to pojęcie z ontologii Heideggera zastosowane przez Marcela w jego egzystencjalistycznych rozważaniach

--------
1. Heidegger interpretuje Filozoficzne badania w horyzoncie swojej późnej filozofii. Dostrzega w nich prefigurację własnej próby przezwyciężenia ontologii, której projektem są napisane w latach 1936-1938 Przyczynki do filozofii. Na uwagę zasługuje fakt, że wykłady zostały wygłoszone w semestrze letnim 1936, czyli w czasie, gdy Heidegger pracował już intensywnie nad Przyczynkami. Rzuca to istotne światło na oba teksty oraz na ich ścisłą współzależność. Przyczynki wyrastają z przekonania, że ontologiczna próba myślenia bycia jako bycia bytu (Sein des Seienden) jest nieudana.
http://www.miesiecznik.znak.com.pl/600/600_augustyniak.html

2. (...) Realizację tego, nigdy nie ukończonego zamierzenia Heidegger łączył z projektem ustanowienia tzw. ontologii fundamentalnej - nauki filozoficznej, której celem miało być wydobycie na światło dzienne logosu fenomenu życia. Był on rozumiany jako odsłonięcie samego bycia bytu (das Sein des Seienden) - wyjaśnienie transcendentalnej możliwości ukazywania się tego, co się ukazuje.
http://www.peenef2.republika.pl/hasla/e/egzystencjalizm.html