เวลานี้ผู้บริโภคข่าวสารซึ่งบางครั้งก็เป็นผู้นำเสนอข่าวสารเองด้วย มักบ่นกันว่า เหนื่อยและเบื่อกับข้อมูลข่าวสารกองมหึมา ไม่รู้ข่าวไหนจริง ข่าวไหนเท็จ และรู้สึกขุ่นเคืองเมื่อคิดว่าตกเป็นเหยื่อของข้อมูลเท็จด้วยเหตุที่ผู้นำ เสนอมิได้นำเสนออย่างเป็นกลางปราศจากอคติ แม้ว่าถ้ากล่าวโดยหลัก จริยธรรมสื่อ ผู้นำเสนอข่าวสารต้องพยายามเป็นกลางหรือใกล้เคียงความเป็นกลางให้มากที่สุด ซึ่งหมายถึงถอดอารมณ์ความรู้สึกออกจากเรื่องที่เกิดขึ้นเพื่อมองกลับเข้าไป ใหม่ในฐานะผู้สังเกตการณ์ แต่เมื่อนึกถึงความจริงที่ว่า ทั้งผู้นำเสนอข่าวสารและผู้บริโภคต่างถูกครอบงำอยู่แล้วด้วยความเชื่อจาก สภาพแวดล้อมทางสังคมที่แต่ละคนเติบโตมา ก็อาจเป็นเรื่องยากที่จะหาข้อมูลข่าวสารที่เป็นกลางอย่างแท้จริงตามคำนิยาม เพราะอคติความเชื่อส่วนตนย่อมส่งผลต่อวิธีเรียบเรียงความคิดก่อนนำเสนอข่าว สารไม่มากก็น้อย เราคงไม่อาจหวังให้ผู้นำเสนอข่าวสารเป็นผู้ป้อน ความถูกต้องเที่ยงแท้ให้กับผู้บริโภค เพราะผู้นำเสนอข่าวสารมิใช่ศาสดา นอกจากนั้น ยกเว้นจากสัจธรรมประเภทกลางคืนมืด กลางวันสว่างแล้ว มาตรฐานความถูกต้อง ความดี ความยุติธรรมของมนุษย์ก็ยังมีหลายแบบและหลายระดับ ที่พอคาดหวังได้จึงเป็นความพยายามใกล้เคียงความเป็นกลางที่สุดของผู้นำเสนอ ข่าวสาร จากนั้น ย่อมเป็นหน้าที่ของผู้บริโภคข่าวสารที่จะต้องสร้างภูมิคุ้มกันตัวเองไม่ให้ป่วยใจและสับสนเพราะข่าวสาร พอล อาร์ และ เอลเดอร์ แอล (Paul R, Elder L, 2003) เขียนแนะนำเรื่อง การบริโภคข่าวสารโดยไม่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของสื่อในหนังสือ How to Detect Media Bias & Propaganda in National and World News (รู้ทันสื่อ)

สื่อกระแสหลักในโลกตะวันตกไม่เคยชอบประธานาธิบดีอูโก ชาเวซอยู่แล้ว ยิ่งคราวนี้มีการตายของนักศึกษาเกิดขึ้นด้วย หนังสือพิมพ์อเมริกันเกือบทุกฉบับ (ยกเว้น วอชิงตันโพสต์) จึงโหมประโคมในทำนองว่า การประท้วงอย่างสันติของนักศึกษาที่ต่อต้านการแก้ไขรัฐธรรมนูญเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน กลับกลายเป็นการนองเลือดเพราะมีมือปืนใส่หน้ากากฝ่ายชาวิซตา (ฝ่ายสนับสนุนชาเวซ) ขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปยิงโจมตีฝ่ายต่อต้านรัฐบาลในเขตมหาวิทยาลัยเวเนซุเอลา จนนำไปสู่การบาดเจ็บของนักศึกษาหลายคนและมีคนหนึ่งเสียชีวิต ข้อกล่าวหานี้มีหลักฐานยืนยันเป็นภาพถ่าย แต่หนังสือพิมพ์ไม่ได้ รายงานเรื่องเล่าอีกฟากฝ่ายหนึ่ง แม้นักศึกษาประท้วงอย่างสันตินอกเขตมหาวิทยาลัยก็จริง แต่เมื่อพวกเขากลับเข้าไปในมหาวิทยาลัย เหตุการณ์ก็ซับซ้อนขึ้นมาทันที จากปากคำของฝ่ายชาวิซตา พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์และภาพวิดีโอเทปที่สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นแห่งหนึ่ง บันทึกไว้ นักศึกษาฝ่ายต่อต้านรัฐบาลไล่ต้อนและใช้แก๊สน้ำตาโจมตีนักศึกษาชาวิซตากลุ่ม หนึ่งที่ถือป้ายสนับสนุนการแก้ไขรัฐธรรมนูญ จนฝ่ายหลังหนีไปหลบอยู่ในคณะสังคมสงเคราะห์ ซึ่งมีนักศึกษาที่สนับสนุนชาเวซอีกกลุ่มหนึ่งกำลังประชุมกันอยู่ ฝ่ายต่อต้านเข้าล้อมตึก ยิงปืน ขว้างก้อนหินและระเบิดขวดเข้าไปข้างใน รวมทั้งจุดไฟเผาทางเข้าออกอาคารด้วย ฝ่ายสนับสนุนชาเวซอ้างว่า กลุ่มคนขี่มอเตอร์ไซค์ที่สื่อตะวันตกกล่าวหาว่าเป็นมือปืน แท้ที่จริงแล้วเข้ามาช่วยเพื่อนที่ติดอยู่ในอาคารจากฝ่ายต่อต้านที่ล้อมอยู่ ข้างนอกต่างหาก พวกเขาให้เหตุผลว่า ที่ต้องทำเช่นนี้ก็เพราะตามกฎหมายของเวเนซุเอลา กองทัพหรือตำรวจไม่ได้รับอนุญาตให้ล่วงล้ำเข้ามาในเขตมหาวิทยาลัย (ขอกฎหมายแบบนี้ในรัฐธรรมนูญฉบับหน้าบ้างนะคะ) ความเป็นจริงคืออะไร? คงไม่มีใครตอบได้ เพราะตอนนี้ความเป็นกลางเปลียนสถานการณ์ไปแล้วจากเวเนซุเอลา การแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งนี้นำไปสู่ความแตกแยกในเวเนซุเอลาอีกครั้ง ยิ่งกว่านั้นยังเกิดความแตกแยกภายในรัฐบาลชาเวซเองด้วย อดีตรัฐมนตรีกลาโหมของชาเวซออกมาเรียกร้องเป็นนัยๆ ให้กองทัพเข้าแทรกแซง ซึ่งหมายถึงการรัฐประหารนั่นเอง กลุ่มฝ่ายขวาที่มีสหรัฐฯ หนุนหลังกำลังเคลื่อนไหวอย่างคึกคัก ความกลัวว่าจะเกิดรัฐประหาร อันจะนำไปสู่การนองเลือดของประชาชนที่สนับสนุนชาเวซอย่างแน่นอน ทำให้ฝ่ายซ้ายในตะวันตกที่เกาะติดสถานการณ์ในเวเนซุเอลา เขียนเข้าข้างฝ่ายสนับสนุนชาเวซเต็มที่ แม้กระทั่งศาสตราจารย์เจมส์ เพทราสที่เคยวิพากษ์วิจารณ์ชาเวซอย่างเผ็ดร้อน ก็ยังเขียนบทความเข้าข้างชาเวซอย่างผิดสังเกต (โปรดดู James Petras, “Venezuela: Between Ballots and Bullets,” venezuelanalysis.com; November 15, 2007.) (เกิดอะไรในเวเ�)