دورانی توصیف میکند که زنان رادیکال شروع به درک تسلط و برتری مردان میکنند. این نشانهای از حقارت جنس مونث، اجبار زنان برای نقشآفرینی در وظائف خدماتی و تبدیل شدن به ابزاری برای کامجویی جنسی است.Nancy Chodorov یکی دیگر از نویسندهگان بخش "فمینیسم و تئوری تحلیل روانشناختی" کتاب Gustafson اعتقاد دارد:"اواسط تا اواخر دههی 1960 دورانی بود که هویت و موجودیت زنانه،تحت ظلم و ستم مردان قرار داشت".
در جایی از فیلم، همانگونه که Williams بیان میکند، توماس به کارگزار خود یعنی Ron می گوید:"اون بدکارههای عوضی زندگی من رو تامین میکنن.ای کاش پول زیادی داشتم و می تونستم آزاد باشم". Williams اعتقاد دارد که توماس در فیلم آگراندیسمان به دنبال نوعی آزادی است که فقط از طریق تبدیل همه چیز؛شامل انسانها،ایدهها و عقاید به "کالا" امکانپذیر است.درنتیجه،ممکن است شما به مدلها به چشم کالاهایی بنگرید که نهایتا به منبع درآمد توماس تبدیل میشوند (صرفنظر از این که او از این واقعیت خوشحال نیست).از آنجایی که دخترها عاملی برای کسب درآمد و "حقوق" مالی توماس هستند،میتوان نتیجه گرفت که این دنیای "جدید" تکنولوژی (همانگونه که Williams اشاره میکند)،نمایانگر "میل و تمنایی برای تهیسازی" افرادی خاص از خصلتهای انسانی،خصوصا مدلهای مونث در میانه تا اواخر دههی 1960 میلادی است.
از سوی دیگر،براساس نظر Kelly Dinardo، یک ایدهی فمینیستی جدید وجود دارد که معتقد است بدن زن میتواند "فرمانروایی" کند.Dinardo با نقل قول از Rachel Shteir نویسنده کتاب:"استریپتیز:داستان ناگفتهی نمایش دخترانه" مینویسد:"فمینیسم فقط دربارهي جنسیت و سیاست جنسی نیست. بلکه چیزی بیش از این است. اما من قویا اعتقاد دارم یک زن performer (کسی که باعث سرگرمی مخاطب میشود) قدرتمند که از این تصاویر کهن الگوی استریپتیز بهره میگیرد با جلب توجه به خود میتواند قدرت زیادی را به نمایش بگذارد".
میتوان در این باره بحث کرد که بدنهای ونسا رِدگریو و دو دختر دیگری که جلوی توماس لُخت میشوند در مقایسه با دو زن دیگر که به واسطهی فشار جامعه، ایفاگر نقشهای کلیشهای "دوست دختر" یا "همسر" هستند بر سَمت خواستنی و "سکسی" جنس مونث تاکید میکند. Katherine Marie Belen نیز مثل Dinardo از این نگرش با عنوان یک "فمینیسم نوین" یاد میکند. Belen میگوید:"موزیک اوج میگیرد.زنان و مردانی که در آن شلوغی حضور دارند جیغ و داد میکنند و کف میزنند.و زنی که روی صحنه است آرام آرام یک تکه از لباس خود را در میآورد".
Persian (Farsi) to English: Monster General field: Art/Literary Detailed field: Cinema, Film, TV, Drama
Source text - Persian (Farsi) - یکی از چشمام کور نیست.. کم سوست..
- وقتی با هر دو چشم به دنیا نگاه می کنم، دو دنیا رو می بینم:..
- یه دنیای مبهم و تیره که می افته درست روی یه دنیای روشن وضح
- مثلن روی چهره ی بشاش یه دوست، پرده ای مبهم از ناراحتی و خستگی کشف کنم، این موضوع منو هول می کنه، دست و پامو گم می کنم...
- قصد دارم چشم بندم رو تو خیابون و همه جا ببندم
- ده سال پیش، ده سال پیش بیست ساله بودم
- عاشق یه دو جلدی «جان شیفته» بودم، چاپ دستی با جلد پارچه ای، اون دو جلدی رو می خواستم.. پس شروع کردم دنبال کار گشتن بین آشناها
- پسر من به تازگی هذیان مشابهی درباره زندگی با یه هیولا داره.. همیشه تو اتاقش می مونه.. می خوام گاهی بیاد بیرون.. به یه همراه نیاز داره.. علاقه ای به این کار دارین؟
- پسرم یه هنرمند موفق و مشهور .. میشناسیش
- بله
- می خوام همه جا همراهش باشید .. یه پرستار داره که تو خونه ازش مراقبت می کنه.. نگران پرخاشگریش نباشین.. می خوام ازش مراقبت کنید .. علاقه ای به این کار دارین؟
- من بله البته .. من علاعقه ی زیادی به موسیقی دارم .. برای آهنگ سازا احترام زیادی قائلم.. بی صبرانه منتظر دیدن پسرتون هستم.
- اینکه نمیفهمه که ..
- چجوی باید بگم .. آها
- چی بود ..
- من رو خانوم برای پسرشون فرستادن
- برم بالا
- کرگدن.. اینجوری صدا می داد چون من سرعت دستگاه رو زیاد کرده بودم.. مادرم درباره شما با من صحبت کرده.. هر جا دوست داری بشین..
- مرسی راحتم..
- ..استخدام شدم؟
- البته.. من که تو رو تست نمی کنم.. چطور یه دیوونه می تونه یه آدم عادی رو آزمایش کنه..!
- ..کاش به خودتون دیوونه نمی گفتین..
- کرگدن.. پوستش کلفته، راه رفتنش ترسناکه، چشاش کمسو بخاطر همین هر چیزی جلوی پاش ببینه له میکنه، شاخش بالای دماغشه، اصلن به دردشم نمیخوره، جنشم با بقیه فرق میکنه یه دست موی کلفت به شدت درهم تنیده است، دربارش چیزی شنیدی؟
- راستشو بخواین میدونم یعنی فکر کنم یه جای خوندم که اونا موجودایی موجوداتی بدقواره ،خشن، بی احساس ،سودجو ،پست و ذاتن..
- سنگ واره ...خود بین... دگرآزار،.. خودآزار
- همه اینا رو ولش کن، کرگدن «تنها»ست... تنهای تنها...، تنهای تنها دشتها و جنگلها را پشت سر می ذاره، همیشه در سفره... آروم و بی صدا ... برای تنهاییش هیچ پایانی جز مرگ طبیعی نیست ... سالهای سال می ره و می ره و می ره ..بیرون منتظر باش تا من بیام ..
- باشه
- ..قرار بود من محافظ اخلاقیات خانواده ملاک در برابر شایعات کش دار یه رسوایی دیگه باشم؛... یه شغل پر طمطراق و ابلهانه..
- .. بچه ی آهنگساز مرده بود و همسرش ازش جدا شده بود.. خودش با یه زن رابطه مخفیانه داشت و حالام این هیولا.. اون هیولا چه شکلی بود؟.. خرگوش دو متری یا یه موجود پشمالوی غول پیکر؟..
- روزایی که هوا صافه می تونی چیزهایی رو اون بالا ببینی.. اونا شناورن ..
- می دونم که نمی تونی موجودات شناور تو آسمون رو ببینی.. فقط وقتی میاد پایین روی زمین حیرت زده رفتار نکن؛ اگه بخندی یا سعی کنی کمکم کنی اون ناراحت می شه.. دارم تمام شهرو براش مثل بهشت توصیف می کنم.. مثل بهشت .. ممنون می شم اگه پیشش منو تأییدکنی.
- خودش بود.. شروع شد..چیکار باید می کردم؟ وانمود می کردم که هیولاش واقعن وجود داره ؟..
- ظاهرن قبولت کرده؟
- بله.
- خوب
- ما امروز با هم رفتیم بیرون و اتفاق خاصیم نیوفتاد
- ببین پسر.. من نمی خوام از تو گزارش بگیرم ..می خوام مطمئن باشمکه موقعیت و مسؤولیتت رو درست فهمیده باشی... همسرم عموی شما رو خیلی خوب می شناخت.. من روی رازداریت خیلی حساب می کنم.. متوجه هستی؟
- بله مطمئن باشید
- .. من بهش اجازه دادم هر جا که دلش می خواد بره، قبلن یه مدتی مانع بیرون رفتنش می شدم.. اعصابش به شدت به هم ریخت .. حمله های شدید عصبی و تنفسی بهش دست میداد.. دکتر گفت باید آزاد بذاریمش ..به هر حال من مخالفم ولی ظاهرن چاره ای ندارم..
- میشه از هیولاش برام بگین؟..
- من باید بدونم..
- .. یه پسر چاق با لباس یه سره ی سفیده.!. می گه قدش اندازه ی خودشه، از سگ ها و پلیس هم می ترسه.. اسمش «اینگی» ه
- کارت رو درست انجام بده.. هرگز مانعش نشو فقط همراهش باش و تا می تونی از نگاه مردم دور نگهش دار.. فهمیدی؟
- پاکش کن
- پاکش کن
- بزار من بگم
- پاک کنم راحت میشی
- آره آره پاکش کن
- چک کن
- خوب حالا بگیر .. بگیر .. بیا بگیر الان
- بگیر .. بیا بگیر .. الان اشکالی نداره من نمیخواستم
- من دیگه تو این زمان زندگی نمی کنم.. قانون سفر به گذشته با ماشین زمان رو می دونی؟.. مثلن مردی که به ده هزار سال پیش سفر می کنه جرأت نمی کنه تو اون دنیا کاری انجام بده که اثری ازش بمونه؛ چون اون ده هزار سال پیش وجود نداشته پس هر اثری ازش بمونه باعث انحراف تو کل وقایعِ تاریخ اون ده هزار سال تا امروز می شه.. من تو این زمان زندگی نمی کنم .. نباید هیچ اثری ازم باقی بمونه
- خوب چرا شما تو این زمان زندگی نمی کنین؟
- هنوزم اون شبح رو میبینه؟
- تو آسمون زندگی میکنه .. گاهیم میاد پیشش .. اینگی
- اینگی! اینگی .. پس اون باید شبح بچه ی مرده ما باشه.. آخه می گفت بچه وفتی زنده بود فقط یک بار یه صدایی از خودش درآورد انگار که گفت ..اینگی.
- ببین وقتی اون شبح میاد سراغش، خودتو به خنگی بزن.. فراموش نکن که با یه دیوونه سر و کار داری.. هیچ وقت فراموش نکن
- آسمان برای من یعنی هستی ...تمام جوهره ی زندگی تو آسمونه.. گسترده، بی انتها، عمیق ...وقتی بهش خیره می شی، انگار تو رو تو خودش می کشه.. تو رو به اعماقش فرا می خونه..
- خوب زمین چی؟
- زمین؟!.. هیچی.. یه تصویر واژگونه از واقعیت.. یه دروغ ابلهانه.. ابلهانه .. ولی قشنگ.. آره قشنگه.. خیلی.. ... اما آسمون حقیقته .. یه حقیقتِ ناب
- جریان رودخونه دو لایه س.. مثل زندگی «آنتِ» که دو لایه ی موازی داره ..یه لایه سطحی که همه می بینن.. یه لایه زیرین که حرکت و پیچش و جریانش با لایه سطحی متفاوته ...هیچ کس لایه ی پنهان زندگی آنت رو نمی شناسه... تو اون لایه ی پنهان، آنت همیشه تنها می مونه.. مثل یه «کرگدن».. «تنها» ولی با گام های مطمئن، مسیرش رو به سوی افق طی می کنه ...«جان شیفته ی آنت» همون جریانِ زیرین و ناپیدای رود بود و من همواره بدون این که دلیلش رو بدونم شیفته ی این دو جلدی چاپ دستی با جلد پارچه ای بودم... حلقه های زنجیر از اول در هم تنیده بود و منو به سمت افقم می کشید ..
- فوق العاده س نه.. چاپ دستیه.. خیلی قدیمی و کم یابه
- تا حالا به مرگ فکر کردی؟
- مرگ
- آره مرگ؟
- خوب اینوکه همه فکر می کنن
- نه، همه فکر نمی کنن.. فقط گاهی یادشون می افته اونم نه واسه خودشون.. ... مرگ اندیشی یه فضیلته..
- ..«سقراط»،.. فلسفه ش این بود که چطور باید زندگی کنیم،
- «کامو»، پرسش فلسفیش این بود که چرا نباید خودکشی کنیم... میدونی مشکل بشریت از زمانی شروع شد که سیب از درخت افتاد ..
- فکر میکنم مهمترین بحران زندگی مدرن بی معنا شدن زندگیه
- نه بی معنا شدن مرگه .. تو جهان پیشا مدرن ،مرگ بخشی از فرایند طبیعی زندگی بود، سفر از یک بعد هستی به بعد دیگه .. الآن مردن فقط «سقط» شدنه .. فقط سقط شدنه ..
- ( از نظر«کامو»، «بودن» بارِسنگین و بیهوده ای بود
- ابوحامد غزالی زندگیش رو چنان سرشار دید که وقت مرگ آروم رو به قبله ش چرخید و به آرومی مرُد... ... ما شوق مرگ غزالی وار داریم اما ،مونپارناس، طبقه دوم ...انگار مرگی هدایت وار در انتظار منه.. من نمی خوام ... نمی خوامش... نمی خوامش
- بچه ما با یه غده پشت سرش به دنیا اومد.. بزرگ.. انگار دوتا سر داشت.. دکتر بیماریشو تورم مغزی تشخیص داد و گفت زندگی نباتی خواهد داشت.. شوهرم با دکتر هم دست شد و بچه رو کشتن؛ به جای شیر فقط بهش قنداغ دادن و جیغاشم هیچ اهمیتی براشون نداشت.. اما بعد تو کالبد شکافی معلوم شد که اون فقط یه تومورِ خوش خیم بوده که بدون هیچ عوارضی می شد عملش کرد..... شوهرم شجاعت کافی برای حفظ خودخواهی با شکوهش رو نداشت پس فرصت زندگی رو از خودش هم گرفت؛ از دنیای واقعی به دنیای اشباح پناه برد..
- ببخشید دخالت میکنم .. تو تمام اون مدت شماکجا بودین؟! مگه شما مادر بچه نبودین؟!
- من سزارین شده بودم و به خاطر وضعیت بچه، منم تو شرایط خطرناکی قرار گرفته بودم.. تمام هفته بیهوش بودم و تب شدیدی داشتم.. وقتی به هوش اومدم همه چی تموم شده . همه چیز .. همه چیز..
- دیدمش، با هم صحبت کردیم ولی چیزی به من نداد..
- مرسی
- یک هفته کلید رو نگه داشتم؛ می ترسیدم کلیدِ جعبه ای باشه که آهنگساز با محتویاتش خودکشی کنه..!
- از ترس این که همسرش چیزی بهش بگه دوباره کلید رو تو پاکت گذاشتم و با پست سفارشی براش فرستادم.. روز بعد با وحشت به خونه ش رفتم.
- از اون روز به بعد هر وقت «اینگی» پیداش می شد یا به سمت دیگه ای می رفتم یا عقب وایمیستادم.. کم کم هشدار مادرش و روانی جلوه دادن پرستارش مسخره به نظرم اومد.. باهاش هیچ دردسری نداشتم.. مدت ها بود که اون مایه ی شیدایی، دو جلدی «جان شیفته» رو خریده بودم ولی هنوز برای همسر ملاک کار می کردم و این معنی دیگه ای نداشت جز این که: من به آهنگساز دیوانه علاقمند شده بودم.. یا شاید به «اینگی» یا اصلن به کارم..
- .. هیچ اتفاق خاصی تا مدت ها نیفتاد جز این که آهنگساز منو به سفری برای دیدار با معشوقه ی مدلش و رسوندن یه پیغام فرستاد..
- سلام
- شما با من کار داشتین؟...
- بله .. سلام
- چیزی سفارش نمی دین؟
- نخیر ممنون
- دانشجویی
- بله
- چند سالته؟
- 20 سال
- خوب؟
- آها ببخشید .. از من خواسته اینو بدم به شما..
- من دیگر در این زمان زندگی نمی کنم؛ مثل مسافری که از ده هزار سال بعد به اینجا اومدم؛ طبیعیه که از هم جدا شیم
- خوندیش؟...
- نه به هیچ وجه.. خودش برام گفت
- پس خیلی بهش نزدیکی؟... چه جوری باهات اینقدر صمیمی شده؟!.. ازش تقریبن بعیده
- من در واقع تنها دوستش هستم ،ما چند ماهه که هر روز و همه جا با همیم.. در موردش چیزی نیست که من ندونم...
- درباره این روحی که می بینه برام حرف بزن.. اسمش چی بود؟
- «اینگی»،...
- اینگی..؟
- بله .. تنها صدایی که بچش موقعی که بدنیا اومده از خودش درآورده ..
- و فکر می کنه که بچه اسمشو گفته؟!..
- دقیقن
- .. چقدر دوست داشتنی! ببین! این وحشتناک نیست که کسی بدون خاطره بمیره؟ مثل مرگ یه بچه .. به دنیای بعد از مرگ فکر کن.. اگه چنین چیزی وجود داشته باشه، ارواح باید تا ابد با خاطراتشون زندگی کنن؛ اما روح کودک که هیچی نفهمیده چی؟ اون که خاطره ای نداره چی؟..وحشتناکه... من به شدت از مرگ می ترسم.. می دونی فکر می کنم اون درلحظه ی مرگِ بچه، واسه همین خواسته دیگه هیچ خاطره ای واسه خودش نسازه، انگار که خودش هم مرده باشه..
- ولی من فکر میکنم دلیلش این نیست .. اون از مرگ نمیترسه .. اون مدتهاست که از مرگ عبور کرده ..
- من فکر میکنم پیغامتو رسوندی .. میتونی بری
- .. آخرین کلماتم برای خودم تازگی داشت ..چرا تا حالا بهش فکر نکرده بودم.. این همه وقتی که کنارش صرف کرده بودم به نظرم بیهوده و ابلهانه اومد ..آهنگسازِ من، اون روح کوچولو رو به زمین، به سرتاسر شهر دعوت می کنه تا براش خاطره بسازه ..این عمق از احساساتی بودن برای یه مجنون قاتل، شگفت انگیز بود و من به وضع احمقانه ای اونو ندیده بودم...روحِ هنرمندِآهنگساِزِ من به شکل غریبی شاعرانه بود...
- راستی، چرا اینار ومیخوری
- آره واقعن برنگ لباست میاد
- میگه برنگ لباسش میاد
- آره واقعن به رنگ لباسش میاد
- تا حالا تو این دنیا چیزی رو از دست دادی که اونقدر برات عزیز باشه که نبودنش رو هر لحظه احساس کنی؟
- از دست دادی؟..
- یه گربه
- چه جور گربه ای؟
- یه گربه ی معمولی با خطای نارنجی.. تقریبن یه هفته پیش
- الآن فصل پرسه زدن گربه هاس.. شاید برگرده
- منم همین فکرو کردم ولی حالا مطمئنم که بر نمی گرده..
- چرا؟
- آخه .. یه گربه ی نر قُلُدر بود که قلمروشو مشخص کرده بود.. امروز صب یه گربه ی مردنی رو دیدم که تو حیاط ول می چرخید و اون نبود که از قلمروش دفاع کنه.. گربه م دیگه برنمی گرده..
- پس یه گربه تو آسمونآسمونِ تو شناوره... موجودات شناور تو آسمونت خیلی زود زیاد می شن.. من بعدِ رفتنِ بچه، زندگی تو این زمانو متوقف کردم.. اینجوری می تونم جلوی گسترده شدن آسمون شناورمو بگیرم..چون چیز جدیدی کشف نمی کنم پس چیز جدیدی رم از دست نمی دم..
- آسمونم تغییر تازه ای نمی کنه و من آروم می مونم آره آرومم...
- آسمان سوگوار .. آن بالا، جایی که شاخه ها در هم می پیچند .. آبستنِ روحِ کودکانِ مرده است..
- چشمانم را گشودم و دیدم .. بر بالای دشت های دور .. پشم هایی که در رویا بافته می شود .. به شکل ماموت
- این همون دنیای کودکان مرده س که من می بینم.. می دونی شبیه چن تا از نقاشیای «بلیک2»م هست؛ مخصوصن یکیشون که اسمش « عیسی مسیح در حال رد کردن دعوت ضیافت شیطان»ه .. دیدیش؟.. یکی دیگشم «ستاره های صبحگاه با هم می خوانند»ه.. تو هر دوش پیکره هایی تو آسمون وجود دارن که به اندازه ی مردم روی زمین واقعین.. یه اثری از «دالی3» هم هست، پر از موجودات مبهمی با درخشش عاجی رنگ که تو آسمون معلقن.. این دقیقن دنیاییه که من الآن می بینم.. می دونی اون چیزای درخشانی که آسمونو پر کردن چی ان؟.. کسایی ان که ما تو زندگیامون رو زمین از دست دادیم.. تو آسمون شناورن.. گاهی میان پایین، مثه «اینگی»
- به شکل غریبی با حرفاش مخالفتی نکردم و خیلی زود مجبور شدم بفهمم چرا
- برای داشتن چشمایی که اونا رو شناور تو هوا ببینن و گوشایی که صداشونو وقتی فرود میان تشخیص بده، باید چیز ارزشمندی رو فدا کنی
- یه ساعت بعد ناهار زدیم بیرون؛ روز جشن بود
- همینطوری که سعی میکردیم قدم زنان خودمونو از شلوغی بیرون بکشیم.. سرش رو بالا برد اینگی کنارش فرود اومد .. مثل همیشه چند قدم عقب تر از اونا قرار گرفتم .. دسته ی بزرگ موتور سوارانی که با هیجان رو به سمت میدان اصلی می رفتند مثل یه گل گاو وحشی ب هحرکت در اومدند.. یهو آهنگساز به گریه افتاد .. دستاشو جلو برد .. انگار می خواست کسی رو نجات بده
- اینگی .. نه .. اینگی
- دوید وسط موتور سوارا
- ساعت ها گذشت و من با عذاب تردید اونجا منتظر بودم؛ یعنی از قبل قصد خودکشی داشت؟.. به همه چیز بین خودش و همسر سابق و معشوقه اش پایان داده بود، آثار دست نویسش رو سوزونده بود، تو تمام شهر گشته بود.. اصلن شاید داستان اون بچه هیولارم سر هم کرده بود تا نقشه شو از من مخفی کنه؟!.. یعنی تنها کارکرد من تو این ماجرا کمک به خودکشیش بود؟...!
- آخرین چیزی که تو دنیا ممکنه بهش فکر کنم اینه که مدم از این هیولا چیزی بدونن
- همه ی اینا رو ولش کن
- وظیفه شما اینه که نزاری این اتفاق بیفته
- کرگدن تنهاست
- یه پسر چاقه با لباس یسره سفید
- اینگی
- میگه هم قد خودشه از سگا و پلیسا هم میترسه
- پیکره هایی تو آسمون قرار دارن که به اندازه موجودات رو زمین واقعین
- الان مردن فقط سقت شدنه
- کسایین که ما تو زندگیمون رو زمین اونا رو از دست دادیم
- اینگی
- این وحشتناک نیست که آدم بدون هیچ خاطره ای بمیره مثل مرگ یه بچه
- بعد از رفتن بچه زندگی تو این زمان را متوقف کردم
- پاشو بگو منو استخدام کردی که خودتو بکشی
- پاشو پاشو تو رو خدا پاشو
- ببین سازتم برات آوردم
- شما مادرشی تو رو خدا بگید پاشه
- پاشو بگو اینا همه نقشه بود
- روز بعد خبر مرگش رو تو روزنامه عصر خوندم
- درست یک سال پیش بود، بهار؛ .. خیلی ناگهانی و غافلگیرانه؛ ... توده ی گوشت پاره شده رو کف دستم حس می کردم؛ با چشم چپم شُرُه ی خونو که کف خیابون می ریخت می دیدم.. همون لحظه پشت سرم درست بالای شونه ی راستم احساسش کردم.. مثه دست لطیفی که به شونه م خورد و پرید تو آسمون.. ناخودآگاه تو قلبم زمزمه کردم: خداحافظ «اینگی»...
- زمان، در طول اون ده سال آسمونمو پر از اشباح شناور عاجی کرده بود و من بهای دیدنشونو پرداخته بودم
- وقتی با هر دو چشم به دنیا نگاه می کنم، دو دنیا رو می بینم
پایان
Translation - English - One of my eyes is not blind… its dim-sighted
- When I’m looking at world with my both eyes, I see two worlds….
- A dark and blurred world, which is exactly overlapping a bright and apparent one
- For example on the cheerful face of one friend I see a dim veil of disturbance, this make me confused…
- I’m going to put my blindfold on the street and everywhere
- Ten years ago, ten years ago I was 20
- I loved a two volumes of (L'Ame enchantée) book, hand print with textile cover… I really wanted that book… so I tried to find a job
- My son has a same hallucination of living with a Monster… he always stays at his room.. I want him get out of that room sometimes… he needs a companion… are you interested in about this?
- My son is a famous and successful artist… you know him
- Yes
- I want you to be with him everywhere… there’s a nurse who take cares of him... Don’t worry about his rudeness … I want you to take care of him.. do you really like to do this?
- Yes indeed… I love music so much… I do respect musicians… can’t wait to meet your son.
- He will not find out…. That…
- How should I say… aha
- What was that…
- I was hired by madam
- I go to upper room
- Rhino.. it sounded like this because I had increased the speed of machine.. My mom told me about you… please be seated wherever you want…
- Thank you.. I’m OK.
- Am I hired?
- Indeed… I do not test you… how could a lunatic test an ordinary person…!
- ..You’d better not to mention yourself as a “lunatic”..
- Rhino.. with its thick skin, half-blind eyes, walking fearfully, crushing everything when walking, it’s horn is over the nose and never ever needs that ,it is different from others, a bunch of thick and twisted hair, have you heard anything about it?
- Telling the truth, I know it. I think I’ve read that they are humbled, rough, opportunist and coldhearted creatures..
- Sadistic… masochistic… selfish… stony
- Let alone all this,Rhino is “lonely”… too lonely… he passes through jungles and plains with complete loneliness, he’s always travelling… voiceless and calm… there’s no end for his loneliness- except natural death… he goes on and on and on…. Wait outside please… I will join you.
- OK, I will.
- I was supposed to protect the landlord’s family against endless rumors about another scandal… a very foolish and fanfare job…
- Composer’s child was dead and his wife divorced… he had affair with another woman and now… this Monster.. how it looked like? a 2 meters rabbit or a giant wooly creature?...
- When the sky is clear you can see something over there… they are floating…
- I know you can’t see floating creatures at the sky… just don’t panic when it comes down to the earth, if you laugh or try to help me, it will be embarrassed… I’m trying to describe the city just like the heaven for it… just like heaven… I will be thankful if you do indorse me in front of it.
- That was it… it began… what should I do? Pretending his Monster is real?
- Seems that accepted you?
- Yes.
- Well.
- Today we went out together and nothing special happened.
- Look boy… i don’t want you to report me.. I want to be sure you have a good understanding about your responsibilities and your situation… my wife knew your uncle very well… I’m counting on your confidentiality… are you aware?
- Yes you can be sure
- I let him go wherever he wanted to go.i had prevented him to go out before… He became too nervous and confused… he had experiencing very serious nervous breakdowns and respiratory attacks… his doctor said we should have freed him… anyway I’m not agree but it seems I have no other choice.
- Would you please tell me about his Monster?
- I must know..
- A fat boy in complete white cloth!... he says its at his height, it fears dogs and police.. its name is Ingie
- Do your job well.. never ever try to hinder him, just be his companion and protect him from other people to look at him.. got it?
- Delete it
- Delete it
- Let me say it
- Are you revealed if I delete it?
- Yes, yes delete it.
- Check it
- Well, come and get it, get it now
- Get it.. come and get it.. it’s ok now I didn’t want it
- I’m not living in current time anymore.. Do you know the rule about travelling to the past with time machine? For example When a man travels to 10000 years ago he doesn’t dear to do something at that world which has an effect; because he didn’t exist 10000 years ago so if he leaves anything behind, that would affect everything from 10000 years ago to this date… I’m not living at current time and date… I must be vanished
- Why you are not living in current time?
- Is he still seeing that phantom?
- He is living in the sky… sometimes he comes to see him… ingie
- Ingie! Ingie… so that would be our dead child phantom… he said when he was alive he just made a sound once and it seemed as if he said… ingie.
- Look … when that phantom comes to him, dumb yourself…. Don’t forget… you are dealing with a lunatic… never ever forget this.
- For me, Sky means existence … all the essence of life is in the sky… endless, deep, outspread… when you stare at the sky, it invites you to it’s divine depth…
- What about earth?
- Earth?!... nothing… an inverted image of reality.. an stupid lie… stupid… but beautiful… yes it’s beautiful… so much… but sky is the truth… a pure truth
- The stream of river has two layer… like annete’s life that has two parallel layers… one surface layer which everyone can see… and an underlying layer with different twist and stream from surface layer… no one knows annete’s life underlying layer … on that clandestine layer, she’s always alone… like a “Rhino”… “lonely”… but she goes toward the horizon with confident footsteps… annet’s L'Ame enchantée was that underlying stream of river and I have been crushed about this two volumes hand printed book with textile cover even know why… chain of rings had been woven together from the beginning and drawn me toward my own horizon.
- That’s incredible… it is hand printed… very old and rare…
- Have you ever thought about death?
- Death?
- Yes, death
- Well, everyone think about that.
- No, they don’t… they recall it once in a while and not for themselves, thinking about death is a virtue…
- “Socrates” … his philosophy was how we must live,
- “Camus” … his philosophical question was “why we should not commit suicide”… you know… the real problem for mankind began when that apple fall from the tree…
- I think the most important crisis in modern life is that life is being meaningless
- No death is being meaningless … in pre-modern world death was an internal part of natural life process, travelling from one dimension to another… now death just means “wasting” your life…
- Camus believed “being” is an unbearable and senseless matter
- Abu Hamid al-Ghazali saw his life so rich that when he was going to die, turned to his Qibla and died calmly… we have that same enthusiasm about death but, Montparnasse, second floor… as if dying like Hedayat waiting for me… I don’t want this… don’t want
- Our child was born with a tumor in the back of his head… big tumor… seemed that he has two heads.. The Doctor diagnosed his disease as inflammation of the brain and said he would be living as a vegetable… my husband collaborated with doctor and killed the child, they fed him by hot water with sugar instead of milk and they didn’t care when he was screaming… but later at autopsy they found out it was just a benign tumor and it would be removed without any further consequences… my husband had no enough courage to maintain his glorious selfishness so took his life and seek asylum from real life to the world of phantoms…
- Excuse me for interrupting… where were you all that time?! anyway, weren’t you the mother of baby?!
- I was caesareaned and due to child’s critical condition I was in danger to… I was unconscious all week with high fever… everything had finished when I came back to consciousness… everything… everything
- I saw him and we talked but he gave me nothing…
- Thank you
- I held the key for one week, I was afraid that it would be the key of the box, who “Composer” is going to kill himself with its contents!
- As I was afraid if his wife saying something to him, i put the key in an envelope again and sent to him by certified mail… the next day I went to his house fearfully.
- Since that day, when Ingie appeared, I went to the other side or backed off… his mother’s warning and showing the nurse as a psychopath gradually seemed ridiculous to me… I had no trouble with it… I had already bought that “Essence of Metromania” ,two volumes L'Ame enchantée but I was still working for landlord’s wife and it has no other meaning except: I liked that lunatic composer… or “ingie” or my job…
- Nothing special happened after a long period of time but COMPOSER sent me to a trip to visit his super model mistress and deliver a message.
- Hi.
- Did you want to see me?
- Yes… hi.
- Don’t you want order something?
- No thanks.
- Are you college student?
- Yes.
- How old are you?
- 20.
- Then?
- Oh sorry.. he asked me to deliver this to you.
- I’m not living at current time anymore, like a passenger which came here after 10000 years, our separation is understandable.
- Did you read it?
- No, not at all.. he, himself told me.
- You are so close to him, aren’t you? How he came close to you this much?! It’s unlikely
- In fact, I’m his only friend, we have been together everywhere a little while… I know everything about him.
- Teel me about that ghost he sees… what was its name?
- “Ingie”…
- Ingie..?
- Yes… it was the only noise his child gave off when was born
- And he thinks the baby said his own name ?
- Exactly
- … How lovely! Isn’t it horrible someone dies without any memoires? Just like a child dying… think about life after death… if this will be true, all ghosts must live with their memoires forever and ever, but what about a child’s soul who did understand nothing? What about someone who has no memoires? It’s horrible… I’m afraid of death so much… you know what? I think he wanted to have no memories at the moment the child was dying, just like he was dying too…
- But I think this is not the real reason… he’s not afraid of death… he has already passed through death…
- I think you have delivered your message… now you can go
- My last words seemed new to me… why I haven’t thought about it before… all these times I have spent with him seemed foolish… “MY” COMPOSER, invites that little soul to the earth and all around the city to make him some memories. This kind of deep sensibility for a lunatic killer was weirdly astonishing and I did not understand that… “MY” COMPOSER’s artistic soul was strangely poetic …
- Why are you eating this?
- Yes it’s in accordance with the color of your cloth
- He says it’s becoming with the color of her cloth
- Yes it is.
- Have you ever lost something in this world which was so precious that you can’t live without it and feel its absence in every minute of your life?
- Have you?
- A cat
- What kind of cat?
- An ordinary cat with tangerine patterns on the body… nearly one week ago
- Now it’s loitering season for cats… maybe it would be come back again
- I thought so but I’m sure it never come back again
- Why?
- It was a bully cat which had built its own domain… this morning I saw a weak cat playing around the yard and my cat was not there to protect its domain… my cat will never come back again.
- So a cat is floating in your own sky… floating creatures in your sky will be expanded too soon… I have stopped living in the current time after my child left… this way I can stop widening my floating sky… because I’m not going to explore something new then I will not lose new things either.
- My sky won’t change and I will stay calm, yes I’m calm
- Above… , where branches twist together, mourning sky is pregnant with dead children’s soul…
- I opened my eyes and saw… over the top of remote plains… wools that are weaving in dreams… like a mammoth.
- This is the world of dead children I see, it’s just like a couple of paintings from Blake, specially one of them: “Jesus refusing Satan’s invitation ”… did you see that?. Another one is: “morning stars singing together”… at both, there are some creatures in the sky that are as real as people living on earth… there is something else from Dali, full of unknown and strange creatures which are shining with ivory-like color and are suspending in the sky… this is exactly the same world I see now … do you know what are those shining things? There are people who we lost on earth… they are floating in the sky and sometimes come down to earth. Just like Ingie.
- Strangely I did not disapproved him and soon I had to know why
- Having such eyes to see them floating in the sky and ears to hear their voices when landing you have to sacrifice some precious thing.
- We went out one hour after lunch, it was celebration day
- As we tried to get out of the crowd, Ingie landed beside him… as always I was walking a little bit behind them… a big group of bikers which riding toward the main square was excited like a raging bull… suddenly the composer started to cry… he raised his hands as if he wanted to save somebody.
- Ingie… no… ingie
- He ran in to the middle of bikers
- Too much hours past and I was waiting there with the distress of uncertainty, has he decided to commit suicide already? He has ended everything between himself, his ex-wife and his mistress, he has burned all his manuscripts, he has walked around the city… or maybe he has setup that “Monster” story to hide his plan from me… helping him to commit suicide was my only role on this…!
- The last thing I will be thinking of in this world, would be letting others know about this monster.
- Forget about them
- This is your responsibility not to let this happen
- Rhino is lonely
- A fat boy with complete white cloth
- Ingie
- He says he has the same height as him and is afraid of dogs and police
- There are sculptures in the sky that are as real as creatures on earth
- Dying means “wasting” now
- They are people who we lost them in our earthly life
- Ingie
- Isn’t it horrible dying without any memoire, just like a baby is dying
- I stopped living in current time after the baby gone
- Say it, you hired me to kill yourself
- Getup, getup, for god’s sake getup
- I brought your music instrument
- You are his mother, tell him get up for god’s sake
- Get up and say it was a setup
- The next day I read his obituary on the evening newspaper.
- It was exactly one year ago, on spring,… unexpected and sudden, I felt a pile of ripped flesh on my hand, I saw the flow of blood which was streaming toward the surface of the street with my left eye… at that moment I felt it above my head and exactly over my right shoulder… like a soft hand touched my shoulder and jumped in the sky… I whispered unselfconsciously at my heart Goodbye “Ingie”.
- Time, during that ten years, has filled the sky with floating ghosts and I had paid the price of watching them.
- When I’m looking at world with my both eyes, I see two worlds….
English to Persian (Farsi): Computer News General field: Tech/Engineering Detailed field: Computers (general)
Source text - English These electronics can monitor the brain, then dissolve and vanish
From pacemakers to insulin pumps, electronic implants are a powerful medical tool, but they present their own suite of risks — scarring, rejection and sepsis among them. Now a team of researchers has created a dissolving electronic implant, sort of like a much more sophisticated version of dissolving sutures. Sutures, however, can’t be injected into a rat’s brain, and don’t come equipped with temporary Wi-Fi.
The research team is calling the implantable chips “bioresorbable.” These tiny chips are biodegradable in the fluid environment of a living creature: They dissolve after a few days. The chips are made of biologically inert materials like silicon, or similar materials that won’t cause an immune response or an overdose. In rats, the researchers successfully implanted microchips that measured temperature and pressure from inside the brain. That kind of information is critical for monitoring swelling and inflammation as patients recover from a brain injury or surgery.
These dissolving implantable microchips are made out of tiny, flexible piezoresistive sensors. Under mechanical forces, the electrical resistance of the sensor body changes, which allows them to function as reliable pressure sensors. Piezoresistive sensors are also exquisitely dependent on temperature, so they make sensitive implantable thermometers. The sensor is connected to a flake of silicon sufficient to parse and transmit the information through molybdenum wires that run to a little wireless transmitter module implanted below the skin. The whole sensor chip is coated with silicon, magnesium (of which we have an RDA, or Recommended Daily Allowance of about eight of these chips per day) and a dissolvable copolymer called PLGA that we’re already using in other medical devices.
As a proof of concept, the chips stayed viable in various rat body cavities and fluids including cerebrospinal fluid for several days, while the rats ambled freely around their habitats. Longevity of the implant is, in part, a function of the thickness of the coating: the thicker the coating, the longer the chip takes to dissolve. Researchers are hoping to make versions of these bioresorbable implants that can last for much longer — perhaps the whole duration of a patient’s treatment.
Sensors of this sort have the potential to revolutionize patient treatment. While we have medical technologies that allow us to image what’s going on inside a body, our ability to directly observe the internal organs is limited by many factors. Microscopic sensors that can report shifts in temperature and pressure could map the damaged areas of a stroke victim’s brain far more accurately than any technology we have today.
Sony reorganizes PlayStation business, establishes division as new company
File this one under “Didn’t see this coming.” Today, Sony announced that its transforming its PlayStation business and creating a new LLC (Limited Liability Corporation). The new company is comprised of Sony Computer Entertainment and Sony Network Entertainment International. These two divisions cover Sony’s entire PlayStation business, including R&D, game development and publishing, and the PlayStation Network.
The new company will be known as Sony Interactive Entertainment, and will begin operation on April 1, 2016 (and no, it’s not an April Fools’ joke).
“By integrating the strengths of PlayStation’s hardware, software, content and network operations, SIE will become an even stronger entity, with a clear objective to further accelerate the growth of the PlayStation® business,” said Andrew House, President and Global CEO of Sony Computer Entertainment Inc. and Group Executive in charge of Network Entertainment of Sony Corporation.
The new company’s structure is shown above. The news blast Sony sent out over the wire includes an entire section entitled “Background and Purpose behind Establishment of SIE LLC.” Amusingly, it contains absolutely no explanation whatsoever of why Sony is making this move now, or what the company hopes to accomplish by combining these two divisions into a subsidiary organization.
SIE is not an independent company
Some sites are reporting that Sony has spun off the PlayStation business with this move. While that phrasing will certainly grab attention, it doesn’t appear to be accurate. The new Sony Interactive Entertainment company is identified as an LLC, not an independent organization. That means SIE will still contribute to Sony’s revenue and bottom line.
These results are from Sony’s Q2 2015 results, reported in October. Sony’s fiscal year Q3 2015 results will be released in a few days, but for now, these figures will have to do. They collectively show a company that’s still struggling to maintain its revenue — and the PS4’s performance is a critical component of that process.
It makes no sense for Sony to spin off the PS4 business when that segment delivered 27% of its operating income for the previous quarter. With that said, we’re scratching our heads trying to come up with a reason for why Sony would move to combine these divisions. Companies sometimes reorganize and cut jobs simultaneously, as a way of reducing overhead and headcount, but nothing in Sony’s initial PR hinted at a motivation for this move. The statement of intent for the new company boils down to “We want lots of people to buy a PS4 and have a lot of fun with it.” As mission statements go, that’s a pretty good one — but isn’t that precisely what Sony does already?
Machine learning offers hope in fight against antibiotic resistance
A team from the University of Pennsylvania’s Perelman School of Medicine has discovered a way to develop antibiotic chemicals by making use of powerful new techniques in machine learning. Turning to one of the most exciting branches of computing science let the team show big data really could be the medical savior many have been predicting, and that it could help even the odds in man’s ongoing fight against the evolution of killer microbes.
At any given time in a cell, which genes are being expressed? For a long time, researchers thought answering this question would solve an enormous array of problems in science and medicine. Why wouldn’t it? After all, just sequencing the genome didn’t turn out to be the medical super-cure we were all hoping for — but if we understand when those sequences are actually being used to control the cell, surely then we’ll realize at least a portion of the promise of genomic analysis. Right?
To an extent, yes. Next-generation genome analysis, which includes the ability to see which genes are being put to use at which times, has allowed a battery of new therapies to be created. But these therapies generally derive from time consuming, old-style medical experiments and, more importantly, they usually involve relatively few individual genes. Big data can currently bring genes to scientists’ attention, show that it is implicated in some process very generally, but its ability to show exactly how that gene is leading to its effect is still fairly low.
Graphene ‘optical capacitors’ can make chips that mesh biophysics and semiconductors
Neuromorphic chips are the new hotness in semiconductor research. These chips consist of networks of transistors that interact the way neurons do, allowing them to process analog input, like visual information, faster and more accurately than silicon chips can.
We’ve been inching our way closer to neuromorphic circuit architecture for years, precisely because it’s so much faster than current von-Neumann-architecture silicon at critical stuff like image processing. The overlap between neuronal and silicon processing is significant — it’s easy to sketch out a metaphor between nerve fibers and bundled wires, myelin and insulation, synapses and logic gates.
Optoelectronics extends the metaphor even further, comparing photons moving through a laser transistor with neurotransmitters crossing the synaptic gap. Now researchers from Princeton have demonstrated a way of using graphene as an optical capacitor, to stabilize the function of laser transistors in optical neuromorphic circuits.
There are certain key differences that we’ll have to solve before we can make a processor that works enough like a brain to get the advantages. For example, neurons transmit information electrically through action potentials, or “spikes.” Spikes are all-or-nothing, very binary, so they have to encode information in the time domain. But the firing rate of a neuron isn’t limited by a central clock cycle: Instead, the firing frequency of a neuron encodes the intensity of the signal it’s sending. And neurons are an analog system, so they’re fast. But von Neumann chips are clock-limited, and we can’t go on cramming in transistors forever. We have to find other ways to make computing faster.
The answer, according to the authors of this recent study, is to stuff graphene into a laser. This allows the graphene to trap photons, turning it into an optical capacitor. When boosted in this fashion, the laser can “spike” at picosecond timescales. The IEEE notes that “Graphene, it turns out, makes a good saturable absorber because it can take up and release a lot of photons extremely fast, and it works at any wavelength; so lasers emitting different colors could be used simultaneously, without interfering with each other—speeding processing.”
Using graphene “sponges” in this fashion makes the lasers more optoelectronically accurate, and could be used to output multiple photons of different wavelength at the same time, without any interference.
At the end of Moore’s law, processors designed to mimic neurons and neural circuits could offer huge benefits in terms of power consumption and scalability. Optoelectronics — think fiber-optics and laser transistors — are a promising way of going about this, because photons are faster than electricity moving along a trace. Combine optoelectronics with a neuromorphic chip architecture, as these graphene capacitors demonstrated in the latest Nature Scientific Reports, and we may have a triple threat: a laser transistor that’s fast enough to handle input from analog sensory arrays in a neuromorphic circuit.
TSMC will begin 10nm production this year, claims 5nm by 2020
For more than a decade, if you wanted cutting-edge foundry technology, TSMC was the only game in town. Over the past 12 months, the foundry’s position has been weakened, thanks to Samsung’s strong showing at 14nm. The Taiwanese foundry is committed to regaining its old crown, and it claims it has a roadmap to get there.
According to TSMC’s recent conference call, it expects demand for 20nm to drop sharply as companies transition to 16nm and FinFETs. The foundry believes its total market share of the 16nm node will rise from roughly 40% in 2015 (much of this is likely Apple), to above 70% in 2016. Since we know Samsung and GlobalFoundries will be fabbing chips for AMD, Apple, and Qualcomm, TSMC’s prediction implies its customers have grabbed the design wins they’re going to win.
TSMC is still predicting it will ramp its 10nm production in 2017 — TechEye is reporting that the company has already taped out hardware on 10nm — with every intent of deploying at a high market share and holding that share throughout the period. The foundry’s goal is to begin 7nm volume production by 2018, with 5nm in production by 2020.
As for EUV, CEO Morris Chang revealed that the company has successfully produced 500 wafers per day for over four months now. That’s far higher than previous estimations, though Chang offered no details on what the company is building. There’s no sign that the EUV timetable has actually shifted forward — TSMC reiterated that it plans to introduce the technology at 5nm, possibly with some early bring-up and testing at the 7nm node.
TSMC has set its sights extremely high, but there’s a caveat to all of this. Because Samsung, TSMC, and Intel all define their process nodes differently, there’s no objective definition of what a new node is.
This wasn’t always the case. Decades ago, the process node (say, 500nm, or 0.5 micron) referred to the half-pitch and the printed gate length, as shown in the chart above. That began to change in the late 1990s — today, there is no single metric that defines a “node.” Instead, both the pure-play foundries and Intel use the term to mean “the next collection of technologies that collectively deliver a significant improvement in power consumption, die size, and frequency scaling.” The chart below shows the difference between 14/16nm between Intel, Samsung, and TSMC:
TSMC and Samsung both use hybrid 20/16nm processes that combine 14nm front-end-of-line processing with 20nm back-end-of-line (BEOL) technology. This hybridization simplifies bring-up, since it relies on already-established technology, but it means chip density will increase more slowly. During the conference call, TSMC’s Mark Liu stated, “Our 7-nanometer technology development progress is on schedule as well. TSMC’s 7-nanometer technology development leverage our 10-nanometer development very effectively.”
The implications of this are that TSMC will continue stair-stepping in this fashion. The 10nm process node may well rely on a 14nm BEOL, while the 7nm node could lean on 10nm (as per Liu’s comments). Of course, simply delivering a process with smaller feature sizes doesn’t mean that the process is intrinsically better — Samsung’s Apple A9 processors are smaller than TSMC’s but consume more power.
So what does this kind of advancement mean for Intel? It’s not clear. Several years ago, Santa Clara declared that it wanted to push into the mobile and tablet markets. It shipped products contra-revenue, created a new, low-power 14nm process (and used that process for Core M), and declared that it would pursue new strategies that put Atom and other mobile products first and foremost.
For years, CPU enthusiasts (including myself) have greeted new SoCs from both the pure-play foundries and Intel itself as a chance to evaluate whether one side or the other had finally won a decisive advantage. After several years (and rather limited competitive interaction), it looks like the major battle in the foundry space may be between Samsung / GF and TSMC. Intel doesn’t seem as though it wants to play here anymore.
Amazon reveals how Prime Air drone delivery will work, still doesn’t know how much it will cost
Amazon already offers delivery in some markets in as little as one hour with Amazon Prime Now, but that still relies upon humans driving cars. How quaint. Amazon’s next big idea is the deploy an army of drones to deliver packages over a wide area in as little as 30 minutes. Prime Air was unveiled as a concept several years ago, but Amazon is still developing it. Amazon exec Paul Misener has revealed more details about how Prime Air will work in an interview with Yahoo Tech.
Amazon thinks that in order to get delivery times to half an hour, the drones will need to have a range of about 10 miles. That probably means areas with Prime Now warehouses will serve as hubs for the drones. The drones themselves will weight about 55 pounds and have a maximum payload of five pounds. So, that giant TV you ordered will probably still make its way to you on a truck. Still, most things Amazon sells weight less than five pounds. Misener doesn’t know if it’s going to cost anything extra, though.
Amazon has yet to come up with a good way to deliver to those in apartments, but if you live in a house, the drone will just drop the package on your doorstep. If your yard has lots of obstacles, that’s no problem, according to Misener. He compares Amazon’s drones to horses as opposed to cars, which makes more sense than you’d expect. A car will go wherever you steer it, even if you steer it into the tree in your front yard. A horse, on the other hand, will go around the tree because it prefers not to run into things. The drones will be the same — they can avoid obstacles even if an operator steers it into one.
There will be some variation among the drones, though. According to Misener, Amazon is testing different designs for drones to operate in different regions. For example, the drones that fly in arid regions in the southwest will probably be different than the ones that fly in the rainy pacific northwest. A lot of care is being put into making the drones quiet. Amazon knows people aren’t going to respond favorably to having drones buzzing all over if they make a racket. Amazon really thinks drones are going to become the preferred delivery method in the future (and people will stop shooting at them).
There are still legal hurdles to clear, though. The drone regulations introduced by the FAA include the requirement that the operator maintains line-of-sight on the drone at all times. This makes Prime Air unfeasible, but Amazon is in talks with the FAA to work something out. The company might have to launch Prime Air outside the US in the meantime. That said, Misener hopes it will come to the US as soon as the drones are ready.
JEDEC certifies GDDR5X — will AMD, Nvidia tap it for next-gen graphics after all?
Last fall, Micron announced that it would bring a new type of GDDR5 to market, GDDR5X. At the time, it wasn’t clear if the announcement would amount to much, since Micron didn’t expect availability until the end of 2016, and both AMD and Nvidia will have likely refreshed their desktop and mobile products by then. Now, the memory standard consortium JEDEC has officially recognized and published GDDR5X as a new memory standard, which could make it much more attractive to both AMD and Nvidia.
Unlike high bandwidth memory (HBM, HBM2), GDDR5X is an extension of the GDDR5 standard that video cards have used for nearly seven years. Like HBM, it should dramatically improve memory bandwidth.
GDDR5X accomplishes this in two separate ways. First, it moves from a DDR bus to a QDR bus. The diagram below shows the differences between an SDR (single data rate), DDR (double data rate) and QDR (quad data rate) bus.
An SDR bus transfers data only on the rising edge of the clock signal, as it transitioned from a 0 to a 1. A DDR bus transfers data both when the clock is rising and when it falls again, meaning the system can effectively transmit data twice as quickly at the same clock rate. A QDR bus transfers up to four data words per clock cycle — again, effectively doubling bandwidth (compared to DDR) without raising clock speeds.
The other change to GDDR5X is that the system now prefetches twice as much data (16n, up from 8n). This change is tied to the QDR signaling — with the higher signaling rate, it makes sense to prefetch more information at a time.
MonitorInsider has an excellent discussion of GDDR5X, where they step through the new standard and how it differs from GDDR5. One point they make is that using GDDR5X may not map well to the characteristics of Nvidia GPUs. A 16n prefetch means that each prefetch contains 64 bytes of data. Nvidia GPUs use 32-byte transactions when accessing the L2 cache, which means the DRAM is fetching twice as much information as the L2 cache line size. GDDR5X introduces a feature, Pseudo-independent Memory Accesses, which should help address this inefficiency.
Now that JEDEC has officially ratified the GDDR5X standard, I think it’s much more likely that AMD and Nvidia will adopt it. Given the additional complexity of HBM/HBM2, and the intrinsic difficulty of building stacks of chips connected by tiny wires as opposed to well-understood planar technology, some have argued that GDDR5X actually be the better long-term option.
To be fair, we’ve seen exactly this argument play out multiple times before. RDRAM, Larrabee, and Intel’s Itanium 64-bit architecture were all radical departures from the status quo that were billed as the inevitable, expensive technology of the future. In every case, these cutting-edge new technologies were toppled by the continuous evolution of DDR memory, rasterization, and AMD’s x86-64 standard. Why should HBM be any different?
The answer is this: HBM and HBM2 don’t just improve memory bandwidth. Both standards cut absolute VRAM power consumption and dramatically improve performance per watt. In addition, HBM2 offers VRAM densities that GDDR5X can’t match. Samsung has 4Gb chips in production right now (16GB per GPU), and expects to be producing 8Gb cards that would allow for 32GB of RAM per GPU in just four stacks of memory. Micron’s current GDDR5 tops out at 1GB per chip. Even if we double this to 2GB for future designs, it would still take 16 chips, each with its own trace routing and surface area requirement. GDDR5X does set a lower signaling voltage of 1.35v, but it’s not a large enough improvement to offset the increased chip counts and overall power consumption.
The board complexity, increased heat, and additional power requirements compared to HBM2 eventually outweigh any increased costs associated with developing the new technology. The slide above is from an AMD presentation, but it applies to Nvidia as well.
Now, with that said, I think we will see GDDR5X cards from one or both vendors, at least in the short-term. It will allow AMD and Nvidia to offer substantial bandwidth improvements alongside GPUs that don’t have huge VRAM buffers in the first place. Exactly where the HBM2 / GDDR5X / GDDR5 split will be is still unclear, but neither company is going to cede the other the potent advantage GDDR5X could provide. Adopting it in midrange cards at 14/16nm will let Teams Red and Green advertise huge bandwidth improvements across the board, even on cards that don’t command stratospheric pricing.
Samsung announces mass production of next-generation HBM2 memory
Samsung announced today that it is now mass producing second-generation High Bandwidth Memory (HBM2). It’s been roughly six months since AMD launched the first GPUs equipped with HBM, and HBM2 is expected to deliver a significant improvement over and above what we saw with the Fury, Fury X, and Fury Nano.
Like HBM, HBM 2 uses an interposer — an electrical interface that routes
the connections from the GPU to the memory. The advantage of HBM2 is that it offers more DRAM per stack and higher throughput. Where AMD’s first-gen HBM hit 1GB per DRAM stack and 512GB/s of memory bandwidth, total, Samsung is already mass producing 8Gb chips. Each stack consists of four 8Gb chips, or 4GB per stack.
Samsung is claiming that it has doubled bandwidth-per-watt efficiency compared with GDDR5, and that claim lines up well with what we’ve observed from comparing the power consumption of HBM with non-HBM graphics cards. This new memory standard brings some significant improvements to power consumption and efficiency, and it saves a great deal of die space on high-end cards.
4GB is the beginning for HBM2, not the end. Samsung notes that it intends to introduce 8GB chips later this year, likely by stacking memory chips 8-Hi, as opposed to current 4-Hi configurations. Both AMD’s Polaris and Nvidia’s Pascal GPUs are expected to use HBM2 for high-end cards, and at least some GDDR5 configurations for lower-end / lower-power hardware.
HBM2 doesn’t just offer more bandwidth — it significantly reduces the power consumption of the memory subsystem itself. Obviously this is a balancing act, since adding more RAM will still increase total power consumption, but when AMD launched the Fury X, it told the press that moving to HBM reduced power consumption by 40-50W. That’s power that can be redirected to the GPU and spent on increasing fill rate and texturing (to take advantage of the increased RAM bandwidth).
The impact on APUs and SoCs, however, could be even larger. AMD and Intel both offer vastly improved integrated graphics compared with what was on the market five years ago. But main memory remains a critical bottleneck, particularly for AMD, which doesn’t have Intel’s high-end EDRAM caches. Integrate HBM or HBM2 on an APU, and you rewrite the rules.
Microsoft: Skylake owners must upgrade to Windows 10 within 18 months, future CPUs will require it
Microsoft has announced some significant changes to its long-term support model, and recent Intel Skylake buyers will need to pay particular attention. Up until now, customers have had considerable freedom to combine an old operating system with much newer hardware. Windows XP was sold as a preinstalled option until October 22, 2010, for example — nine years after it was first introduced.
Going forward, Microsoft will no longer offer this kind of long-term support for previous operating systems, and Intel Skylake customers will be the first to be impacted by the change. According to Microsoft’s Terry Myerson, Windows 7 and 8.1 were designed long before modern x86 SoCs were built. It’s more difficult to create Windows 7 and 8.1 drivers for modern x86 SoCs as a result, and attempting to integrate support for specific capabilities into these operating systems “would introduce churn into the Windows 7 code base, and would break this commitment [to support the older operating systems].”
Microsoft has promised to release a list of exactly which Intel Skylake products from specific OEMs will be supported on Windows 7 and 8.1 at some point this week.
Myerson continues:
Through July 17, 2017, Skylake devices on the supported list will also be supported with Windows 7 and 8.1. During the 18-month support period, these systems should be upgraded to Windows 10 to continue receiving support after the period ends. After July 2017, the most critical Windows 7 and Windows 8.1 security updates will be addressed for these configurations, and will be released if the update does not risk the reliability or compatibility of the Windows 7/8.1 platform on other devices.
The entire point of this extended 18 month stay of execution is to give enterprise business customers time to get ready to deploy Windows 10.
If you have older, pre-Skylake hardware, you’re free to continue using Windows 7 or 8.1 for as long as you like — but don’t count on ever upgrading your hardware if you want to keep your operating system. Again, here’s Myerson:
Going forward, as new silicon generations are introduced, they will require the latest Windows platform at that time for support. This enables us to focus on deep integration between Windows and the silicon, while maintaining maximum reliability and compatibility with previous generations of platform and silicon. For example, Windows 10 will be the only supported Windows platform on Intel’s upcoming “Kaby Lake” silicon, Qualcomm’s upcoming “8996” silicon, and AMD’s upcoming “Bristol Ridge” silicon.
Microsoft, in other words, has no plans to support newer SoCs on older versions of Windows. Broadwell and Carrizo users won’t face the short 18-month support window that Skylake users are stuck with, but it looks like enterprise customers will no longer have the option (via Software Assurance) to downgrade to previous versions of Windows when purchasing new equipment.
The big question here is how much “official support” actually means to the end-user. There’s no way to answer this until people start trying to use unsupported hardware on older operating systems, but my gut feeling is that it’s going to matter quite a bit.
If, for example, Intel and AMD don’t release Windows 7 / 8.1-compatible video drivers for their next-generation SoCs, users who buy those parts wouldn’t be able to use them with older operating systems. Now, extend that idea to USB 3.1 support, advanced power management, or any multi-threading changes that either company might introduce that required support from Microsoft. Users have found ways to install Microsoft operating systems on supposedly unsupported hardware for years, and I have no doubt that this will continue to occur, but actually leveraging the capabilities of that hardware could become quite difficult.
Furthermore, it’s unlikely that many companies will bother to continue to offer driver support, once Microsoft stops supporting older operating systems on newer hardware. Discrete video cards will probably ship with multi-OS support for the next few years, and companies like Marvell or Realtek that have onboard solutions on multiple generations of hardware will still offer some compatibility, as well. Long-term, however, the trend is clear: Microsoft intends to move the entire Windows ecosystem to Windows 10, and those who prefer older versions of the operating system will either have to make do with current hardware or switch to Apple or Linux.
Intel to focus on three areas of growth, none of which involve PCs
For decades, Intel has been known as a provider of CPUs, first and foremost. From the “Intel Inside” jingle to the company’s preferred position as an enthusiast and gaming platform, Intel built its business on selling consumer processors for both desktops and laptops. The company has no plans to stop selling CPUs, but yesterday made it clear that it’s not looking to the PC market to drive growth, either.
During the company’s Q4 2015 conference call, Intel CEO Brian Krzanich stated:
“Taken as a whole, 2015 demonstrated the benefits of our strategy, which is designed to capitalize on the growing need for the infrastructure powering the smart and connected world. That strategy is also resulting and the evolution of our business model to focus on three keys areas of growth, the Data Center, the Internet of Things and Memory. Our results reflect that evolution.”
The results Krzanich is speaking of are the relative growth and revenue of Intel’s various business segments. The Client Computing Group fell 8% year-on-year, despite sequential growth in Q3 and Q4, and all-time high volume shipments of both Core i7s and enthusiast K-class SKUs. Meanwhile, security revenue rose 6%, Internet of Things revenue was up 7%, and data center revenue rose 11%. Intel’s client PC business is still its largest segment, but company CFO Stacey Bright said, “Other businesses now make up about 40% of our total revenue, and 2015 marked the first year where these businesses made up the majority of our operating profit.”
What was (and wasn’t) talked about
The question and answer portion of the call focused almost entirely on the progress Intel has made integrating FPGA manufacturer Altera, when it expects to sample combined FPGA+Xeon on a single piece of silicon (starting this year, with production volume by 2017), and a bit about expected sales in 2016 for enterprise customers. Almost nothing was said about Intel’s mobile business and its various deals with Rockchip, TSMC, or any future smartphone wins. Its modem business got a brief mention in the Q&A, with Krzanich reiterating that the XMM 7360 4G LTE modem is in production and being validated by some interested customers.
Last year, Intel announced that it would roll its smartphone and tablet reporting into the PC group. The name of the business group changed from the PC Client Group (PCCG) to the Client Computing Group (CCG). Seeking Alpha contributor Mark Hibben has compiled data on how rolling the two group’s together has significantly impacted both revenue and operating income, as shown below:
While not all of the decline is due to combining mobile reporting into the PC client segment, the size of the drop suggests that Intel has made little progress reducing mobile costs. The fact that the company made no mention of its further plans for tablets and smartphones doesn’t mean it’s abandoning those segments, but it suggests they’re going to take a back-burner position, at best.
Intel would undoubtedly dispute this argument, and Krzanich did declare that Intel was “very confident” about the XMM 7360 and the designs that come after it, as well as claiming that Intel had hit $1 billion in mobile profitability improvements. The lack of detail on any of these claims, as well as specific figures on shipped hardware, new customer wins, or new partnerships — none of it points to positive news, particularly given that customer wins and partnerships are precisely what Intel needs to demonstrate if it wants to gain market share in tablets and smartphones without relying on contra revenue to make up the difference.
I disagree with Hibben when he writes that “[t]he death of x86 may be painful and protracted, but it looks increasingly certain,” because to date, we’ve seen precious little cross-pollination between software stacks and device compatibility that would functionally enable such migration. The consumer PC market will likely continue to contract until it reaches long-term replacement-level stability, but businesses aren’t going to shift from Windows to Android or iOS without guaranteed backwards compatibility and substantially more enterprise features than either firm has offered to-date. Windows RT was supposed to be the OS that would allow Android systems to go head-to-head against x86 devices running Windows — and Windows RT died an ignominious death.
Where I agree with Higgen, however, is that the x86 market is essentially bifurcating. On the one hand, you have power users, workstations, data centers, and gamers — all groups that need access to high-end CPU performance and the SSDs, GPUs, and other equipment that come with it. On the other hand, you have businesses and some home users who want a PC either because it’s what they’re comfortable with, for backwards compatibility, or because desktop PCs in particular tend to offer a better price/performance ratio than comparable laptops. Outside of these areas, Android and iOS continue to present a significant threat.
Given that there are no ARM SoCs even attempting to compete in the 45W+ form factors where x86 dominates both performance and sales, I don’t think x86 is in any danger of losing this market. Intel’s move to focus on IoT and its memory business, including the 3D XPoint memory it announced last fall, suggest that the company isn’t willing to sit on its x86 business and wait for the sky to fall. If Intel can’t dominate the mobile industry, it’s going to try its hand at other types of products.
Intel claims its integrated GPUs now equal discrete cards
For more than a decade, the phrase “Intel integrated GPU” was synonymous with “terrible graphics solution.” The first Intel motherboard with integrated graphics, the i810, had terrible performance, even in 2D desktop work. The 2D graphics performance improved, but Intel’s 3D capabilities were more-or-less terrible until the launch of Sandy Bridge.
Since Sandy Bridge debuted, Intel has been much more aggressive about improving its 3D capabilities, generation-on-generation. AMD stole the GPU performance lead from Intel with its Llano APU back in 2011, but Intel has steadily chipped away at this advantage. AMD still holds an overall advantage against Intel’s desktop CPUs (as a write-up at Anandtech makes clear,) but Intel’s exact words were: “For the mainstream and casual gamer, we have improved our Iris and Iris Pro graphics tremendously. We have improved our graphics performance [by 30 times] from where it was five years ago. We believe that the performance of Intel’s integrated graphics today, what we offer in the products […], is equivalent to the performance of about 80% of discrete [GPU] installed base.”
Them’s fighting words. But is it true? As far as we can tell… no. At least, not according to Steam’s hardware survey. We ran down the list of AMD and Nvidia GPUs, counting only those cards we were certain could beat the Iris / Iris Pro in a head-to-head comparison. If Steam’s figures are accurate, AMD and Nvidia combined hold roughly 31% of the GPU market in terms of GPUs that are at least midrange discrete cards.
Part of what makes Intel’s statement tricky to evaluate, however, is that the first part of its statement depends on how you evaluate the meaning of “mainstream and casual gamer.” If that means Farmville, or equivalent Facebook-style games, then Intel is correct. I doubt there’s much difference between playing low-end titles on an Intel chip versus AMD or Nvidia these days.
The other problem with trying to evaluate Intel’s claim is that its most powerful Iris and Iris Pro chips are confined to mobile processors. In many cases, chips in the 15-28W range will throttle if you try to run the GPU at full speed for very long in an intense gaming scenario. The laptops that carry discrete cards from AMD and Nvidia also tend to be thicker, bulkier systems with better overall cooling.
One thing is certain: Whether Intel is now matching 50%, 70%, or 80% of the current discrete GPU market, it’s made vast strides in recent years. This has had an impact on both of its primary competitors, but is particularly troubling for AMD. From 2011 to the present day, the strength of AMD’s APUs has largely come down to superior graphics performance. The more EDRAM-equipped chips that Intel ships, the more pressure it can bring to bear on AMD.
Once upon a time, people thought it would be Nvidia that would be forced out of the market, but so far Team Green has held its own, thanks to the highly profitable workstation and HPC compute markets. AMD’s new CPU, Zen, is expected to launch in volume by early 2017, but we don’t know when APUs using the technology will come to market. An APU with HBM support could easily leap ahead of Intel’s EDRAM-based solution — but only if AMD builds one and brings it to market in a timely manner.
The world’s biggest SSD has arrived: 13TB
Flash storage company Fixstars has decided to shatter all previous flash storage records. The company’s new pair of SSD drives clock in at 10TB and 13TB respectively — larger than the largest spinning disks (Seagate just announced 8TB and 10TB hard drives).
This is the first time, to my knowledge, that we’ve seen a flash storage manufacturer beat traditional spinning disks in terms of absolute storage capacity — but that capability comes at a premium. First, as Fixstars own benchmarks illustrate, the company’s hardware favors steady performance over maximum speed.
These drives aren’t intended for consumers. Fixstars has previously stated that it optimizes its drives for sequential read/write workloads, including object storage, streaming content distribution, CG/VFX production, and video processing. The price tag on the drive further drives (badump-ching) that point home — at $19,000 for the 13TB version, this drive isn’t coming cheap. The total cost works out to about $1.46 per GB — far higher than the current cost of a conventional drive.
On the other hand, this is a 2.5-inch SSD with 13TB of data storage. Some premium is to be expected, given that it’s no trivial task to combine, test, and validate that much NAND per drive. The Fixstars 13000M uses a specialized disk controller designed by the company and 15nm Toshiba MLC NAND memory. Sequential speed is listed as 580MB/s, sequential write is 540MB/s. Power consumption is 3W at idle and up to 6.5W under load.
Finally, while this is technically a 2.5-inch drive, it’s got a 15mm height on it. You won’t be plugging it into a laptop anytime soon. Fixstars primary focus is in software development; the company offered the first CUDA-optimized Linux OS way back in 2010. Many of its current products focus on optimizing multi-core software or development environments that simplify programming for heterogeneous architectures.
Despite the recent advent of 3D NAND flash memory, we don’t expect to see consumer drives hitting these kinds of capacities in the near future. A $19,000 price point is still an achievement in the grand scheme of things, but NAND flash prices would need to fall to between 7-8 cents per GB for this drive to cost under $1,000. 3D NAND isn’t expected to drive costs that low, at least not any time in the near future.
Translation - Persian (Farsi) تجهیزات الکترونیکی که میتوانند مغز را مانیتور کرده و سپس محو شده و ناپدید گردند
از ضربانْسازها گرفته تا پمپهای انسولین، ایمپلنتهای الکترونیکی ابزار پزشکی قدرتمندی هستند اما آنها نیز خطرات خاص خود را به دنبال دارند که بر جای گذاشتن زخم، پس زدن توسط بدن و مسمومیت عفونی از جملهی این ریسکها به شمار میرود. حالا تیمی از محققان یک ایمپلنت حلشوندهی الکترونیکی ایجاد کردهاند، چیزی که نسخهای بسیار پیشرفتهتر از بخیههای حلشونده محسوب میشود. هر چند که این بخیهها نمیتوانند در مغز یک موش آزمایشگاهی تزریق شوند و به همراه Wi-Fi موقتی ارائه نمیشوند. این تیم تحقیقاتی این چیپهای قابل کاشت را bioresorbable نامیدهاند. این چیپهای ریز در محیط سیال بدن یک موجود زنده biodegradable هستند: آنها پس از چند روز محو شده و از بین میروند. این چیپها از مواد بیولوژیکی نظیر سیلیکون یا مواد مشابهی که موجب بروز عکسالعمل بیولوژیکی یا overdose نمیشوند ساخته شدهاند. در موشهای آزمایشگاهی محققان با موفقیت میکروچیپهایی را کاشتهاند که درجه حرارت و فشار را از درون مغز اندازهگیری میکند. این نوع اطلاعات برای مانیتورینگ التهاب در بیمارانی که از یک جراجی یا صدمهی مغزی در حال بهبودی هستند حیاتی به شمار میرود. این میکروچیپهای حذفشوندهی قابل کاشت از سنسورهای انعطافپذیر و بسیار کوچک piezoresistive ساخته شدهاند. سنسورهایی از این نوع از پتانسیل ایجاد انقلاب در درمان بیماران برخوردار هستند. در حالی که ما تکنولوژیهایی در اختیار داریم که به ما اجازه میدهند رخدادهای داخل بدن را تصویر کنیم اما توانایی ما در مشاهدهی مستقیم اندامهای داخلی توسط عوامل بیشماری محدود میشود. سنسورهای میکروسکوپی که میتوانند تغییر در دما یا فشار را گزارش دهند میتوانند نواحی صدمه دیده در اثر یک سکتهی مغزی را در مقایسه با تکنولوژیهایی که امروزه در اختیار داریم به روش بسیار دقیقتری نمایش دهند.
سونی با درک اهمیت کسب و کار مربوط به PlayStation، بخش تازهای را به شکل یک کمپانی جدید تاسیس میکند
سونی امروز اعلام کرد در حال انتقال و تغییر شکل فعالیت مربوط به PlayStation و ایجاد یک LLC(Limited Liability Corporation) جدید است. این کمپانی جدید از Sony Computer Entertainment و Sony Network Entertainment International تشکیل شده است. این دو بخش کل فعالیت سونی شامل تحقیق و توسعه، توسعه و انتشار بازی و PlayStation Network را تحت پوشش قرار داده و در بر میگیرد. کمپانی جدید با عنوان Sony Interactive Entertainment شناخته خواهد شد و کار خود را از اول آوریل 2016 آغاز خواهد کرد (باور کنید، این جوک آوریل نیست!). Andrew House، مدیر عامل و مدیر ارشد اجرایی جهانی Sony Computer Entertainment Inc. و مدیر گروهی که مسئولیت Network Entertainment کمپانی سونی را به عهده دارد میگوید:" با یکپارچهسازی توانمندیهای سختافزار، نرمافزار، محتوا و عملیات شبکهای PlayStation، SIE به یک هویت حتی بزرگتر با یک هدف روشن و شفاف تبدیل خواهد شد که رشد فعالیت مربوط به PlayStation را در آینده شتاب میبخشد". ساختار این کمپانی جدید در شکل زیر نمایش داده شده است. طوفان خبری که سونی با این کار ایجاد کرده شامل یک بخش کامل با عنوان Background and Purpose behind Establishment of SIE LLC میشود. این بخش جدید شامل هیچ توضیحی در این خصوص نیست که چرا سونی حالا چنین حرکتی انجام میدهد یا این کمپانی با تلفیق این دو بخش در یک سازمان اقماری چه اهدافی را دنبال میکند. برخی از سایتها گزارش میدهند که سونی با این حرکت فعالیت مربوط به PlayStation را تقویت کرده است. در حالی که این عبارت واقعا باعث جلب توجه میشود اما به نظر نمیرسد دُرُست باشد. کمپانی جدید Sony Interactive Entertainment به شکل یک LLC شناحته میشود نه یک سازمان مستقل. این بدان معنا است که SIE هنوز هم در درآمدزایی سونی دخالت دارد. اینها نتایج حاصل از نتایج گزارش سهماههی دوم سال 2015 بوده است. درآمدهای سهماههی سوم سال مالی 2015 سونی طی چند روز آینده منتشر خواهد شد اما برای الان، این اعداد چیزی است که با آنها سر و کار داریم. آنها در کنار هم نمایشگر یک کمپانی هستند که هنوز هم برای حفط درآمد خود مبارزه میکند و کارآیی PS4 بخشی حیاتی در این فرآیند به شمار میرود. وقتی فعالیت مربوط به PlayStation 27 درصد از درآمد عملیاتی این کمپانی را در سهماههی قبل تشکیل میدهد حرکت سونی قابل توجیه و منطقی نیست. با توجه به این موضوع، ما به شدت به دنبال این هستیم که بفهمیم چرا سونی این دو بخش را با هم تلفیق خواهد کرد. گاهی اوقات کمپانیها سازمان خود را تجدید کرده و مشاغل را به طور همزمان کاهش میدهند تا بتوانند سربارهي هزینهها را کاهش دهند اما این حرکت سونی را نمیتوان از این منظر توجیه نمود. عبارتی که برای تشریح این کمپانی جدید بیان شده میگوید:" ما به دنبال این هستیم که افراد بیشتری یک PS4 خریداری کنند و از آن لذت ببرند". این هدف خوبی است اما این دقیقا همان کاری نیست که سونی قبلا انجام داده بود؟
یادگیری ماشین امیدهایی در مبارزه بر علیه مقاومت در برابر آنتیبیوتیکها ایجاد میکند
تیمی از دانشکدهی داروسازی Perelman دانشگاه پنسیلوانیا روشی برای توسعه و ساخت آنتیبیوتیکها از طریق به کارگیری تکنیکهای جدید و قدرتمند موجود در یادگیری ماشین یافتهاند. روی آوردن به یکی از هیجانانگیزترین شاخههای علوم کامپیوتری به این تیم اجازه داده نشان دهند دادههای بزرگ (big data) میتوانند ناجی پزشکی چیزی باشد که خیلیهای قبلا پیشبینی کرده بودند و این میتواند حتی به مبارزهي در حال جریان در برابر تحول میکروبهای کُشنده به ما کمک کند. برای مدت زمانی طولانی محققان تصور میکردند پاسخ به این سوال باعث حل مشکلات بسیاری در علم و داروسازی خواهد شد. اما چرا اینطور نیست؟ زیرا مرتب کردن صِرف ژنوم، اَبَردرمانی نیست که همهي ما به آن امید داریم اما اگر بتوانیم بفهمیم این ترتیبات در چه زمانی برای کنترل سلول مورد استفاده قرار میگیرند مطمئنا قادر خواهیم شد لااقل به بخشی از مزایایی که پتانسیل تحلیل ژنوم در اختیار ما قرار میدهد دست پیدا کنیم. دُرُست است؟ تا حدودی بله. تحلیل ژنوم نسل بعدی که شامل توانایی دیدن این که کدام ژنها در چه زمانی مورد استفاده قرار میگیرند درمانهای ویژهای را امکانپذیر ساخته است. اما این درمانها عموما حاصل آزمایشات زمانبَر و قدیمی پزشکی هستند و مهمتر از این، معمولا به تعداد اندکی از ژنهای انسانی میپردازند. دادههای بزرگ میتوانند توجه دانشمندان را به ژنها جلب نموده و فرآیندی بسیار عمومی را در معرض دید آنها قرار دهد اما توانایی آن در نشان دادن دقیق این که تاثیر آن ژن چیست هنوز هم بسیار اندک است.
کاپاسیتورهای اُپتیکال گرافن میتوانند چیپهایی به وجود آورند که بیوفیزیک و نیمههادیها را زیر یک چتر واحد قرار میدهد
چیپهای Neuromorphic موضوع داغ و جدیدی در تحقیقات مربوط به نیمههادیها هستند. این چیپها از شبکههایی از ترانزیستورها تشکیل شدهاند که به شکل نرونها با هم تعامل میکنند و به آنها اجازه میدهند ورودی آنالوگ نظیر اطلاعات بصری را سریعتر و دقیقتر از چیپهای سیلیکونی پردازش نمایند. ما سالها است که به ساختار مدار Neuromorphic نزدیکتر شدهایم زیرا بسیار سریعتر از سیلیکون von-Neumann-architecture در چیزهای حساس و حیاتی مثل پردازش تصویر هستند. همپوشانی بین پردازش سیلیکونی و عصبی بسیار قابل توجه است زیرا به راحتی میتوان نقاط مشترکی بین سیمها و فیبرهای عصبی یافت. Optoelectronics این استعاره را حتی بیش از این توسعه میدهد و فوتونهای متحرک در یک ترانزیستور لیزری را با neurotransmitters که از فاصلهی سیناپسی عبور میکند با هم مقایسه مینماید. حالا محققان دانشگاه پرینستون روشی برای استفاده از گرافن به شکل یک کاپاسیتور اُپتیکال را به نمایش گذاشتهاند که عملکرد ترانزیستورهای لیزری را در مدارات neuromorphic پایدار مینماید. قبل از این که بتوانیم پردازندهای تولید کنیم که به اندازهی کافی شبیه مغز عمل کند تفاوتهای عمدهای بین اینها وجود دارد که باید آنها را برطرف نماییم. به عنوان مثال، نرونها اطلاعات را به شکل الکتریکی از طریق spikeها منتقل میکنند. Spikeها به شدت باینری هستند بنابراین باید در آن بازهي زمانی خاص اطلاعات را کُدگذاری نمایند. اما نرخ firing یک نرون با یک سیکل ساعت مرکزی محدود نمیشود؛ درعوض فرکانس firing یک نرون چگالی سیگنالی که ارسال مینماید کدگذاری میکند. و نرونها سیستمهای آنالوگ هستند و بنابراین بسیار سریع عمل میکنند. اما چیپهای von Neumann محدود به ساعت هستند و ما نمیتوانیم ترانزیستورها را برای همیشه برروی آنها فشرده نماییم. ما باید روشهای دیگری برای سریعترسازی عملیات کامپیوتری پیدا کنیم. براساس این تحقیقات جدید پاسخ این سوال این است که گرافن را در یک لیزر قرار دهیم. وقتی لیزر به این طریق تقویت شود میتواند در بازههای زمانی پیکوثانیهای spike شود. IEEE اشاره میکند که به نظر میرسد گرافن میتواند یک جذبکنندهی خوب تولید کند زیرا قادر است فوتونهای بسیار زیادی را با سرعت بالا آزاد کند و با هر طول موجی هم کار میکند بنابراین میتوان لیزرهایی که رنگهای مختلفی را متصاعد میکنند به طور همزمان و بدون تداخل با یکدیگر به کار گرفت و پردازش را سرعت بخشید. با استفاده از اسفنجهای گرافنی به این شکل، لیزر را از نظر optoelectronic بسیار دقیقتر میسازد و میتواند برای بیرون دادن چندین فوتون در طول موجهای مختلف در یک زمان و بدون هیچ گونه تداخلی مورد استفاده قرار گیرد. در انتهای قانون مور، پردازندههایی که برای تقلید حرکات نرونها و مدارات نرونی طراحی شدهاند میتوانند از منظر مصرف انرژی و مقیاسپذیری مزایای بینظیر و بزرگی ارائه نمایند. Optoelectronic- به فییبر نوری و ترانزیستورهای لیزری فکر کنید- روشی عالی برای حرکت در این مسیر محسوب میشوند زیرا فوتونها از جریان برقی که در یک trace آنالوگ حرکت میکند بسیار سریعتر هستند. چنانچه optoelectronics را با یک ساختار چیپ neuromorphic تلفیق کنیم، همانگونه که این کاپاسیتورهای گرافنی در آخرین Nature Scientific Reports به نمایش گذاشته شدند میتوانیم به یک ترانزیستور لیزری که برای ادارهی ورودی از آرایههای آنالوگ سنسوری در یک مدار neuromorphic به اندازهی کافی سریع هستند دست پیدا کنیم.
TSMC در سال جاری تولید 10 نانومتری را آغاز میکند و مدعی است در سال 2020 آن را به 5 نانوموتر ارتقا خواهد داد
برای بیشتر از یک دهه اگر به دنبال تکنولوژی پیشرفتهي foundry بودید، TSMC تنها نقشآفرین موجود محسوب میشد. طی 12 ماه گذشته، موقعیت این foundry به واسطهي نمایش قدرتمند سامسونگ در حوزهی 14 نانومتری تضعیف شده است. این foundry تایوانی در حال بازیابی تاج و تخت قدیمیاش است و ادعا میکند برای رسیدن به آن نقطه یک نقشهي راه در اختیار دارد. براساس اعلام TSMC در کنفرانس اخیر این foundry انتظار دارد تقاضا برای فرآیند 20 نانومتری به واسطهي روی آوردن کمپانیها به 16 نانومتر و FinFETs به شکلی قابل توجه اُفت پیدا کند. این foundry اعتقاد دارد سهم کل آن از بازار گرهی 16 نانموتری از 40 درصد در سال 2015 به بیشتر از 70 درصد در سال 2016 صعود کند. از آنجایی که ما میدانیم سامسونگ و GlobalFoundries چیپهایی را برای Apple, AMD و Qualocm تولید خواهند کرد پیشبینی TSMC در این زمینه به واقعیت خواهد پیوست. TSMC هنوز هم تولید 10 نانومتر را برای سال 2017 در نظر گرفته و TechEye گزارش میدهد که این کمپانی از قبل به 10 نانومتر برروی سختافزار دست پیدا کرده است. هدف این foundry شروع تولید انبوه 7 نانومتری تا سال 2018 و 5 نانومتر تا سال 2020 است. Morris Chang مدیر ارشد اجرایی این کمپانی مثل EUV اعلام کرده در چهار ماه گذشته 500 ویفر را با موفقیت تولید کرده است. این بسیار بالاتر از تخمینهای قبلی است اگرچه Chang هیچ جزئیاتی دربارهي چیزی که این کمپانی تولید میکند ارائه نکرده است. هیچ نشانهای وجود ندارد که جدول زمانی EUV واقعا به این سمت سوق پیدا کرده است. TSMC اهداف بسیار بلندپروازانهای در سر دارد اما بر سر راه این اهداف یک مانع وجود دارد. به علت این که سامسونگ، TSMC و اینتل به شکلی متفاوت گرههای پردازشی خود را توصیف میکنند، هیچ تعریف واحدی برای این که گره جدید واقعا چیست وجود ندارد. اما مسئله همیشه این نبوده است. چند دهه قبل، گرهي پردازشی (مثلا 500 نانومتر یا 0.5 میکرون) به طول درگاه چاپ شده اشاره میکرد. این موضوع در اواخر دههی 90 شروع به تغییر کرد و امروز هیچ روش اندازهگیری واحدی که یک "گره" را تعریف کند وجود ندارد. درعوض، هم اینتل و هم foundryها از واژهای استفاده میکنند که به معنای "کلکسیون بعدی تکنولوژیهایی که در کنار هم پیشرفتی قابل توجه در مصرف انرژی، سایز die و مقیاس کردن فرکانس ارائه میکنند" است. در چارت زیر تفاوتهای بین 14 و 16 نانومتری که اینتل، سامسونگ و TSMC ارائه میکنند نمایش داده شده است. TSMC و سامسونگ هر دو از روالهای هیبریدی 20/16 نانوموتری که پردازش front-end-of-line را با تکنولوژی back-end-of-line یا BEOL 20 نانومتری تلفیق میکند بهره میگیرند. این هیبریدی کردن کار را ساده میکند زیرا به تکنولوژیهای تثبیت شدهی قبلی اتکار دارد اما به معنای این است که چگالی چیپ بسیار آهستهتر افزایش پیدا میکند. طی این کنفرانس، Mark Lie از TSMC اعلام کرد "پیشرفت و توسعهی تکنولوژی 7 نانومتری ما نیز در برنامهي زمانبندیمان قرار دارد. تکنولوژی 7 نانوموتری TSMC، پیادهسازی توسعهي 10 نانومتری ما را به شکلی بسیار موثر بالا میکشد". معنای ضمنی این موضوع این است که TSMC به بالا رفتن از این نردبام ادامه میدهد. پردازش 10 نانومتری ممکن است به خوبی برروی BEOL 14 نانومتری جواب دهد در حالی که گرهی 7 نانومتری میتواند برروی 10 نانومتر تکیه کند. البته تحویل یک فرآیند در اندازههای کوچکتر به معنای این است که این فرآیند بسیار بهتر خواهد بود و پردازندههای Apple 9 سامسونگ از TSMC کوچکتر هستند اما توان بیشتری مصرف مینمایند. برای سالها، بسیاری از افراد حرفهای و علاقهمند به پردازندهها (شامل خود من) از SoCهای جدید foundryها و خود اینتل استقبال کردهاند. پس از گذشت چندین سال حالا به نظر میرسد نبرد عمده در فضای foundry ممکن است بین Samsung /GF و TSMC در گرفته باشد. به نظر نمیرسد اینتل بخواهد دیگر در این میدان بازی کند.
آمازون چگونگی کارکرد تحویل کالا از طریق پهپاد Prime Air را اعلام کرد اما هنوز نمیداند هزینهي آن چقدر است
آمازون از قبل تحویل از طریق پهپاد را در کمتر از یک ساعت و با استفاده از Amazon Prime Now در برخی از بازارها آغاز کرده بود اما این مسئله هنوز هم به خودروهایی که توسط انسانها هدایت میشوند متکی است. ایدهي بزرگ بعدی آمازون استفاده از ارتشی متشکل از پهپادها برای تحویل بستهها در نواحی گسترده در کمتر از 30 دقیقه است. Prime Air چندین سال قبل به صورت یک مفهوم رونمایی شد اما آمازون هنوز هم در حال توسعهی آن است. Paul Misener مدیر ارشد اجرایی آمازون در مصاحبهای با Yahoo Tech جزئیات جدیدی از چگونگی کار Prime Air در آینده را روشن کرد. آمازون فکر میکند به منظور کاهش زمان تحویل به 30 دقیقه، پهپادهای آن باید بُردی در حدود 10 مایل داشته باشند. این احتمالا بدین معنا است که مکان نگهداری پهپادهای Prime Now به شکل هابی متشکل از پهپادها عمل خواهد کرد. خود این پهپادها حدود 55 پوند وزن خواهند داشت و از حداکثر توان حمل بار 5 پوند برخوردار خواهند بود. بنابراین تلویزیون بسیار بزرگی که شما احتمالا سفارش خواهید داد کماکان از طریق کامپیون حمل خواهد شد. اما هنوز هم بسیاری از چیزهایی که آمازون میفروشد کمتر از 5 پوند وزن دارند. Misener نمیداند آیا هزینهی این کار افزایش پیدا میکند یا نه. آمازون هنوز هم باید روشی مناسب برای تحویل کالاها به افرادی که در آپارتمانها زندگی میکنند پیدا کند اما اگر در یک خانهي عادی زندگی کنید پهپاد بسته را پشت در خانهتان به شما تحویل میدهد. Misener میگوید اگر در حیاط شما موانع زیادی وجود داشته باشد مشکلی نیست. او پهپادهای آمازون را با اسبها در برابر اتوموبیلها مقایسه میکند که بیش از چیزی که انتظار دارید دُرُست است. یک اتوموبیل هر جایی که آن را هدایت کنید حرکت میکند حتی اگر آن را در سه یا چهار فوتی حیاط جلوییتان پارک کنید. از سوی دیگر یک اسب در اطراف درختها حرکت میکند زیرا ترجیح میدهد به اشیاء برخورد نکند. پهپادها نیز به همین شکل هستند؛ آنها میتوانند از برخورد با موانع پرهیز کنند حتی اگر اُپراتور آن را در مسیر یکی از این موانع پرواز دهد. البته تفاوتهایی بین پهپادها وجود دارد. براساس گفتههای Misener، آمازون به منظور عملکرد پهپادها در نواحی مختلف در حال تست طرحهای مختلف است. به عنوان مثال، پهپادهایی که در مناطق لمیزرع جنوب غربی پرواز میکنند احتمالا با آنهایی که در مناطق بارانی شمال غربی پرواز میکنند تفاوت دارند. برای بیصدا کردن پهپادها تلاشهای بسیار زیادی در حال انجام است. آمازون میداند که مردم با سر و صدای یک پهپاد در حال پرواز بالای سرشان میانهی خوبی ندارند. آمازون واقعا فکر میکند پهپادها باید به روشی ارجح برای تحویل کالا در آینده تبدیل شوند. هنوز هم موانع زیادی وجود دارد که باید برطرف شود. قوانین مربوط به پهپادها که توسط FAA پایهگذاری شده اُپراتور را موظف میکند در تمام مواقع در خط دید پهپاد قرار داشته باشد. این کار باعث غیرعملی شدن Prime Air میشود اما آمازون هنوز هم در حال مذاکره با FAA به منظور دستیابی به راهحلی در این زمینه است. این کمپانی ممکن است مجبور باشد Prime Air را به طور همزمان در خارج از مرزهای ایالات متحده نیز به پرواز درآورد. و Misener امیدوار است به محض آماده شدن این پهپادها این موضوع در ایالات متحده حل شود.
JEDEC حافظهي GDDR5X را تائید کرد: آیا AMD و Nvidia از آن در نسل بعدی کارتهای گرافیکی خود بهره خواهند گرفت؟
پائیز گذشته Micron اعلام کرد نوع جدیدی از GDDR5 یعنی GDDR5X را وارد بازار خواهد کرد. در آن زمان هنوز روشن نبود که این اعلام چیز زیادی با خود به همراه داشته باشد زیرا Micron انتظار نداشت تا انتهای سال2016 در دسترس قرار گیرد و هم AMD و هم Nvidia از آن زمان به بعد محصولات دسکتاپ و موبایل خود را رِفرِش کنند. حالا کنسرسیوم استاندارد حافظهي JEDEC به شکل رسمی GDDR5X را به عنوان یک استاندارد جدید حافظه به رسمیت شناخته که این موضوع میتواند آن را برای AMD و Nvidia بسیار جذابتر سازد. برخلاف حافظهی باند پهن (HBM, HBM2)، حافظهی GDDR5X توسعهای برای استاندارد GDDR5 محسوب میشود که کارتهای ویدئویی تقریبا نزدیک به 7 سال است از آن بهره میگیرند. مثل HBM این استاندارد جدید باید بتواند به شکلی قابل توجه پهنای باند حافظه را افزایش دهد. GDDR5X این کار را به دو روش مجزا انجام میدهد. اولا، از یک باس DDR به یک باس QDR حرکت میکند. در دیاگرام زیر تفاوتهای بین یک باس SDR(single data rate)، DDR(double data rate) و QDR(quad data rate) نشان داده شده است. یک باس SDR دادهها را فقط بر لبهی افزایش یابندهی سیگنال ساعت منتقل میکند. یک باس DDR هم در زمان افزایش و هم کاهش دوبارهي ساعت دادهها را منتقل میکند، بدین معنا که سیستم به شکلی موثر میتواند در یک نرخ ساعت مشابه دادهها را دو برابر سریعتر منتقل نماید. باس QDR در هر سیکل ساعت تا چهار برابر سریعتر دادهها را منتقل مینماید و در اینجا هم پهنای باند را بدون افزایش سرعت ساعت دو برابر میکند (در مقایسه با DDR). تغییر دیگری که در GDDR5X به عمل آمده این است که حالا سیستم دو برابر دادههای بیشتری را prefetch میکند. این تغییر به سیگنالدهی QDR گره خورده است– با نرخ سیگنالدهی بالاتر، prefetch کردن دادههای بیشتر در یک زمان موضوعیت پیدا میکند. MonitorInsider بحثی عالی دربارهي GDDR5X دارد که استاندارد جدید و چگونگی تفاوت آن با GDDR5 را بیان میکند. نکتهای که آنها اشاره میکنند این است که استفاده از GDDR5X ممکن است به خوبی نتواند مشخصات GPUهای Nvidia را نشان دهد. یک prefetch شانزده نانومتری بدین معنا است که هر prefetch در بر دارندهی 64 بایت دیتا است. GPUهای Nvidia از تبادلهای 32 بایتی در زمان دسترسی به L2 cache بهره میگیرند که به معنای این است که DRAM دو برابر اطلاعات بیشتر را در مقایسه با سایز L2 cache line فِچ میکند. GDDR5X یک ویژگی جدید با عنوان Pseudo-independent Memory Access را معرفی میکند که باید به برطرف کردن این عدم کارآیی کمک نماید. حالا که JEDEC به شکل رسمی استاندارد GDDR5X را قبول کرده است، من فکر میکنم به احتمال بسیار بیشتری AMD و Nvidia با آن تطبیق یابند. با در نظر گرفتن پیچیدگی HBM/HBM2، و دشواری ذاتی ساخت پُشتههایی از چیپهایی که از طریق سیمهای ریز به یکدیگر متصل میشوند بعضیها معتقدند GDDR5X درواقع گزینهی درازمدت بهتری خواهد بود. اگر بخواهیم عادلانه قضاوت کنیم ما قبلا چندین بار با همین بحث روبرو شدهایم. RDRAM, Larrabee و زیرساختار 64 بیتی Itanium اینتل همگی مسیرهای رادیکالی محسوب میشدند که تکنولوژی گرانقیمت و اجتنابناپذیر آینده نام گرفته بودند. در هر یک از این موارد، این تکنولوژیهای مدرن و جدید با تحول مداوم حافظهي DDR، rasteriztion و استاندارد x86-64 کمپانی AMD سرنگون شده بودند. پاسخ این است: HBM و HBM2 فقط پهنای باند حافظه را افزایش نمیدهند. هر دو استاندارد مصرف انرژی VRAM را کاهش داده و به شکلی قابل توجه کارآیی برای هر وات را افزایش میدهند. علاوه بر این، HBM2 چگالیهای VRAMی ارائه میکند که GDDR5X نمیتواند با آن برابری کند. سامسونگ در حال حاضر چیپهای 4 گیگابایتی تولید میکند (16 گیگابایت برای هر GPU) و انتظار دارد کارتهای 8 گیگابایتی تولید کند که امکان 32 گیگابایت RAM برای هر GPU را فقط برروی چهار پُشته از حافظه فراهم میسازد. GDDR5 فعلی Micron به 1 گیگابایت برای هر چیپ دست پیدا میکند. حتی اگر ما در طرحهای آینده این مقدار را دو برابر کرده و به 2 گیگابایت برسانیم هنوز هم از 16 چیپ بهره میگیرد که هر یک trace routing و الزامات مربوط به سطح مخصوص خود را به همراه دارند. GDDR5X از ولتاژ سیگنالدهی پائین 1.35 ولت برخوردار است اما برای جبران تعداد رو به رشد چیپها و مصرف انرژی کلی هنوز به اندازهی کافی بزرگ نیست. پیچیدگی بُرد، حرارت افزایش یافته، و الزامات پاور اضافی در مقایسه با HBM2 درنهایت بر هزینههای توسعهي تکنولوژی جدید برتری خواهد یافت. حالا و با در نظر گرفتن همهی این موارد من فکر میکنم ما شاهد کارتهای GDDR5X از یکی از این دو کمپانی خواهیم بود، حداقل در کوتاه مدت. این کار به AMD و Nvidia اجازه میدهد پیشرفتهای حیاتی برروی پهنای باند در کنار GPUهایی که بافرهای VRAM بزرگ ندارند به عمل آورند. این که دقیقا HBM/ HBM2/ GDDR5 کجا از هم جدا میشوند هنوز روشن نیست اما هیچیک از این کمپانیها قرار نیست مزایای بالقوهاي که GDDR5X قادر به فراهم کردن آن است نادیده بگیرند. تطبیق با آن در کارتهای متوسط در 14/16 نانومتر به Teams Red و Green اجازه میدهد افزایش پهنای باند بسیار زیادی را برروی بُرد و حتی برروی کارتهایی که قیمتهای ترسناکی ندارند تبلیغ کنند.
سامسونگ تولید انبوه نسل بعدی حافظهي HBM2 را اعلام کرد
سامسونگ امروز اعلام کرد در حال تولید انبوه نسل دوم حافظهي باند پهن نسل دوم یا HBM2second-generation High Bandwidth Memory)) است. حالا فقط 6 ماه از زمانی که AMD اولین GPUهای مجهز به HBM را اعلام کرد میگذرد و قرار است شاهد پیشرفت بزرگی در مقایسه با چیزی که در Fury, Fury X و Fury Nano دیده بودیم باشیم. مثل HBM، حافظهي HBM2 نیز از یک interposer-یک اینترفیس الکتریکی که کانکشنها را از GPU به حافظه هدایت میکند- بهره میگیرد. مزیت HBM2 این است که DRAM بیشتر و توان خروجی بالاتری را در هر پُشته ارائه مینماید. در جایی که نسل اول HBM کمپانی AMD به 1 گیگابایت در هر پُشتهي DRAM و 512GB/s پهنای باند حافظه دست پیدا میکند، سامسونگ از قبل تولید انبوه چیپهای 8 گیگابایتی را آغاز کرده است. هر پُشته شامل 4 چیپ 8 گیگابایتی یا 4 گیگابایت برای هر پُشته است. سامسونگ ادعا میکند که کارآیی پهنای باند برای هر وات را در مقایسه با GDDR5 دو برابر کرده است و این ادعا با چیزی که ما از مقایسه مصرف پاور در HBM با کارتهای گرافیکی غیر HBM دیدهایم مطابقت دارد. این استاندارد جدید حافظه برخی پیشرفتهای بسیار قابل توجهی را در مصرف پاور و کارآیی آن ایجاد میکند و باعث صرفهجویی زیادی در فضای die برروی کارتهای سطح بالا میشود. 4 گیگابایت برای HBM2 تازه آغاز راه است نه انتهای آن. سامسونگ اشاره میکند که قصد دارد چیپهای 8 گیگابایتی را در سال جاری معرفی نماید. هم GPUهای Pascal کمپانی AMD و هم Polaris قرار است از HBM2 در کارتهای سطح بالا استفاده نمایند و حداقل برخی پیکرهبندیهای GDDR5 برای کارتهای سطح پائینتر و کممصرفتر نیز وجود خواهد داشت. HBM2 فقط پنهای باند بیشتری ارائه نمیکند بلکه به شکلی بسیار قابل توجه مصرف پاور زیرسیستم حافظه را نیز کاهش میدهد. بدیهی است که این یک عمل متعادلکننده به شمار میرود زیرا اضافه کردن RAM بیشتر هنوز هم مصرف پاور کلی را بالا میبرد اما وقتی AMD ، Fury X را معرفی کرد به مطبوعات اعلام نمود که حرکت به سمت HBM مصرف پاور را بین 40 تا 50 وات کاهش میدهد. این پاوری است که میتواند به GPU هدایت شود و صَرف افزایش و بالا بردن نرخ fill و texturing گردد. البته تاثیر آن برروی APUها و SoCها میتواند حتی بیشتر باشد. AMD و اینتل هر دو کارتهای گرافیکی به شدت پیشرفتهای را در مقایسه با چیزهایی که 5 سال قبل در بازار وجود داشت ارائه میکنند. اما حافظهي اصلی هنوز هم یک گلوگاه حیاتی به شمار میرود خصوصا برای AMD که از EDRAM cache سطح بالای اینتل برخوردار نیست. کافی است HBM و HBM2 را برروی یک APU با هم تلفیق کنید تا بتوانید قوانین را از نو بازنویسی نمائید. هنوز روشن نیست که AMD چگونه قرار است HBM2 را پیش ببرد زیرا این اینترفیس پاور بیشتری در مقایسه با LPDDR4 مصرف میکند.
مایکروسافت: صاحبان Skylake باید تا 18 ماه آینده به Windows 10 ارتقا پیدا کنند زیر پردازندههای آتی به آن نیاز خواهند داشت
مایکروسافت برخی تغییرات بزرگ را در مدل پشتیبانی درازمدت خود اعلام کرده و خریدارانی که اخیرا Intel Skylake را تهیه کردهاند باید توجه خاصی به این موضوع داشته باشند. تا همین اواخر، مشتریان آزادی قابل توجهی در تلفیق سیستمعامل قدیمی با سختافزارهای سطح پائینتر داشتند. Windows XP تا 22 اکتبر 2011- 9 سال بعد از اولین باری که منتشر شد- به شکل از پیش نصب شده به فروش میرفت. با حرکت رو به جلو، مایکروسافت دیگر این نوع پشتیبانی درازمدت را برای سیستم عامل های قبلی خود ارائه نمیکند و مشتریان Intel Skylake اولین کسانی هستند که تحت تاثیر این سیاست جدید قرار میگیرند. براساس اعلام Terry Myerson از مایکروسافت، Windows 8 و Windows 8.1 مدتها قبل از این که x86 SoCهای مدرن ساخته شوند طراحی شده بودند. مایکروسافت قول داده در همین هفته لیستی دقیق از محصولات Skylake از OEMهای خاص که برروی Windows 7 و Windows 8.1 پشتیبانی میشوند منتشر نماید. Myerson در ادامه میگوید، تا هفدهم جولای 2017 دیوایسهای Skylake در این لیست توسط Windows 7 و Windows 8.1 نیز پشتیبانی خواهند شد. طی بازهی زمانی پشتیبانی 18 ماهه این سیستمها باید به Windows 10 ارتقا پیدا کنند تا پس از اتمام این بازهي زمانی نیز پشتیبانی لازم را دریافت کنند. بعد از 17 جولای 2017، بیشتر آپدیتهای امنیتی حیاتی Windows 7 و Windows 8.1 برای این پیکرهبندیها منتشر خواهند شد و تنها در صورتی که آپدیت قابلیت اطمینان یا سازگاری پلتفرم Windows 7/8.1 برروی سایر دیوایسها را به خطر نیندازد منتشر میشوند. این بازهي زمانی 18 ماهه به فعالیتهای تجاری اجازه میدهد آمادهي پیادهسازی Windows 10 شوند. اگر یک سختافزار قدیمی قبل از Skylake دارید تا زمانی که دوست داشته باشید میتوانید به طور آزادانه به استفاده از Windows 7 یا Windows 8.1 ادامه دهید اما اگر میخواهید سیستم عامل خود را نگه دارید نباید روی ارتقای سختافزار حساب کنید. Myerson ادامه میدهد که با پیشرفت رو به جلو و در آینده نسلهای جدید سیلیکون معرفی خواهند شد و آنها به آخرین و جدیدترین پلتفرم ویندوز برای پشتیبانی نیاز دارند. این کار ما را قادر میسازد بر یکپارچهسازی عمیق بین ویندوز و سیلیکون تمرکز کنیم و در عین حال حداکثر قابلیت اطمینانپذیری و سازگاری را با نسل قبلی پلتفرم و سیلیکون حفظ کنیم. به عنوان مثال Windows 10 تنها پلتفرم ویندوزی پشتیبانی شده برروی سیلیکون Kaby Lake، سیلیکون 8996 بعدی و سیلیکون Bristol Ridge از AMD خواهد بود. به عبارت دیگر مایکروسافت هیچ طرحی برای پشتیبانی از SoCهای جدیدتر برروی نسخههای قدیمی ویندوز ندارد. کاربران Broadwell و Carrizo با محدودیت 18 ماههای که کاربران Skylake روبرو هستند مواجه نخواهند شد اما به نظر میرسد مشتریان تجاری، دیگر از گزینهی downgrade به نسخههای قدیمیتر ویندوز در زمان خرید تجهیزات جدید برخوردار نخواهند بود. به عنوان مثال اگر اینتل و AMD درایورهای ویدئویی برای نسل بعدی SoCهای خود را در نظر نگیرند کاربرانی که آن قطعات را خریداری میکنند قادر نخواهند بود از آنها در کنار سیستمعاملهای قدیمیتر استفاده کنند. حالا، این ایده را به پشتیبانی USB 3.1، مدیریت پیشرفتهی پاور، یا هر نوع تغییرات multi-threadingی که ممکن است هر کمپانی که به مایکروسافت نیاز دارد اعلام کند توسعه دهید. کاربران سالها است روشهایی برای نصب سیستمعامل مایکروسافت برروی سختافزاری که از آن پشتیبانی نمیکند پیدا کردهاند و من شکی ندارم که این موضوع ادامه پیدا خواهد کرد اما درواقع بالا کشیدن آن قابلیتهای سختافزاری دشوار خواهد بود. علاوه بر این بعید نیست که وقتی مایکروسافت پشتیبانی از سیستمعاملهای قدمیتر را برروی سختافزارهای جدید متوقف کند بسیاری از کمپانیها به ارائهی پشتیبانی از درایور ادامه دهند. کارتهای ویدئویی احتمالا برای چندین سال دیگر با پشتیبانی از چندین سیستم عامل ارائه خواهند شد و کمپانیهایی مثل Marvell یا Realtek که راهحلهای آنبُردی برروی چندین نسل از سختافزار دارند مقداری سازگاری ارائه میکنند. البته گرایش درازمدت در این حوزه روشن است: مایکروسافت قصد دارد کل اکوسیستم ویندوز را به Windows 10 منتقل نماید و کسانی که نسخههای قدیمیتر این سیستم عامل را ترجیح میدهند یا باید از سختافزاری که در اختیار دارند استفاه کنند یا به Apple یا لینوکس روی بیاورند.
بزرگترین SSD جهان از راه رسید: 13TB
کمپانی ساخت ذخیرهسازی فلش یعنی Fixstars تصمیم گرفته تمام رکوردهای قبلی ذخیرهسازی فلش را بشکند. یک جُفت درایو جدید SSD در 10 ترابایت و 13 ترابایت بزرگتر از بزرگترین دیسکهای چرخان قبلی است (Seagate اخیرا ساخت دیسکهای سخت 8 ترابایتی و 10 ترابایتی را اعلام کرده است). تا جایی که من اطلاع دار این اولین بار است که ما شاهد هستیم یک کمپانی ساخت ذخیرهسازی فلش از منظر ظرفیت ذخیرهسازی، دیسکهای چرخان را پشت سر میگذارد. اولا از آنجایی که Fixstars صاحب سنجهي illustrate است سختافزار این کمپانی در حداکثر سرعت از کارآیی پایداری برخوردار است. هدف این درایوها بازار مصرفی نیست. Fixstars قبلا نیز اعلام کرده بود درایوهای خود را برای بارهای کاری خواندن/نوشتن ترتیبی شامل object storage، استریمینگ توزیع محتوا، تولید CG/VFX و پردازش ویدئویی بهینهسازی میکند. برچسب قیمت برروی این درایو 19000 دلار برای نسخهی 13 ترابایتی است و این درایو ارزانی نیست. کل هزینهي آن در حدود 1.46 دلار برای هر گیگابایت تمام میشود که بسیار بالاتر از هزینهی جاری یک درایو سنتی است. از سوی دیگر، این یک SSD 2.5 اینچی با ظرفیت 13 ترابایت ذخیرهسازی دادهها است. Fixstars 13000M از یک کنترولر دیسک ویژه که توسط این کمپانی طراحی شده و همچنین حافظهي 15nm Toshiba MLC NAND استفاده میکند. سرعت نوشتن ترتیبی آن 580MB/s و سرعت خواندن ترتیبی آن معادل 540MB/s است. مصرف پاور آن 3 وات و حداکثر 6.5 وات تحت فشار کاری است. درنهایت و در حالی که این از نظر فنی یک درایو 2.5 اینچی است 15 میلیمتر ارتفاع دارد. شما نمیتوانید آن را به این زودیها به یک لپتاپ متصل کنید. تمرکز اصلی Fixstars برروی توسعهی نرمافزاری است. این کمپانی اولین سیستمعامل لینوکس بهینهشده برای CUDA را در سال 2010 عرضه نمود. بسیاری از محصولات جاری آن بر بهینهسازی نرمافزار چندهستهای یا توسعهی محیطهایی که برنامهنویسی ساختارهای چندوجهی را تسهیل میکند تمرکز یافتهاند. به رغم ظهور اخیر 3D NAND flash memory، ما انتظار نداریم شاهد استفادهی بازار مصرفی از این درایوها در آیندهی نزدیک باشیم. با توجه به این که قیمت 19000 دلاری هنوز هم بسیار زیاد به نظر میرسد اما قیمتهای NAND flash باید بین 7 تا 8 درصد برای هر گیگابایت برای این درایو اُفت کرده و به زیر 1000 دلار برسد. قرار نیست 3D NAND قیمت را تا این حد پائین بیاورد، لااقل نه در آیندهی نزدیک.
اینتل ادعا میکند GPUهای یکپارچهي آن حالا معادل کارتهای اختصاصی هستند
برای بیشتر از یک دهه، عبارت " Intel integrated GPU" معادل "یک راهحل گرافیکی وحشتناک " بوده است. اولین مادربُرد اینتل با گرافیکهای مجتمع یعنی i810 کارآیی افتضاحی داشت، حتی در کارهای دو بعدی دسکتاپ. کارآیی گرافیکهای دوبُعدی ارتقا پیدا کرد اما قابلیتهای 3D اینتل تا زمان عرضهي Sandy Bridge کماکان افتضاح بودند. از زمانی که Sandy Bridge برای اولین بار معرفی شد اینتل نسل به نسل در زمینهي ارتقای قابلیتهای 3D خود بسیار تهاجمی عمل کرده است. AMD با Llano APU خود در سال 2010 کارآیی GPU را از اینتل ربود اما اینتل از آن زمان به این طرف به راه خود ادامه داده است. AMD هنوز هم در مقایسه با پردازندههای دسکتاپ اینتل برتری کلی دارد اما واژههای دقیق اینتل در این عبارت خلاصه میشوند:" برای گیمرهای و جریان اصلی و اتفاقی، ما Iris و Iris Pro را به شکلی عظیم توسعه دادهایم. ما کارآیی گرافیکهای خود را تا 30 برابر از جایی که برای اولین بار در 5 سال قبل شروع کرده بودیم ارتقا دادهایم. ما اعتقاد داریم کارآیی گرافیکهای امروزی اینتل که در محصولات ارائه میکنیم معادل 80 درصد کارآیی GPUهای اختصاصی است". اما آیا این دُرُست است؟ تا جایی که ما میتوانیم بگوییم ... نه. حداقل نه براساس بررسی Steam hardware. ما به لیست GPUهای AMD و Nvidia رجوع کردیم و فقط آن کارتهایی که میتوانستند در یک مقایسهي سر به سر بر Iris / Iris Pro برتری یابند در نظر گرفتیم. اگر اعداد Steam دُرُست باشند، AMD و Nvidia تنها 31 درصد از بازار GPU را از منظر GPUهایی که کارتهای اختصاصی متوسط محسوب میشوند در اختیار دارند. بخشی از چیزی که بیانیهی اینتل را برای ارزیابی دشوار میسازد این است که اولین بخش این عبارت به چگونگی ارزیابی شما از معنای "گیمرهای جریان اصلی و اتفاقی" بستگی دارد. اگر این به معنای Farmville یا معادل بازیهای استیل فیسبوک باشد درنتیجه حق با اینتل است. من شک دارم این روزها تفاوت زیادی بین بازیهای سطح پائین برروی چیپهای اینتل در مقابل AMD یا Nvidia وجود داشته باشد. مشکل دیگری که در تلاش برای ارزیابی ادعای اینتل وجود دارد این است که قدرت چیپهای Iris و Iris Pro به پردازندههای موبایل محدود میشوند. در بسیاری از موارد در صورتی که تلاش کنید GPU چیپهایی در دامنهی 15 تا 28 وات را با حداکثر سرعت برای مدت زمانی طولانی و در یک بازی سنگین و پیچیده اجرا کنید با دردسر روبرو میشوند. لپتاپهایی که کارتهای اختصاصی AMD و Nvidia دارند نیز سیستمهایی ضخیمتر و حجیمتر با خنککنندگی بهتر هستند. یک مسئله قطعی است: با توجه به این که اینتل در حال حاضر 50، 70 یا 80 درصد از بازار GPUهای اختصاصی را در اختیار دارد در سالهای اخیر حرکتهای گستردهای انجام داده است. این موضوع بر هر دو رقیب اصلی آن نیز تاثیر داشته اما به طور خاص برای AMD دردسرساز بوده است. از سال 2011 تا به امروز، قدرت APUهای AMD در مقابل کارآیی عالی کارتهای گرافیکی سطح بالا افول کرده است. هر چه چیپهای مجهز به EDRAM بیشتری توسط اینتل عرضه شود AMD مجبور به تحمل فشار بیشتری خواهد بود. اما به واسطهي ایستگاههای کاری و بازارهای HPC، Team Green خودش را حفظ کرده است. پردازندهی جدید AMD یعنی Zen، قرار است تا اوایل سال 2017 به تولید انبوه برسد، اما ما نمی دانیم APUهایی که از این تکنولوژی استفاده میکنند چه زمانی به بازار عرضه خواهند شد. یک APU با پشتیبانی از HBM به راحتی جلوتر از راهحل مبتنی بر EDRAM اینتل قرار میگیرد اما فقط در صورتی که AMD یکی از اینها را تولید کند و در یک زمانبندی معقول آن را وارد بازار نماید.
More
Less
Experience
Years of experience: 24. Registered at ProZ.com: Nov 2015.
Expertise