considerando che la direttiva 90/128/CEE della Commissione, del 23 febbraio 1990, relativa ai materiali e oggetti di materia plastica destinati a venire a contatto con i prodotti alimentari (2), modificata dalla direttiva 92/39/CEE (3), prevede che le prove di migrazione possano essere eseguite o sui prodotti alimentari o su simulanti dei prodotti alimentari, allorché la direttiva
82/711/CEE del Consiglio (4) impone di svolgere le prove di migrazione unicamente su simulanti dei prodotti alimentari, a meno che sia stato adottato ufficialmente il metodo di analisi in base al quale è possibile stabilire il livello di migrazione nei prodotti alimentari; che tale divergenza può ostacolare la corretta applicazione delle direttive e che va pertanto eliminata;

dyrektywa Komisji 90/128/EWG z dnia 23 lutego 1990 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi [2], zmieniona dyrektywą 92/39/EWG [3], stwarza możliwość przeprowadzania badań migracji na środkach spożywczych lub płynach symulujących żywność, podczas gdy dyrektywa Rady 82/711/EWG [4] wymaga, by badania migracji prowadzone były wyłącznie na płynach symulujących, chyba że przyjęto oficjalnie metodę badawczą umożliwiającą określenie migracji do środków spożywczych; różnica ta może wpływać na prawidłowość stosowania dyrektyw, a zatem należy ją usunąć;


« Articolo 2

I tassi complessivi e specifici di migrazione dei costituenti dei materiali e oggetti di cui all'articolo 1 dentro o sopra i prodotti alimentari o simulanti dei prodotti alimentari non devono superare i limiti stabiliti dalla direttiva 90/128/CEE della Commissione (*) e da ogni altra direttiva specifica in materia.

"Artykuł 2

Poziom migracji ogólnej i szczególnej składników materiałów i wyrobów określonych w art. 1 wewnątrz lub na powierzchni środków spożywczych lub płynów symulujących nie może przekraczać granic ustanowionych w dyrektywie Komisji 90/128/EWG [5] lub w każdej innej odpowiedniej dyrektywie szczegółowej.